Λίστα αντικειμένων
«Είναι ντροπή, είναι εξευτελισμός να επιμένει ο ΕΟΠΥΥ σε μια σύμβαση-εμπαιγμό για τις δομές ειδικής αγωγής, τους γονείς και όλα τα παιδιά με αυτισμό και νοητική στέρηση.»
Ο Πρόεδρος του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Ελλάδος και ανεξάρτητος βουλευτής Αχαΐας Νίκος Νικολόπουλος, πλήρως ευαισθητοποιημένος από την ταλαιπωρία χιλιάδων παιδιών, των γονιών τους, αλλά και όσων επαγγελματιών ασχολούνται με την ειδική αγωγή (λογοθεραπευτές, εργασιοθεραπευτές κ.α.) έχει ασχοληθεί με το θέμα για να σταματήσει η κοροϊδία και κατέθεσε ήδη, νέα επίκαιρη ερώτηση προς τον Υπουργό Υγείας ζητώντας αναθεώρηση της σύμβασης με αξιοπρεπείς όρους για να ασκείται αποτελεσματικά η εξειδικευμένη εκπαίδευση.
Τα επιχειρήματα που χρησιμοποιεί ο ανεξάρτητος βουλευτής είναι καταλυτικά και μόνο αν μια Κυβέρνηση είναι ανάλγητη δεν τα κατανοεί και αρνείται να δώσει λύσεις. Ειδικότερα:
«Ο χρόνος συνεδρίας δεν μπορεί να είναι μόνο 30 λεπτά, όταν 10 λεπτά τουλάχιστον χρειάζονται για να προσαρμοστεί ένα τέτοιο παιδί στο διδακτικό κλίμα. Εξάλλου, οι τιμές συνεδρίας κοστολογούνται από τον ΕΟΠΥΥ 1,23€, όταν γνωρίζουμε όλοι ότι οι τιμές αγοράς είναι από 25 έως και 40 ευρώ.
Επιπροσθέτως, τα ΚΕΔ περιμένουν πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα για την αποζημίωση τους που είναι κιόλας πενιχρή. Ως εκ τούτου οι γονείς είναι εκείνοι που θα επιβαρυνθούν αυτές τις τεράστιες αποκλίσεις.
Ωστόσο, αυτοί οι γονείς ζουν στην μνημονιακή Ελλάδα του 2017 με τα πενιχρά εισοδήματα (αν υπάρχουν) και τα πετσοκομμένα επιδόματα.»
Δύο είναι τα καίρια ερωτήματα του Νίκου Νικολόπουλου προς τον Υπουργό:
«1ον Γνωρίζοντας ότι οι «τιμές αγοράς» είναι 35 ή και 40 ευρώ η συνεδρία, θεωρείτε πως είναι ρεαλιστική η αμοιβή 1,23 ευρώ κι ενώ ο χρόνος συνεδρίας μειώνεται στα 30 λεπτά όταν τα παιδιά με αυτισμό, νοητική στέρηση και γενικότερα μαθησιακά προβλήματα χρειάζονται τουλάχιστον 10 λεπτά για ένταξη στη διδακτική διαδικασία ο ωφέλιμος χρόνος που απομένει στην καλύτερη περίπτωση είναι 20 λεπτά, τότε πόσο ωφέλιμος πραγματικά είναι;
2ον Γνωρίζετε ότι δεν υπάρχουν σε όλες τις περιοχές και ειδικά στην επαρχία, κέντρα Ειδικής Αγωγής, ειδικά σχολεία, δομές και γενικά κρατική πρόνοια, ώστε να αντιμετωπίζονται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο αυτά τα παιδιά, τα οποία έχουν δικαίωμα στην εκπαίδευση και που πολλάκις αποτελεί και το μοναδικό μέσο θεραπείας, με απώτερο στόχο των αξιοπρεπή διαβίωσή τους; Εάν ναι, τότε ειλικρινά πιστεύετε ότι στην μνημονιακή Ελλάδα του 2017 οι οικογένειες θα μπορέσουν να προσφέρουν στα παιδιά τους όσα η ανάλγητη οργανωμένη πολιτεία τους αφαιρεί ή μήπως θα ξαναζήσουμε το φαινόμενο «ΚΩΣΤΑΛΕΞΗ» -δηλαδή των κλειδωμένων στο σπίτι παιδιών- και του «Καιάδα»;»
| Αρχική Σελίδα | Login | Sitemap | Επικοινωνία |
