Blogs-Portal 2017

ΔΙΚΑΙΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ, ΟΙ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ ΜΑΣ ΩΣ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΣΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ, ΠΟΥ "ΚΟΙΜΑΤΑΙ" ΑΚΟΜΗ ΣΤΟ ΑΡΧΕΙΟ !!!

 

Γράφει ο Γιάννης Ντάσκας

(http://www.ntokoumenta.gr/174658/)

 

Η έρευνα θα στηριχθεί στο πόρισμα και το υλικό της Εξεταστικής Επιτροπής, το οποίο διαβιβάστηκε στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου.

 

Σύμφωνα με τις πληροφορίες η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου κ. Ξένη Δημητρίου διαβίβασε στον αντεισαγγελέα Εφετών Παναγιώτη Αθανασίου το τελικό πόρισμα της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής για την χρηματοδότηση των κομμάτων και των ΜΜΕ, με εντολή την διενέργεια προκαταρκτικής έρευνας προκειμένου να διακριβωθεί η τέλεση ή μη αυτεπάγγελτα διωκομένων αδικημάτων. Σε καταφατική περίπτωση, προσθέτει η κυρία Δημητρίου, δηλαδή εάν προκύψει η τέλεση αξιόποινων πράξεων-αδικημάτων, να ενεργήσει τα δέοντα (άσκηση ποινικών διώξεων). Μάλιστα, η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου στην παραγγελία της προς τον συνάδελφο της, σημειώνει ότι εάν κρίνει ότι είναι αναγκαίο να ανασύρει από το αρχείο το παλαιό πόρισμα του 2013. Δηλαδή το πόρισμα των Πεπόνη-Καλούδη, το οποίο είχε αρχικά μπει αρχείο μετά απο την τροπολογία που είχαν καταθέσει οι βουλευτές της ΝΔ, Δ. Χριστογιάννης, Δ. Τσουμάνης και Δ. Σταμενίτης.

 

 

Βασικό μέρος είναι ότι ουσιαστικά έγινε κόλπο για να τεθεί το πόρισμα Καλούδη στο αρχείο. Το πόρισμα Καλούδη παρέπεμπε σε εδώλια δεκάδες στελέχη τραπεζών και κομματικά στελέχη για τα θαλασσοδάνεια. Το κόλπο ήταν ότι επιστρατεύθηκαν δυο 30χρονα παιδιά τα οποία βάφτισαν "επιθεωρητές της Τράπεζας Ελλάδας" και αυτά με καταθέσεις σαν φωτοαντίγραφα, που υποτίθεται ότι έδωσαν την ίδια ακριβώς ώρα βεβαίωναν ότι τα δάνεια πρέπει να αρχειοθετηθούν γιατί δήθεν δόθηκαν με προυποθέσεις, με τις οποίες δεν δόθηκαν και αυτές είχαν βεβαιωθεί με μια (ν)τροπολογία που είχε ψηφισθεί θρασύτατα, όταν ο Εισαγγελέας Γρηγόρης Πεπόνης έδωσε εντολή έρευνας των δανείων των Κομμάτων και των ΜΜΕ...

 

Αυτή η υπόθεση αναδείχθηκε στην Επιτροπή της Βουλής απο τον Νίκο Νικολόπουλο και την εκπομπή του στην τηλεόραση και υποστηρίχθηκε αρχικά απο ελάχιστους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ στην Εξεταστική Επιτροπή. Ομως βρήκαμε έγγραφα στο περίφημο γραφείο 162 της Βουλής και με αυτά στηρίχθηκαν οι έρευνες και απο άλλους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και εν τέλει αποτέλεσαν μέρος του πορίσματος εν μέρει και του υλικού που στάλθηκε στην Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου.

 

Χαρακτηριστική είναι η δήλωση του Νίκου Νικολόπουλου:

 

Η αλήθεια είναι πάντα μια.

Και η αλήθεια είναι ότι δεν έχει πάτο και τέλος η ρεμούλα με τα θαλασσοδάνεια των Κομμάτων που κυβερνούσαν μέχρι το 2015 και των ΜΜΕ που αποτελούσαν μέχρι τότε αλλά και τώρα την διαπλοκή.

Ομως αυτή την μοναδική αλήθεια την παλεύαμε μέσα σε σχεδόν απόλυτη μοναξιά μέχρι την Εξεταστική Επιτροπή.

Μόνοι μας στην Εξεταστική και στην εκπομπή μας φωνάζαμε για τους ηρωίκούς εισαγγελείς Πεπόνη και Καλούδη,τους οποίους έφαγε το μαύρο σκοτάδι μαζί με τις εντολές έρευνας και τα πορίσματά τους. Δίπλα μας μόνο το Κίνημα ΥΠΕΡΒΑΣΗ και 2-3 δημοσιογράφοι.

Η μοναξιά αυτή έσπασε και η Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ξένη Δημητρίου έδωσε εντολή έρευνας στον εισαγγελέα Παναγιώτη Αθνασίου(προσοχή:καμία σχέση ο εισαγγελέας αυτός με τον γνωστό πρωην υπουργό Μπάμπη Αθανασίου) ακριβώς για τα κόλπα αυτά.

Θα προκύψουν εδώλια για ανθρώπους που είχαν τέτοιο θράσος και αίσθηση παντοδυναμίας ,ώστε να σκαρώνουν καταθέσεις την ίδια ώρα με το ίδιο περιεχόμενο για να βάλουν στο συρτάρι τις ρεμούλες.Και βάφτιζαν έγκυρους και έμπειρους επιθεωρητές 30χρονα παιδιά για έχουν προσχήματα.

Και κατασκεύαζαν (ν)τροπολογίες για να θάψουν τα θαλασσοδάνεια.Οι (ν)τροπολογίες ήταν τόσο παράνομες ,ώστε τώρα ,προ του εισαγγελέως αναγκάστηκαν να τις ακυρώσουν λέγοντας ψευδώς ,ότι δήθεν δεν αφορούσαν τα θαλασσοδάνεια και κρέμασαν στο εισαγγελικό τσιγγέλι τους δήθεν επιθεωρητές.

Χαιρόμαστε για τη δικαίωση και την κίνηση της εισαγγελέως του Αρείου Πάγου και γρηγορούμε για να μην επιχειρηθεί στην πορέια νέο κουκούλωμα.

ΝΙΚΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ

 

Η "κατασκευή" της τροπολογίας επινοήθηκε το 2013 και μετά την εντολή έρευνας και την κλήση απο τον εισαγγελέα Γρηγόρη Πεπόνη προς τους πρώην γενικούς διευθυντές της ΝΔ, Μενέλαο Δασκαλάκη και του ΠΑΣΟΚ Ροβέρτο Σπυρόπουλο για εξηγήσεις σχετικά με δανειοδοτήσεις των δυο μεγάλων κομμάτων κατά την ενδεκαετία 2000-2011 που άγγιζαν τα 250 εκατομμύρια ευρώ.

 

Το μεγάλο κόλπο είχε στηθεί μεσω της Αγροτικής Τράπεζας, όπως δείχνουν καυτά έγγραφα που βρέθηκαν στην έρευνα και η έλλειψη εγγυήσεων προκύπτει απο έγγραφα. Οπως επίσης και η εξαπάτηση τραπεζών με αλληλοεκχωρήσεις των επιδοτήσεων.

 

Η τροπολογία εκτός από τα δάνεια των κομμάτων αφορά δανειοδοτήσεις ΜΚΟ και άλλων ιδρυμάτων μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα οι οποίες ήταν επίσης πολλών εκατομμυρίων. Λίγους μήνες μετά την ψήφιση της τροπολογίας η υπόθεση τέθηκε στο αρχείο.

 

Κοντολογίς τότε, απαλλάχτηκαν από τυχόν ποινικές ευθύνες οι διοικήσεις των Τραπεζών που χορήγησαν δάνεια ύψους 270 εκατ. ευρώ σε κόμματα, αλλά και άλλα δάνεια σε ιδρύματα και ΜΚΟ.

 

Η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Ξένη Δημητρίου, διαβίβασε στον αντεισαγγελέα Εφετών, Παναγιώτη Αθανασίου, το τελικό πόρισμα της αρμόδιας Επιτροπής της Βουλής για τη νομιμότητα των επίμαχων χρηματοδοτήσεων από τις τράπεζες με την εντολή να διενεργήσει προκαταρκτική έρευνα.

 

Στόχος της εισαγγελικής έρευνας ήταν να διακριβωθεί η τέλεση ή όχι αυτεπάγγελτα διωκομένων αδικημάτων. Σύμφωνα με την παραγγελία στην περίπτωση που διαπιστωθεί η τέλεση συγκεκριμένων αδικημάτων τότε ο εισαγγελέας θα ενεργήσει τα δέοντα, δηλαδή θα προχωρήσει στην άσκηση ποινικών διώξεων.

 

Αξίζει να σημειωθεί ότι το συγκεκριμένο πόρισμα αρχειοθετήθηκε τον Απρίλιο του 2013 ύστερα από τροπολογία που κατατέθηκε στη Βουλή από τη συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και αφού προηγουμένως στελέχη της Τράπεζας της Ελλάδος, αλλά και των Τραπεζών οι οποίες είχαν χορηγήσει τα δάνεια, είχαν καταθέσει ως μάρτυρες στους αρμόδιους εισαγγελείς.

 

Η Μηνυτήρια αναφορά Νικολόπουλου

 

Προς τον κ. Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Αθηνών

(Υπ’ όψιν κυρίου Εισαγγελέα περί Οικονομικών Εγκλημάτων)

 

Καταγγελία – Μηνητήριος Αναφορά

Του ΝΙΚΟΛΑΟΥ Ι. ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ

ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΕΛΗΝΙΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ - Ν. ΑΧΑΙΑΣ

 

ΚΑΤΑ

ΠΑΝΤΟΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΥ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟΥ ΣΤΕΛΕΧΟΥΣ

που με τις πράξεις και τις παραλήψεις του έχει εγκρίνει ή/και υπογράψει ή/και εκταμιεύσει τα δάνεια και τις πάσης μορφής πιστώσεις που χορηγήθηκαν στα πολιτικά κόμματα ΠΑΣΟΚ και ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, χωρίς να έχουν τηρηθεί οι σχετικές κανονιστικές πράξεις της Τράπεζας της Ελλάδος (ΤΠΔΕ), κατά την έννοια της περιπτωσης (β), της Τροπολογίας με γενικό αριθμό 390 και ειδικό αριθμό 37, του Υπουργείου Ανάπτυξης, που κατατέθηκε την 04/04/2013 και ψηφίστηκε όπως κατατέθηκε.

 

Αξιότιμε Κύριε Εισαγγελέα,

 

Είμαι Βουλευτής του Ελληνικού Κοινοβουλίου και με έκπληξή μου πληροφορήθηκα, την 05/03/2016, από τον διαδικτυακό τόπο http://kinima-ypervasi.blogspot.gr, ότι η τροπολογία με γενικό αριθμό 390 και ειδικό αριθμό 37 του υπουργείου Ανάπτυξης, που είχε κατατεθεί στις 4/4/2013, εψηφίσθη και αναφέρει ότι : «Δεν συνιστά κατά τη έννοια των άρθρων 256 και 390 του Ποινικού Κώδικα για τον πρόεδρο τα μέλη του Δ.Σ και τα στελέχη των τραπεζών, η σύναψη δανείων πάσης φύσεως με νομικά πρόσωπα δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου, μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, του ευρύτερου δημοσίου τομέα, όπως αυτός οριοθετείται κατά νόμο καθώς και η εν γένει παροχή πιστώσεων σε αυτά, εφόσον πληρούνται οι ακόλουθες προϋποθέσεις:

 

α) υφίστανται αποφάσεις των θεσμοθετημένων εγκριτικών επιτροπών ή οργάνων κάθε τράπεζας και

β) τηρήθηκαν, κατά τη χορήγησή τους, οι σχετικές κανονιστικές πράξεις της Τράπεζας της Ελλάδος (ΤΠΔΕ)».

 

Επειδή, κατά την εισηγητική έκθεση της ως άνω τροπολογίας «... η διάταξη καταλαμβάνει και τα ήδη χορηγηθέντα ή εκκρεμή δάνεια».

 

Επειδή, η ως άνω τροπολογία, που είχε αναδρομική ισχύ, εκτός από τα δάνεια των κομμάτων, αφορά και στα πάσης φύσης δάνεια και τις πιστώσεις που έχουν χορηγηθεί από τις τράπεζες σε ιδρύματα όπως το Μέγαρο Μουσικής, αλλά και σε διάφορες ΜΚΟ.

 

Επειδή, όπως ενημερώθηκα από ανάρτηση που έκανε στις 05/03/2016 ο ιστότοπος http://kinima-ypervasi.blogspot.gr/: «Υψηλόβαθμα στελέχη και μέλη ΔΣ, τα golden boys που μοίραζαν εκατομμύρια στον Σταύρο Ψυχάρη, παραβιάζοντας κάθε διάταξη της ισχύουσας νομοθεσίας & των πράξεων των διοικητών ΤτΕ & ΕΚΤ»

 

Επειδή, οι περιπτώσεις των τραπεζικών χρηματοδοτήσεων, χορηγήσεων και πιστώσεων στα πολιτικά κόμματα και, ειδικότερα, στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΔΕΝ ΕΜΠΙΠΤΟΥΝ στην ασυλία της από 04/04/2013 τροπολογίας με γενικό αριθμό 390 και ειδικό αριθμό 37 του Υπουργείου Ανάπτυξης, επειδή προκύπτει αβίαστα ότι ΔΕΝ ΣΥΝΤΡΕΧΕΙ η προϋπόθεση υπ’ αριθ. (β) αυτής, αφού δεν τηρήθηκαν σε καμία περίπτωση κατά τη χορήγησή τους οι σχετικές κανονιστικές πράξεις του κου Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος (ΠΔΤΕ), ούτε οι αντίστοιχες της ΕΚΤ.

 

Ειδικότερα, δεν τηρήθηκαν οι κανονιστικές πράξεις του Διοικητή της ΤτΕ (ΠΔΤΕ), που αφορούν τους κανόνες χρηματοδότησης φυσικών και νομικών προσώπων, ήτοι αναλυτικότερα οι εξής :

 

• ΠΔΤΕ 1955/02.07.1991, με θέμα τους κανόνες που διέπουν τη χορήγηση δανείων σε δραχμές από πιστωτικά ιδρύματα που λειτουργούν στην Ελλάδα»

 

• ΠΔΤΕ 2577/09.03.2006, με θέμα το πλαίσιο αρχών λειτουργίας και κριτηρίων αξιολόγησης της οργάνωσης και των Συστηµάτων Εσωτερικού Ελέγχου των πιστωτικών και χρηµατοδοτικών ιδρυµάτων και σχετικές αρµοδιότητες των διοικητικών τους οργάνων, η οποία, στο κεφάλαιο 15 περί διαχείρισης των κινδύνων, αναφέρει επί λέξει τα εξής : «....... 15. Κάθε πιστωτικό ίδρυµα διαθέτει καταγεγραµµένες πολιτική και διαδικασίες που αντιστοιχούν στην Επιχειρησιακή του Στρατηγική, σχετικά µε: 15.1. την ανάληψη, την παρακολούθηση και τη διαχείριση των κινδύνων (αγοράς, πιστωτικός, επιτοκίων, ρευστότητας, λειτουργικός κλπ) και τη διάκριση των συναλλαγών και πελατών κατά επίπεδο κινδύνου (όπως χώρα, επάγγελµα, δραστηριότητα), 15.2. τον καθορισµό των εκάστοτε αποδεκτών ανωτάτων ορίων ανάληψης κινδύνου συνολικά για κάθε είδος κινδύνου και περαιτέρω κατανοµή καθενός εκ των ορίων αυτών κατά πελάτη, κλάδο, νόµισµα, υπηρεσιακή µονάδα κλπ και 15.3. τη θέσπιση ορίων παύσης ζηµιογόνων δραστηριοτήτων ή άλλων διορθωτικών ενεργειών, που κοινοποιούνται έγκαιρα και εγγράφως, µε τη µορφή εξειδικευµένων στόχων ή κατευθύνσεων, όπου απαιτείται, σε όλα τα εντεταλµένα όργανα που εµπλέκονται στις διαδικασίες ανάληψης (risk owners), παρακολούθησης, αντιστάθµισης και µείωσης των κινδύνων. 16. Καθορίζεται η ετήσια επαναξιολόγηση των κινδύνων και προσδιορίζεται ότι οι υψηλού κινδύνου περιοχές, ή οι πολύπλοκες συναλλαγές που καθορίζονται από κάθε πιστωτικό ίδρυµα καθώς και οι προβληµατικές πιστοδοτήσεις θα ελέγχονται συχνότερα. 17. Για το σχεδιασµό, την ανάπτυξη και την παρακολούθηση της πολιτικής κινδύνων κάθε πιστωτικό ίδρυµα διαθέτει µια εξειδικευµένη και ανεξάρτητη λειτουργία διαχείρισης των κινδύνων, που καλύπτει όλο το φάσµα των δραστηριοτήτων για όλες τις µορφές των κινδύνων, περιλαµβανοµένου του λειτουργικού. 18. Υφίστανται καταγεγραµµένες διαδικασίες ειδικότερα, ως προς: 18.1. Τον περιοδικό εντοπισµό των σηµαντικών ή αιφνίδιων µεταβολών στις παραµέτρους που διαµορφώνουν τους κινδύνους (οικονοµικά µεγέθη, εξελίξεις στην αγορά, νοµικό περιβάλλον κλπ), την αξιολόγησή τους και την αναφορά τους στα αρµόδια 8 όργανα για τυχόν διορθωτικές ενέργειες, ιδίως όταν οδηγούν σε υπέρβαση των αποδεκτών ορίων. 18.2. Την αντιστάθµιση (κάλυψη, µεταφορά, ασφάλιση) και λογιστικοποίηση της τυχόν ζηµιάς. 18.3. Την τιµολόγηση των προσφερόµενων προϊόντων και περιοδική επαναξιολόγησή της, ώστε να διασφαλίζεται ότι λαµβάνονται υπόψη όλες οι παράµετροι διαµόρφωσης του κόστους, ο ανταγωνισµός, οι κίνδυνοι σε σχέση µε τις αναµενόµενες αποδόσεις κλπ. 19. Πριν από την επέκταση της δραστηριότητας του πιστωτικού ιδρύµατος σε νέα χρηµατοπιστωτικά προϊόντα ή υπηρεσίες: 19.1. Θα υπάρχουν τεκµηριωµένες αποφάσεις ενσωµάτωσής τους στη στρατηγική ανάπτυξης του πιστωτικού ιδρύµατος. 19.2. Θα έχουν αναγνωρισθεί µε ακρίβεια οι σχετικοί κίνδυνοι, συµπεριλαµβανοµένου και του λειτουργικού κινδύνου. 19.3. Θα έχει ολοκληρωθεί η ενσωµάτωση των αντίστοιχων ελέγχων και διαδικασιών ή η προσαρµογή των υφιστάµενων στο σύστηµα διαχείρισης κινδύνων και εσωτερικού ελέγχου, γενικότερα. 20.1. Κατά τη λήψη επιχειρηµατικών αποφάσεων για την ανάληψη σηµαντικών κινδύνων (χορήγησης δανείων, αναδιάρθρωσης/ρύθµισης υφιστάµενων δανείων, συµµετοχών, επενδύσεων κλπ), στην περίπτωση κινδύνων που δεν υπόκεινται σε προκαθορισµένες παραµέτρους, καθώς και στον καθορισµό σχετικών ορίων ανάληψης κινδύνων, διασφαλίζεται τουλάχιστον η συµµετοχή της καθ’ ύλην αρµόδιας υπηρεσιακής µονάδας και της Μονάδας ∆ιαχείρισης Κινδύνων. 20.2. Στις καταγεγραµµένες και εγκεκριµένες από το ∆.Σ. εσωτερικές διαδικασίες, προσδιορίζεται µε πληρότητα ο βαθµός, κατά τον οποίο η λήψη της τελικής απόφασης (ανωτέρω παρ. 20.1.) εξαρτάται από την εισήγηση της Μονάδας ∆ιαχείρισης Κινδύνων. Κατά την αξιολόγηση του συστήµατος διαχείρισης κινδύνων κάθε πιστωτικού ιδρύµατος, η Τράπεζα της Ελλάδος λαµβάνει θετικά υπόψη την πρόβλεψη κλιµάκωσης της βαρύτητας της εν λόγω εισήγησης ανάλογα µε το ύψος και την πολυπλοκότητα των αναλαµβανόµενων κινδύνων (άσκηση βέτο, αυξηµένη βαρύτητα, απλός υπολογισµός σε πλειοψηφικό σύστηµα κλπ). 20.3. Οι καταγεγραµµένες στα πρακτικά πιο πάνω εισηγήσεις τίθενται, όταν ζητηθούν, υπόψη των αρµόδιων ελεγκτικών οργάνων/υπαλλήλων της Τράπεζας της Ελλάδος, κατά τα προβλεπόµενα στη νοµοθεσία (άρθρο 4 του ν.δ. 588/1948 και άρθρο 4 του α.ν. 1665/1951)...».

 

• ΠΤΔΕ 2595/20.8.2007, με θέμα τον καθορισμό των κριτηρίων που πρέπει να διέπουν τη Διαδικασία Αξιολόγησης Επάρκειας Εσωτερικού Κεφαλαίου (ΔΑΕΕΚ) των πιστωτικών ιδρυμάτων και της Διαδικασίας Εποπτικής Αξιολόγησης (ΔΕΑ) από την Τράπεζα της Ελλάδος, με την οποία εξειδικεύονται περαιτέρω τα κριτήρια για τη διαχείριση και αντιμετώπιση από τα πιστωτικά ιδρύματα των αναλαμβανόμενων επί μέρους κινδύνων.

 

• ΠΔΤΕ 2630-2631-2632-2633-2634-2635/29.10.2010, που αφορούν αντίστοιχα (α) τον ορισμό των Ιδίων Κεφαλαίων, (β) την εφαρμογή της Τυποποιημένης Προσέγγισης, της Προσέγγισης Εσωτερικών Διαβαθμίσεων και τον λειτουργικό κίνδυνο, (γ) τη δημοσιοποίηση στοιχείων (Πυλώνας ΙΙΙ), (δ) την τιτλοποίηση, (ε) τους κινδύνους αγοράς και αντισυμβαλλομένου και (στ) τα μεγάλα χρηματοδοτικά ανοίγματα.

 

• ΠΔΤΕ 2560/01.04.2005, με θέμα τον καθορισμό του πλαισίου ελέγχου από την Τράπεζα της Ελλάδος (ΤτΕ) της επάρκειας ρευστότητας των πιστωτικών ιδρυμάτων, με την οποία καθορίζονται οι υποχρεωτικοί δείκτες ρευστότητας με τη μορφή ελαχίστων ορίων, τους οποίους οφείλουν να τηρούν όλα τα πιστωτικά ιδρύματα που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα, προκειμένου η Τράπεζα της Ελλάδος να καθορίζει τα ελάχιστα όρια του δείκτη ρευστών διαθεσίμων κατά τρόπο ώστε να εξυπηρετεί καλύτερα το σκοπό του ελέγχου του τραπεζικού συστήματος και, ειδικότερα, για να περιορίζει τη δυνατότητα του τραπεζικού συστήματος να δημιουργεί αυθαίρετα χρήμα δια της χορήγησης δανείων σε φυσικά και νομικά πρόσωπα και να αυξάνονει κατά τον τρόπο αυτό την προσφορά του μη νομισματοποιημένου χρήματος. Ειδικότερα, καθορίζονται υποχρεωτικοί δείκτες ρευστότητας µε τη µορφή ελάχιστων ορίων, ως εξής :

 

∆είκτης Ρευστών ∆ιαθεσίµων :

Ορίζεται το πηλίκο του κλάσµατος στο οποίο ως αριθµητής λαµβάνεται το σωρευτικό υπόλοιπο των «ρευστών διαθεσίµων» της χρονικής ζώνης άµεσης λήξης µέχρι και 30 ηµέρες όπως προσδιορίζονται στο Παράρτηµα Ι, Τµήµα Β, της ΠΔ/ΤΕ 2560/01.04.2005 και ως παρονοµαστής οι «βραχυπρόθεσµες υποχρεώσεις», ήτοι τα δανειακά κεφάλαια, όπως προσδιορίζονται στο προαναφερθέν Παράρτηµα Ι της ΠΔ/ΤΕ 2560/01.04.2005.

Το Ελάχιστο Όριο του Δείκτη Ρευστών Διαθεσίμων ορίζεται σε:

i. 15% μέχρι την 30.9.2005 και

ii. 20% από την 1.10.2005 και εφεξής.

 

∆είκτης Ασυµφωνίας Ληκτότητας Απαιτήσεων-Υποχρεώσεων :

Ορίζεται το πηλίκο του κλάσµατος στο οποίο ως αριθµητής λαµβάνεται το σωρευτικό υπόλοιπο της διαφοράς των απαιτήσεων και των υποχρεώσεων της χρονικής ζώνης άµεσης λήξης µέχρι και 30 ηµέρες όπως προσδιορίζονται στο Παράρτηµα Ι, Τµήµα Β της ΠΔ/ΤΕ 2560/01.04.2005 και ως παρονοµαστής οι «βραχυπρόθεσµες υποχρεώσεις», όπως προσδιορίζονται στο προαναφερθέν Παράρτηµα Ι.

Το ελάχιστο όριο του δείκτη αυτού, µε την επισήµανση του αρνητικού προσήµου, ορίζεται σε -20%.

 

Τήρηση Ελάχιστων Ορίων

Τα πιστωτικά ιδρύματα οφείλουν να τηρούν τα ελάχιστα όρια σε κάθε χρονική στιγμή, καθώς και να γνωστοποιούν αμέσως στην Τράπεζα της Ελλάδος (Διεύθυνση Εποπτείας Πιστωτικού Συστήματος), κάθε σημαντική επί έλαττον απόκλιση, μεγαλύτερη των δύο εκατοστιαίων μονάδων (2%) των υποχρεωτικών δεικτών από τα ανωτέρω ελάχιστα όρια.

 

• ΠΔΤΕ 2630/2010, 2588/2007, 2589/2007, 2590/2007, 2646/2011, 2655/19.03.2012, 2645/2011, 2594/2007, 2595/2007, 2635/2010 και ΠΔΤΕ 2620/28.08.2009, με τις οποίες ολοκληρώθηκε, κατ’ εξουσιοδότηση του ν.3601/2007, η ενσωμάτωση στο ελληνικό δίκαιο των εξειδικευμένων διατάξεων των Οδηγιών 2006/48/ΕΚ και 2006/49/ΕΚ, σχετικά με την επάρκεια των ιδίων κεφαλαίων των πιστωτικών ιδρυμάτων που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα. Το εν λόγω εποπτικό πλαίσιο, γνωστό κατά τα ανωτέρω και ως Βασιλεία II, καθιέρωσε τους ακόλουθους τρεις θεμελιώδεις άξονες εποπτείας, του λεγόμενους «Πυλώνες».

Τον ΠΥΛΩΝΑ 1, που αφορά τις μεθόδους προσδιορισμού των κεφαλαιακών απαιτήσεων έναντι των κινδύνων που τα πιστωτικά ιδρύματα κατά κανόνα αντιμετωπίζουν στο πλαίσιο της άσκησης των δραστηριοτήτων τους και καθιερώνονται κεφαλαιακές απαιτήσεις και για το λειτουργικό κίνδυνο.

Τον ΠΥΛΩΝΑ 2, που αφορά τις αρχές, τα κριτήρια και τη διαδικασία με την οποία καταρχάς τα ίδια τα πιστωτικά ιδρύματα και κατ' ακολουθίαν η Tράπεζα της Ελλάδος, αξιολογούν την επάρκεια των κεφαλαίων και των συστημάτων διαχείρισης κινδύνων κάθε πιστωτικού ιδρύματος χωριστά, σε σχέση με τους πάσης φύσεως κίνδυνους στους οποίους αυτό εκτίθεται ή ενδέχεται να εκτεθεί, πέραν από εκείνους που αντιμετωπίζονται στον Πυλώνα 1.

Τον ΠΥΛΩΝΑ 3, που αφορά τις υποχρεώσεις δημοσιοποίησης στοιχείων για την ενίσχυση της διαφάνειας και της πειθαρχίας της αγοράς με την παροχή στους ενδιαφερόμενους της δυνατότητας σύγκρισης τόσο της πολιτικής για τη διαχείριση κινδύνων, της κεφαλαιακής και οργανωτικής επάρκειας των πιστωτικών ιδρυμάτων, παρέχοντας έτσι κίνητρο για την βελτίωσή τους, όσο και των μεθόδων και πρακτικών που εφαρμόζει η Τράπεζα της Ελλάδος.

 

Ειδικότερα και αναλυτικότερα :

 

Με την ΠΔΤΕ 2588/20.08.2007, Υπολογισμός Κεφαλαιακών Απαιτήσεων έναντι του Πιστωτικού Κινδύνου σύμφωνα με την Τυποποιημένη Προσέγγιση, καθορίζεται ο τρόπος υπολογισμού των κεφαλαιακών απαιτήσεων για τον πιστωτικό κίνδυνο με την Τυποποιημένη Προσέγγιση (Standardised Approach), που είναι η απλούστερη από τις νέες εναλλακτικές σχετικές προσεγγίσεις. Με την προσέγγιση αυτή βελτιώνεται το προϊσχύον πλαίσιο με την καθιέρωση αναλογικότερης σύνδεσης των ιδίων κεφαλαίων προς τον αναλαμβανόμενο κίνδυνο, καθώς :

• Διευρύνεται η κλίμακα των προκαθορισμένων συντελεστών με τους οποίους σταθμίζεται κάθε κατηγορία χρηματοδότησης ή άλλου ανοίγματος της τράπεζας,

• Λαμβάνονται υπόψη παράμετροι όπως η πιστοληπτική διαβάθμιση του πιστούχου από αναγνωρισμένους Εξωτερικούς Οργανισμούς Πιστοληπτικής Αξιολόγησης (ΕΟΠΑ), η διασπορά των κινδύνων που επιτρέπει τη μείωση από 100% σε 75% του συντελεστή στάθμισης για τον κίνδυνο των μέχρι ποσού 1 εκατ. ευρώ πιστώσεων προς φυσικά πρόσωπα ή μικρομεσαίες επιχειρήσεις, η εξασφάλιση από κατοικίες που επιτρέπει τη μείωση του συντελεστή στάθμισης των δανείων από 50% σε 35%, ενώ, αντιθέτως, η εμφάνιση καθυστέρησης αποπληρωμής άνω των 90 ημερών οδηγεί σε αύξηση του συντελεστή και

• Αναγνωρίζονται και άλλα είδη εξασφαλίσεων, καθώς και πιο εξελιγμένες τεχνικές μείωσης του πιστωτικού κινδύνου, όπως τα πιστωτικά παράγωγα.

 

Με την ΠΔΤΕ 2589/20.08.2007, Υπολογισμός Κεφαλαιακών Απαιτήσεων έναντι του Πιστωτικού Κινδύνου σύμφωνα με την Προσέγγιση Εσωτερικών Διαβαθμίσεων, θεσπίζεται η προσέγγιση εσωτερικών διαβαθμίσεων (Internal Ratings Based Approach), η οποία εισάγει εξ ολοκλήρου νέα μεθοδολογία υπολογισμού των κεφαλαιακών απαιτήσεων με βάση παραμέτρους κινδύνου, όπως η πιθανότητα αθέτησης υποχρέωσης του πιστούχου (Probability of Default) και η ζημία του πιστωτικού ιδρύματος σε περίπτωση αθέτησης (Loss Given Default), επιτρέποντας για πρώτη φορά στα πιστωτικά ιδρύματα να χρησιμοποιούν τα εσωτερικά τους συστήματα διαχείρισης και υποδείγματα για την εκτίμηση των παραμέτρων αυτών.

Η χρησιμοποίηση της πιο πάνω προσέγγισης και της πιο εξελιγμένης εκδοχής της (Advanced IRB) από τις πέντε (05) πρώτες εδώ εναγόμενες, προϋποθέτει την έγκριση της Τράπεζας της Ελλάδος, μετά από διαβούλευση στην οποία συμμετέχει και η Τράπεζα της Ελλάδος.

Η έγκριση παρέχεται εφόσον διαπιστωθεί ότι ικανοποιούνται συγκεκριμένες προϋποθέσεις όσον αφορά την επάρκεια των εσωτερικών συστημάτων που το πιστωτικό ίδρυμα έχει αναπτύξει για τη διαβάθμιση των πιστούχων και των πιστοδοτήσεων, την ποσοτικοποίηση των παραμέτρων κινδύνου, την επικύρωση των σχετικών αποτελεσμάτων και την αξιοποίησή τους στη λήψη των αποφάσεων για τη χορήγηση και την τιμολόγηση των δανείων.

 

Με την ΠΔΤΕ 2590/20.08.2007, Ελάχιστες Κεφαλαιακές Απαιτήσεις των Πιστωτικών Ιδρυμάτων για το Λειτουργικό Κίνδυνο, θεσπίζεται η καθιέρωση των κεφαλαιακών απαιτήσεων για το λειτουργικό κίνδυνο και αποτελεί μια από τις σημαντικές καινοτομίες του νέου πλαισίου. Η έννοια του εν λόγω κινδύνου αφορά στις ενδεχόμενες ζημίες που μπορεί να προκληθούν από ανεπάρκεια ή λάθη διαδικασιών ή προσώπων, καλύπτοντας και τον νομικό κίνδυνο. Με την εν λόγω Πράξη παρέχεται, επίσης, η δυνατότητα στα πιστωτικά ιδρύματα να επιλέγουν μεταξύ τυποποιημένων και εξελιγμένων προσεγγίσεων για τον υπολογισμό των κεφαλαιακών απαιτήσεων και για τον κίνδυνο αυτό.

 

Με την ΠΔΤΕ 2646/09.09.2011, Υπολογισμός Κεφαλαιακών Απαιτήσεων των Πιστωτικών Ιδρυμάτων για τον Κίνδυνο Αγοράς, αντικαθίσταται η ΠΔΤΕ 2591/2007, όπως ισχύει, προκειμένου να ενσωματώσει στην ελληνική έννομη τάξη τις διατάξεις της Οδηγίας 2010/76/ΕΚ. Οι κύριες αλλαγές σχετίζονται με τον υπολογισμό των κεφαλαιακών απαιτήσεων για το χαρτοφυλάκιο συναλλαγών. Ειδικότερα, προβλέπεται :

• η υποχρέωση των πιστωτικών ιδρυμάτων τα οποία έχουν εγκεκριμένα εσωτερικά μοντέλα για τον υπολογισμό των κεφαλαιακών απαιτήσεων για τον γενικό κίνδυνο, να υπολογίζουν επιπλέον κεφαλαιακές απαιτήσεις, σύμφωνα με την εκτίμηση της δυνητικής ζημιάς κάτω από ακραίες συνθήκες (stressed VaR),

• η υποχρέωση των πιστωτικών ιδρυμάτων, τα οποία έχουν εγκεκριμένα εσωτερικά μοντέλα για τον υπολογισμό των κεφαλαιακών απαιτήσεων για τον ειδικό κίνδυνο, να υπολογίζουν επιπλέον κεφαλαιακές απαιτήσεις για τον κίνδυνο αθέτησης και μεταβολής της πιστοληπτικής αξιοπιστίας (incremental default and migration risk) του εκδότη χρεωστικών τίτλων και μετοχών,

• η υποχρέωση των πιστωτικών ιδρυμάτων να διενεργούν, κατ’ ελάχιστον, υποθετικό εκ των υστέρων δοκιμαστικό έλεγχο (hypothetical back testing) για την αξιολόγηση των εσωτερικών υποδειγμάτων δυνητικής ζημιάς,

• η αύξηση του συντελεστής στάθμισης από 4% σε 8% για τον ειδικό κίνδυνο, για τον υπολογισμό της κεφαλαιακής απαίτησης από μετοχές με βάση την τυποποιημένη μέθοδο και

• η υποχρέωση των πιστωτικών ιδρυμάτων να καθιερώσουν διαδικασίες με τις οποίες θα προσαρμόζουν την τρέχουσα αξία των στοιχείων τους, τα οποία δεν είναι άμεσα ρευστοποιήσιμα.

 

Με την ΠΔΤΕ 2645/2011, Υπολογισμός Σταθμισμένων Ανοιγμάτων για Θέσεις σε Τιτλοποίηση, αντικαθίσταται η ΠΔΤΕ 2633/29.10.2010, κωδικοποιούνται σε ενιαίο κείμενο οι διατάξεις που αφορούν στον υπολογισμό των κεφαλαιακών απαιτήσεων των τραπεζών έναντι του πιστωτικού κινδύνου ανοιγμάτων τους σε τιτλοποιήσεις (securitisation), προκειμένου να διασφαλιστεί ότι τα πιστωτικά ιδρύματα διαθέτουν επαρκή κεφάλαια για την κάλυψη του πιστωτικού κινδύνου που διατηρούν ή αναλαμβάνουν στο πλαίσιο της εν λόγω τεχνικής και ενσωματώνονται οι διατάξεις της Οδηγίας 2010/76/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου που αφορούν στις κεφαλαιακές απαιτήσεις για τις θέσεις σε επανατιτλοποίηση (CRD III) και, ειδικότερα, εισάγεται ο ορισμός της «επανατιτλοποίησης» και της «θέσης σε επανατιτλοποίηση, προστίθενται συντελεστές στάθμισης για θέσεις σε επανατιτλοποιήση και εξειδικεύεται η εφαρμογή της μεθόδου του εποπτικού υποδείγματος στις θέσεις σε επανατιτλοποίηση.

Με την ΠΔΤΕ 2594/20.8.2007, Κίνδυνος Αντισυμβαλλομένου, παρέχεται στα πιστωτικά ιδρύματα η δυνατότητα χρησιμοποίησης και νέων εξελιγμένων μεθόδων για τον υπολογισμό της αξίας των ανοιγμάτων, ειδικά από συναλλαγές τύπου πώλησης και επαναγοράς (REPOS) και από συμβάσεις παραγώγων, προκειμένου να υπολογιστούν οι κεφαλαιακές απαιτήσεις έναντι του κινδύνου αντισυμβαλλομένου. Ο κίνδυνος αυτός αφορά τη ζημία που θα προκύψει για το πιστωτικό ίδρυμα εάν ο αντισυμβαλλόμενος δεν ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του, λαμβανομένων υπόψη και των πιθανών διακυμάνσεων των τιμών αγοράς των χρηματοπιστωτικών μέσων τα οποία αφορά η συναλλαγή.

 

Με την ΠΔΤΕ 2595/20.8.2007, Καθορισμός των κριτηρίων που πρέπει να διέπουν τη Διαδικασία Αξιολόγησης Επάρκειας Εσωτερικού Κεφαλαίου (ΔΑΕΕΚ) των πιστωτικών ιδρυμάτων και της Διαδικασίας Εποπτικής Αξιολόγησης (ΔΕΑ) από την Τράπεζα της Ελλάδος, θεσπίζονται, πέρα των προβλεπομένων στον Πυλώνα 1, τα εξής :

• Ποιοτικού χαρακτήρα κριτήρια υπολογισμού της κεφαλαιακής επάρκειας κάθε πιστωτικού ιδρύματος, ανάλογα με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του.

• Η έννοια των «εσωτερικών κεφαλαίων», η οποία είναι ευρύτερη εκείνης των «εποπτικών κεφαλαίων» που υπολογίζονται με τις μεθόδους του Πυλώνα 1, καθώς αφορά τα κεφάλαια που το πιστωτικό ίδρυμα πρέπει να διαθέτει σε επάρκεια από πλευράς ποσότητας, ποιότητας και κατανομής για την αντιμετώπιση των πάσης φύσεως κινδύνων που έχει αναλάβει ή στους οποίους ενδέχεται να εκτεθεί. Ως τέτοιοι κίνδυνοι θεωρούνται, ενδεικτικά, αυτοί που δεν καλύπτονται ή δεν αντιμετωπίζονται επαρκώς στο πλαίσιο του Πυλώνα 1, όπως ο κίνδυνος συγκέντρωσης, ο κίνδυνος στρατηγικής, ο κίνδυνος φήμης αλλά και εξωγενείς κίνδυνοι που απορρέουν από το θεσμικό, οικονομικό ή επιχειρηματικό περιβάλλον.

• Η διαδικασία αξιολόγησης από την Τράπεζα της Ελλάδος της εν γένει συμμόρφωσης του πιστωτικού ιδρύματος προς τις εποπτικές του υποχρεώσεις, η οποία θα αποτελεί αντικείμενο διαλόγου με το πιστωτικό ίδρυμα. Στόχος του διαλόγου είναι η αμοιβαία κατανόηση των εφαρμοζόμενων μεθόδων και διαδικασιών και η έγκαιρη αντιμετώπιση των αδυναμιών τους. Στο πλαίσιο αυτό, η Τράπεζα της Ελλάδος μπορεί να λαμβάνει τα εποπτικά μέτρα που προβλέπονται από τον ν. 3601/2007, μεταξύ των οποίων και η επιβολή πρόσθετων προβλέψεων ή, εφόσον κρίνει ότι με τα σχετικά διορθωτικά μέτρα δεν αντιμετωπίζονται επαρκώς οι κίνδυνοι, να επιβάλλει πρόσθετες κεφαλαιακές απαιτήσεις.

 

Με την ΠΔΤΕ 2635/29.10.2010, Εποπτεία και έλεγχοςτων μεγάλων χρηματοδοτικών ανοιγμάτων των πιστωτικών ιδρυμάτων, προσαρμόζονται και κωδικοποιούνται σε ενιαίο κείμενο οι ισχύουσες διατάξεις σχετικά με τον έλεγχο των μεγάλων χρηματοδοτικών ανοιγμάτων.

Οι κυριότερες προσαρμογές αφορούν :

• την αναγνώριση εξασφαλίσεων που μειώνουν το ύψος των μεγάλων χρηματοδοτικών ανοιγμάτων, κατ΄ αντιστοιχία με τα καθοριζόμενα στις προαναφερόμενες ΠΔΤΕ τις σχετικές με τον Πιστωτικό Κίνδυνο και τον Κίνδυνο Αγοράς και

• τον καθορισμό χωριστού ορίου για το σύνολο των χρηματοδοτικών ανοιγμάτων της τράπεζας έναντι των σημαντικών μετόχων της και των συνδεδεμένων με αυτούς προσώπων και επιχειρήσεων.

 

Με την ΠΔΤΕ 2442/29.01.1999, όπως ισχύει, καθορίζονται οι συντελεστές που εφαρμόζονται επί ορισμένων κατηγοριών απαιτήσεων σε καθυστέρηση των πιστωτικών ιδρυμάτων για τον υπολογισμό του ελάχιστου ποσού προβλέψεων.

Οι ελάχιστες αυτές προβλέψεις καθορίζονται για εποπτικούς σκοπούς και συνδέονται με την αξιολόγηση της κεφαλαιακής επάρκειας των πιστωτικών ιδρυμάτων που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα.

 

Ο κατάλογος των εγγράφων που αποτελούν το θεσμικό πλαίσιο αυτής της αξιολόγισης αναφέρεται στις ΠΔΤΕ 2442/29.1.1999, ΠΔΤΕ 2513/15.1.2003, ΠΔΤΕ 2557/2005, ΠΔΤΕ 2565/2005, ΕΤΠΘ 254/7/2007 και ΠΔΤΕ 2619/ 30.07.2009.

 

Κατά τα ανωτέρω, οι μηχανισμοί εσωτερικού ελέγχου και διαχείρισης των κινδύνων τους οποίους, με βάση τις θεσμοθετημένες αρχές από την Τράπεζα της Ελλάδος, υποχρεούνται να εφαρμόζουν τα πιστωτικά ιδρύματα που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα, οφείλουν να ενσωματώσουν τις απαραίτητες προσαρμογές των κριτηρίων έγκρισης ή απόρριψης δανείων κατά τη διαδικασία προαξιολόγησης. Τα κριτήρια αυτά πρέπει να αναγνωρίζουν τη δυναμική του οικονομικού περιβάλλοντος και τις επιπτώσεις του έντονου ανταγωνισμού στην πολιτική ανάληψης κινδύνων και την ταχεία πιστωτική επέκταση.

 

Επειδή, κατόπιν όλων των ανωτέρω, προκύπτει αβίαστα ότι οι περιπτώσεις των τραπεζικών χρηματοδοτήσεων, χορηγήσεων και πιστώσεων στα πολιτικά κόμματα και, ειδικότερα, στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΔΕΝ ΕΜΠΙΠΤΟΥΝ στην ασυλία της από 04/04/2013 τροπολογίας με γενικό αριθμό 390 και ειδικό αριθμό 37 του Υπουργείου Ανάπτυξης, επειδή ΔΕΝ ΣΥΝΤΡΕΧΕΙ η προϋπόθεση υπ’ αριθ. (β) αυτής, αφού δεν τηρήθηκε, σε καμία περίπτωση, κατά τη χορήγησή αυτών, καμία εκ των ανωτέρω, αναλυτικώς εκτεθέντων κανονιστικών πράξεων του κου Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος (ΠΔΤΕ).

 

ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ

Και με την ρητή επιφύλαξη παντός εν γένει νομίμου δικαιώματος μου ως Έλληνας Βουλευτής.

 

ΚΑΤΑΓΓΕΛΩ

Κάθε υπεύθυνο τραπεζικό στέλεχος, που με τις πράξεις και τις παραλήψεις του έχει εγκρίνει ή/και υπογράψει ή/και εκταμιεύσει τα δάνεια και τις πάσης μορφής πιστώσεις που χορηγήθηκαν στα πολιτικά κόμματα ΠΑΣΟΚ και ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, χωρίς να έχουν τηρηθεί οι ανωτέρω, αναλυτικώς εκτεθείσες κανονιστικές πράξεις της Τράπεζας της Ελλάδος (ΤΠΔΕ), κατά την έννοια της περιπτωσης (β), της Τροπολογίας με γενικό αριθμό 390 και ειδικό αριθμό 37, του Υπουργείου Ανάπτυξης, που κατατέθηκε την 04/04/2013 και ψηφίστηκε όπως κατατέθηκε.

 

ΑΙΤΟΥΜΑΙ

Την κατά νόμον άσκηση ποινικής δίωξης κατ' αυτών, καθώς και την παραδειγματική τιμωρία και όσων άλλων προσώπων αποδειχθεί η εμπλοκή τους.

 

Πληρεξούσια Δικηγόρο και αντίκλητο διορίζω την Δικηγόρο Αθηνών Αικατερίνα Ηλία Ζαγγανά, κάτοικο Ηρακλείου Αττικής (Πρ. Λόφου 19, 210 2852132, 6970179398), ΑΜ ΔΣΑ: 27864.

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΕΓΓΡΑΦΑ:

1. Την με αριθμ. Πρωτοκόλλου : 3760/7-3-2016 Ερώτησή μου προς τον Υπουργό Οικονομικών (Σχετ. 1).

2. Εκτύπωση εκ του διαδικτυακού τόπου http://kinima-ypervasi.blogspot.gr, ανάρτησης της 05/03/2016, σχετικά με τα υψηλόβαθμα στελέχη και μέλη ΔΣ και τα golden boys που μοίραζαν εκατομμύρια στον Σταύρο Ψυχάρη, παραβιάζοντας κάθε διάταξη της ισχύουσας νομοθεσίας & των πράξεων των διοικητών ΤτΕ & ΕΚΤ (Σχετ. 2).

 

Αθήνα, 11/03/2016

Ο Καταγγέλλων

 

Οι καταθέσεις των μαρτύρων ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΤΟΜΠΡΑ, ΛΕΩΝΙΔΑ ΣΤΑΜΟΥ και ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΤΣΙΠΑ

 

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ – ΜΗΝΥΤΗΡΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 11.03.2016

ΤΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΟΥ Ν. ΑΧΑΪΑΣ κ. ΝΙΚΟΥ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ

18Η ΠΤΑΙΣΜΑΤΟΔΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ – 21.04.2016

ΕΝΟΡΚΗ ΚΑΤΑΘΕΣΗ κ. ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΤΟΜΠΡΑ (ΜΑΡΤΥΡΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ)

Είμαι Οικονομολόγος, κάτοχος διδακτορικού τίτλου σπουδών, με ειδικές γνώσεις και μακρόχρονη επαγγελματική εμπειρία, στην Ελλάδα και το εξωτερικό, στα χρηματοοικονομικά, τη δομή, τη λειτουργία και την εποπτεία του ευρύτερου χρηματοοικονομικού χώρου και των αγορών και, ειδικότερα, του χρηματοπιστωτικού συστήματος, του Ευρωσυστήματος, της ΕΚΤ της ΤτΕ και των εμπορικών τραπεζών.

 

Παράλληλα δε με την επαγγελματική μου δραστηριότητα, από το έτος 2013, μαζί με ομάδα εξειδικευμένων συναδέλφων οικονομολόγων και δικηγόρων, ιδρύσαμε το μη κερδοσκοπικό σωματείο «ΥΠΕΡΒΑΣΗ - ΤΡΑΠΕΖΙΚΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ», στο οποίο σήμερα είμαι εκλεγμένος πρόεδρος και, έτσι, εκπροσωπώ περισσότερα από 20.000 τακτικά μέλη και φίλους.

 

Από την επωνυμία και μόνο του ανωτέρω φορέα του οποίου τυγχάνω πρόεδρος, καθίσταται σαφές ότι, τόσο εγώ ο ίδιος, όσο και οι συνεργάτες μου, έχουμε ερευνήσει και εξετάσει σε βάθος όλες τις πρωτογενείς διατάξεις περί του τραπεζικού δικαίου, ήτοι τις Συνθήκες της Βασιλείας Ι, ΙΙ, ΙΙΙ, τις σχετικές Ευρωπαϊκές Οδηγίες, το εγχώριο νομοθετικό πλαίσιο που με τη σειρά του ενσωμάτωσε το παράγωγο ευρωπαϊκό δίκαιο και όλες τις επ’ αυτών εκδοθείσες κανονιστικές πράξεις του Διοικητή της ΤτΕ.

 

Γνωρίζω την από 11/03/2016 Μηνυτήρια Αναφορά του βουλευτή Αχαίας κ. Νίκου Νικολόπουλου, κατά παντός υπευθύνου τραπεζικού στελέχους, που με τις πράξεις και τις παραλήψεις του έχει εγκρίνει, υπογράψει, εκταμιεύσει, ρυθμίσει, αναδιαρθρώσει και αναχρηματοδοτήσει, τα δάνεια και τις πάσης φύσης πιστώσεις που χορηγήθηκαν στα πολιτικά κόμματα ΠΑΣΟΚ και ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, χωρίς να έχουν τηρηθεί οι σχετικές κανονιστικές πράξεις της Τραπέζης της Ελλάδος, κατά την έννοια της περίπτωσης (β) της Τροπολογίας με Γενικό Αριθμό 390 και Ειδικό Αριθμό 37 (ΦΕΚ Α΄ 90/18-04-2013).

 

Διάβασα προσεκτικά την ανωτέρω Μηνυτήρια Αναφορά του κου Νικολόπουλου και, έτσι, με τη γνώση του περιεχομένου της, την επιβεβαιώνω στο σύνολό της, αφού οι περιπτώσεις των πάσης φύσης τραπεζικών χρηματοδοτήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, δεν εμπίπτουν σε καμία περίπτωση στην ασυλία της ανωτέρω Τροπολογίας 390/37/2013, επειδή προκύπτει αβίαστα και, έτσι, καθίσταται αυταπόδεικτο, από το ίδιο το κείμενο της ανωτέρω μηνυτηρίου αναφοράς, ότι δεν συντρέχει η προϋπόθεση υπ’ αριθ. (β) αυτής (της Τροπολογίας 390/37/2013) αφού, κατά την έγκριση, συνομολόγηση, χορήγηση, εκταμίευση, ρύθμιση, αναδιάρθρωση και αναχρηματοδότηση των συγκεκριμένων δανείων και των πάσης φύσης πιστώσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, τουλάχιστον μέχρι την 31/12/2013, οι διοικούντες και οι αρμόδιοι υπάλληλοι των πιστωτριών τραπεζών, καθώς επίσης και οι επιφορτισμένοι με την προληπτική εποπτεία αυτών υπάλληλοι της Τράπεζας της Ελλάδος, όχι μόνο δεν τήρησαν σε καμία περίπτωση αλλά, αντιθέτως, με τις πράξεις και τια παραλήψεις τους, παραβίασαν ευθέως όλες τις αναλυτικά αναφερόμενες στην ανωτέρω μηνυτήριο αναφορά του κου Νικολόπουλου, Κανονιστικές Πράξεις του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, τις λεγόμενες κατά την επίσημη ορολογία της Τραπέζης της Ελλάδος «ΠΔΤΕ».

 

Για το συγκεκριμένο αυτό τραπεζικό σκάνδαλο των λεγομένων θαλασσοδανείων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, είχε προηγηθεί, πριν την ψήφιση από τη Βουλή των Ελλήνων της ανωτέρω Τροπολογίας 390/37/2013, η έρευνα του Εισαγγελέα κου Καλούδη, ο οποίος, στην πορισματική αναφορά του, περιγράφει λεπτομερώς το πρωτόγνωρο για τα ελληνικά δεδομένα τραπεζικό αυτό σκάνδαλο, που σήμερα έχει πλέον ξεπεράσει τα 300.000.000 ευρώ.

 

Με την ανωτέρω, από 15/03/2013 πορισματική αναφορά του, ο εισαγγελικός λειτουργός ζητούσε να παραπεμφθούν σε δίκη, για το αδίκημα της απιστίας, κατ΄ άρθρο 390 ΠΚ, οι εμπλεκόμενοι τραπεζικοί και, για ηθική αυτουργία στην απιστία των τραπεζικών, οι εμπλεκόμενοι νόμιμοι εκπρόσωποι, οι γενικοί διευθυντές και οι ταμίες του ΠΑΣΟΚ και της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ και, μάλιστα, με την επιβαρυντική επισήμανση ότι διέπραξαν τα αποδιδόμενα σε αυτούς αδικήματα, όχι μόνο κατά μόνας ή άπαξ, αλλά ακόμη και από κοινού και κατ’ εξακολούθηση, σκιαγραφώντας έτσι ακόμη και την περίπτωση της σύστασης και λειτουργίας μιας τυπικής κατά την έννοια του νόμου εγκληματικής οργάνωσης.

 

Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι αναφέρω το συγκεκριμένο αυτό τραπεζικό σκάνδαλο ως πρωτόγνωρο και πρωτοφανές για τα ελληνικά δεδομένα, αφού το προηγούμενο, το γνωστό σε όλους μας σκάνδαλο Κοσκωτά του 1989, για το οποίο παραπέμφθηκαν σε δίκη, εκτός από τους τραπεζικούς υπαλλήλους και τον ίδιο τον μεγαλομέτοχο της Τράπεζας Κρήτης Γιώργο Κοσκωτά, ο τότε πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου και οι Παναγιώτης Ρουμελιώτης, Υπουργός Εθνικής Οικονομίας, Μένιος Κουτσόγιωργας, Υπουργός Δικαιοσύνης, Δημήτρης Τσοβόλας, Υπουργός Οικονομικών και Γιώργος Πέτσος, Υφυπουργός Βιομηχανίας, Έρευνας και Τεχνολογίας, ήταν πολύ μικρότερο, αφού η συνολική ζημία της Τράπεζας Κρήτης ανήλθε στο ποσό των 33,5 Δις δραχμών, ήτοι ποσό μικρότερο των 100.000.000 ευρώ, που σήμερα φαντάζει ως πλημμέλημα μπροστά στο μεγάλο τραπεζικό σκάνδαλο των θαλασσοδανείων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, που ζημίωσε ανεπανόρθωτα το τραπεζικό σύστημα τουλάχιστον κατά το ποσό των 300.000.000 ευρώ, προς βλάβη της περιουσίας των φορολογουμένων στην Ελλάδα φυσικών και νομικών προσώπων, που χρεώθηκαν, δια του δημοσίου χρέους, την ενίσχυσή του με τους δημόσιους χρηματοδοτικούς πόρους του ελληνικού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) και του κρατικού προϋπολογισμού, όπως άλλωστε ομολογεί την 07/04/2014 ο αρμόδιος Επίτροπος της Κομισιόν κος Χοακίν Αλμούνια, σε κοινή απάντηση ερωτήσεων των ευρωβουλευτών κκ Θεόδωρου Σκυλακάκη και Νίκου Χουντή για τα δάνεια των κομμάτων στην Ελλάδα, στην οποία αναφέρει επί λέξει ότι η Επιτροπή επιβεβαιώνει ότι η ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών από το Ελληνικό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) συνιστά κρατική ενίσχυση και χρηματοδοτήθηκε με χρήματα των φορολογουμένων.

 

Με τρία σκάνδαλα Κοσκωτά ισοδυναμεί το τραπεζικό σκάνδαλο των θαλασσοδανείων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, που μαζί με τα θαλασσοδάνεια των ΜΜΕ, αποτελούν τα μεγαλύτερα τραπεζικά σκάνδαλα στην οικονομική ιστορία της Ελλάδος, από συστάσεως του ελληνικού κράτους, μετά την επανάσταση του 1821.

 

Από έρευνα δε που πραγματοποίησα προσωπικά, διαπίστωσα ότι, ποτέ και πουθενά στην παγκόσμια βιβλιογραφία, ούτε ακόμη ως προς τα ολοκληρωτικά καθεστώτα της Αφρικής και της Ασίας, δεν αναφέρεται ούτε ένα παρόμοιο τραπεζικό σκάνδαλο παράνομων κομματικών χρηματοδοτήσεων, αντίστοιχο του ελληνικού των θαλασσοδανείων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.

 

Έτσι, το σκάνδαλο των παράνομων τραπεζικών χρηματοδοτήσεων και αναχρηματοδοτήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, όχι μόνο ισοδυναμεί με τρία σκάνδαλα Κοσκωτά ως προς το μέγεθος της ζημίας που προκάλεσε στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα και, έτσι, στη χρηματοπιστωτική σταθερότητα της εθνικής μας οικονομίας, που επηρεάζει αναγκαστικά την ίδια τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα της ευρωζώνης αλλά, ταυτόχρονα, συνιστά και το μεγαλύτερο τραπεζικό σκάνδαλο παράνομων κομματικών χρηματοδοτήσεων στην ιστορία της ανθρωπότητας και του πλανήτη.

 

Για το λόγο αυτό άλλωστε, το μη κερδοσκοπικό σωματείο «ΥΠΕΡΒΑΣΗ – ΤΡΑΠΕΖΙΚΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ», το οποίο εκπροσωπώ, θα καταθέσει εντός των επομένων ημερών ειδική Καταγγελία - Αναφορά προς τις αρμόδιες υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), προκειμένου αυτή να λάβει γνώση, ως αμέσως εποπτεύουσα πλέον αρχή των ελληνικών συστημικών τραπεζών αλλά και της ίδιας της Τράπεζας της Ελλάδος, η οποία, αντί να ασκήσει, ως όφειλε, την εκ του νόμου προσήκουσα προληπτική εποπτεία, προκειμένου να μην επιτρέψει ποτέ τη σύναψη ή να ζητήσει την άμεση ακύρωση των κατά τα ανωτέρω συναφθεισών και συνομολογηθεισών, παρανόμων και κατά παράβαση όλων των ΠΔΤΕ που αναφέρονται στην από11/03/2016 Μηνυτήρια Αναφορά του βουλευτή Αχαίας κ. Νίκου Νικολόπουλου, πιστωτικών συμβάσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, με τα παραρτήματα, τις ρυθμίσεις και τις πάσης φύσης πρόσθετες πράξεις τους, αυτή παρέμεινε παθητικός θεατής στην κατά τον εισαγγελέα κο Καλούδη, κατ’ εξακολούθηση και από κοινού, ευθεία παραβίαση της ισχύουσας εθνικής και ευρωπαϊκής νομοθεσίας, κατ’ ενσωμάτωση των διεθνών Συμφώνων των Βασιλεία Ι, ΙΙ και ΙΙΙ και των επί όλων αυτών κανονιστικών πράξεων ΠΔΤΕ του ίδιου του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, καταθέτοντας μάλιστα οι μάρτυρές της, ενώπιον των αρμόδιων εισαγγελικών αρχών, ότι όλα έγιναν δήθεν καλώς κατά την προαξιολόγηση, έγκριση, χορήγηση, εκταμίευση, ρύθμιση, αναδιάρθρωση και αναχρηματοδότηση των συγκεκριμένων αυτών δανείων και των πάσης φύσης σχετικών πιστώσεων, ότι δήθεν τηρήθηκαν όλες οι σχετικές κανονιστικές πράξεις ΠΔΤΕ και ότι, έτσι, αυτοί δεν διαπίστωσαν παρατυπίες στην κατά τις ΠΔΤΕ 2595/20.8.2007, ΠΔΤΕ 2630/2010, 2588/2007,2589/2007, 2590/2007, 2646/2011, 2655/19.03.2012, 2645/2011, 2594/2007, 2595/2007, 2635/2010 και ΠΔΤΕ 2620/28.08.2009 πιστοδοτική πολιτική και τις διαδικασίες που ακολούθησαν οι πιστώτριες τράπεζες, ούτε κατά την ανάληψη και τη στάθμιση του πιστωτικού, του λειτουργικού κινδύνου και του κινδύνου αγοράς του ΠΑΣΟΚ και της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ούτε κατά την μετά την χορήγηση και εκταμίευση των αντιστοίχων πιστώσεων παρακολούθησή τους, όπως ρητά απαιτείται από τις σχετικές ΠΔΤΕ που αναφέρονται στην από 11/03/2016 Μηνυτήρια Αναφορά του βουλευτή Αχαίας κ. Νίκου Νικολόπουλου.

 

Αυτό άλλωστε προκύπτει αβίαστα από το πραγματικό γεγονός ότι, η δικογραφία του πορίσματος Καλούδη, μετά την ψήφιση από τη Βουλή των Ελλήνων της Τροπολογίας 390/37/2013, κατέληξε στο αρχείο, επειδή, υιοθετώντας ο αρμόδιος εισαγγελικός λειτουργός τις καταθέσεις των μαρτύρων της Τράπεζας της Ελλάδος, τις οποίες εξέλαβε ως δήθεν αληθείς, έκανε δεκτό ότι μπορεί εν προκειμένω να τύχει εφαρμογής η ως άνω τροπολογία και ότι, έτσι, δεν συντρέχουν δήθεν οι περιπτώσεις των άρθρων 256 και 390 του Ποινικού Κώδικα για τον πρόεδρο, τα μέλη των διοικητικών συμβουλίων και τα στελέχη των πιστωτριών τραπεζών του ΠΑΣΟΚ και της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, επειδή δήθεν πληρούνται και οι δύο απαραίτητες προϋποθέσεις αυτής, ήτοι η προϋπόθεση (α) που απαιτεί να υφίστανται αποφάσεις των θεσμοθετημένων εγκριτικών επιτροπών ή των οργάνων κάθε τράπεζας και η προϋπόθεση (β) που απαιτεί να έχουν τηρηθεί κατά τη χορήγησή τους οι σχετικές κανονιστικές πράξεις της Τράπεζας της Ελλάδος, ήτοι οι ΠΔΤΕ που αναφέρονται στην από 11/03/2016 Μηνυτήρια Αναφορά του βουλευτή Αχαίας κ. Νίκου Νικολόπουλου, οι οποίες στην πραγματικότητα όχι μόνο δεν τηρήθηκαν αλλά, αντιθέτως, παραβιάστηκαν ευθέως, όπως καταδεικνύει αναλυτικά, ΠΔΤΕ προς ΠΔΤΕ, η ανωτέρω μηνυτήριος αναφορά.

 

Έτσι, αν οι ανωτέρω μάρτυρες της Τράπεζας της Ελλάδος, συμμορφούμενοι προς το καθήκον αληθείας, δεν είχαν διαβεβαιώσει τον αρμόδιο εισαγγελικό λειτουργό, ως οι καθ’ ύλην, αποκλειστικά αρμόδιοι για την άσκηση της κατά νόμο προσήκουσας προληπτικής εποπτείας των εμπορικών τραπεζών στην Ελλάδα και, έτσι, των πιστωτριών τραπεζών του ΠΑΣΟΚ και της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ότι δήθεν πληρείται η προϋπόθεση (β) της Τροπολογίας 390/37/2013, η συγκεκριμένη δικογραφία δεν θα είχε τεθεί ποτέ στο αρχείο.

 

Σύμφωνα με δημοσιεύματα, δημοσιογραφικές έρευνες και τα σχετικά στοιχεία του κοινοβουλευτικού ελέγχου, κατά τη δεκαετία 2000-2010, όλα μαζί τα πολιτικά κόμματα χρηματοδοτήθηκαν από τον κρατικό προϋπολογισμό με το συνολικό ποσό των 670.000.000,00 ευρώ, εκ των οποίων το ΠΑΣΟΚ εισέπραξε 254.000.000,00 ευρώ και η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ 271.000.000,00 ευρώ.

 

Το ΠΑΣΟΚ και η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ έχουν εκχωρήσει, προεξοφλήσει και προεισπράξει, με δάνεια που εκταμίευσαν από τις πιστώτριές τους τράπεζες, όλα τα ώριμα ποσά της ετήσιας τακτικής χρηματοδότησης της αναλογίας τους, δηλαδή αυτής που δικαιούνται σύμφωνα με την παρ. 3, άρθ. 1, Ν. 3023/2002/ΦΕΚ Α 146/25.06.2002.

 

Όμως, το ΠΑΣΟΚ και η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, παράνομα και παραβιάζοντας ευθέως σωρεία κανονιστικών πράξεων ΠΔΤΕ της Τράπεζας της Ελλάδος , ήτοι ειδικότερα τις ΠΔΤΕ 2595/20.8.2007, ΠΔΤΕ 2630/2010, 2588/2007, 2589/2007, 2590/2007, 2646/2011,2655/19.03.2012, 2645/2011, 2594/2007, 2595/2007, 2635/2010 και ΠΔΤΕ 2620/28.08.2009,έχουν επιπλέον εκχωρήσει, προεξοφλήσει και προεισπράξει διάφορα χρηματικά ποσά, με δάνεια που πέτυχαν να εκταμιεύσουν από τις ίδιες ως άνω πιστώτριές τους τράπεζες, τα οποία παρέστησαν ψευδώς σε αυτές ότι δήθεν αντιστοιχούν στα μελλοντικά, μη ώριμα ποσά της ετήσιας τακτικής χρηματοδότησης του Ν. 3023/2002/ΦΕΚ Α 146/25.06.2002, που δήλωσαν ότι δήθεν δικαιούνται μέχρι και το οικονομικό έτος 2020, τα οποία υπολόγισαν αυθαίρετα, με βάση τα εκλογικά ποσοστά που έλαβαν το έτος 2009, ενώ γνώριζαν καλώς ότι τα ποσά που πραγματικά δικαιούνταν να λάβουν, με βάση τη μείωση των εκλογικών τους ποσοστών, ήταν πολύ μικρότερα ακόμη και από το ήμισυ των χρημάτων που πέτυχαν να προεισπράξουν παράνομα, δια του ανωτέρω τεχνάσματος, από τις πιστώτριές τους τράπεζες.

 

Έτσι, εξ αιτίας όλων των ανωτέρω πιστοδοτήσεων, τα σωρευτικά ανεξόφλητα υπόλοιπα των τραπεζικών δανείων και των πάσης φύσης πιστώσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, από το σύνολο των εκχωρήσεων και προεξοφλήσεων των ώριμων και των μη ώριμων, μελλοντικών τακτικών κρατικών χρηματοδοτήσεων του Ν. 3023/2002/ΦΕΚ Α 146/25.06.2002, υπολογίζονταν ήδη κατά την 31/12/2012 στο συνολικό ποσό των 253.186.215,00 ευρώ και κατανέμονταν κατά πολιτικό κόμμα και πιστώτρια τράπεζα ως εξής:

 

ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ

ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ

ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΤΡΑΠΕΖΑ ΑΤΤΙΚΗΣ

EFG

EUROBANK

MARFIN

ΒΑΝΚ

ΠΑΣΟΚ

92.292.536

8.776.889

6.154.000

5.205.875

5.166.000

3.162.000

ΝΔ

106.430.750

5.176.165

15.634.000

2.000.000

3.198.000

0

Σύνολα

198.723.286

13.953.054

21.788.000

7.205.875

8.364.000

3.162.000

Γενικό Σύνολο

253.186.215

 

Όμως, μετά την πρόσφατη ομολογία του προέδρου της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, κατά την από 29/03/2016 προ ημερησίας διάταξης συζήτηση στη Βουλή για τα δάνεια των πολιτικών κομμάτων και των ΜΜΕ, που οδήγησε μάλιστα στην απόφαση σύστασης ειδικής για το σκοπό αυτό εξεταστικής επιτροπής της Βουλής, ότι τα ανεξόφλητα και μη εξυπηρετούμενα δάνεια της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ σήμερα ανέρχονται στο ποσό των 195.000.000,00 ευρώ, αντί των 132.438.916,00 της 31/12/2012, προκύπτει αβίαστα ότι, σήμερα, το σύνολο των ανεξόφλητων, ληξιπρόθεσμων και προδήλως επισφαλών, κόκκινων δανείων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ξεπερνούν το ποσό των 300.000.000,00 ευρώ.

 

Όμως, ακόμη, τα ανωτέρω σωρευτικά, ανεξόφλητα υπόλοιπα των τραπεζικών δανείων και των πάσης φύσης πιστώσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, δεν αντιστοιχίζονται και δεν είναι αναλογικά με τις κατά τράπεζα και ετήσια ποσά εκχωρήσεις και προεξοφλήσεις εκάστου κόμματος, αναφορικά με τα ήδη μέχρι σήμερα ώριμα ποσά των χρηματοδοτήσεων του κρατικού προϋπολογισμού εκάστου εξ’ αυτών κατά τη δεκαετία 2000-2010, σύμφωνα με το Ν. 3023/2002/ΦΕΚ Α 146/25.06.2002, που ανέρχονται στο συνολικό ποσό των 525.000.000,00 ευρώ, εκ των οποίων το ΠΑΣΟΚ εισέπραξε 254.000.000,00 ευρώ και η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ 271.000.000,00 ευρώ, συνυπολογιζομένων και : (α) των ώριμων χρηματικών ποσών των δικαιούμενων κρατικών χρηματοδοτήσεων του προϋπολογισμού από το 2010 μέχρι και την 31/12/2012 και (β) των αυθαίρετων χρηματικών ποσών που πέτυχαν να προεισπράξουν από τις πιστώτριές τους τράπεζες, έναντι των δήθεν μελλοντικών τακτικών χρηματοδοτήσεων του προϋπολογισμού που παρέστησαν ψευδώς ότι δικαιούνται μέχρι το έτος 2020, επειδή, σε κάθε περίπτωση, με την απλή αντιπαράθεση των ανωτέρω στοιχείων, προκύπτει ότι το ΠΑΣΟΚ και η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, δανείστηκαν από τις πιστώτριες τράπεζές τους, συνολικά χρηματικά ποσά μεγαλύτερα από το άθροισμα των ανωτέρω 525.000.000,00 ευρώ των ώριμων και των μη ώριμων, αυθαίρετων, μελλοντικών κρατικών χρηματοδοτήσεων του Ν. 3023/2002/ΦΕΚ Α 146/25.06.2002.

 

Έτσι, με βάση τα ανωτέρω στοιχεία, προκύπτει αβίαστα ότι μέρος των δανείων και των πάσης φύσης πιστώσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, έχουν χορηγηθεί ή αναχρηματοδοτηθεί παράνομα, παραβιάζοντας ευθέως όλες τις ΠΔΤΕ που αναφέρονται στην από11/03/2016 Μηνυτήρια Αναφορά του βουλευτή Αχαίας κ. Νίκου Νικολόπουλου, αφού οι πιστώσεις αυτές είτε είναι ακάλυπτες, δηλαδή έχουν χορηγηθεί όχι μόνο χωρίς επαρκείς εξασφαλίσεις αλλά, αντιθέτως, χωρίς καμία απολύτως εξασφάλιση, καθότι δεν αντιστοιχίζονται με τα συνολικά και τα επί μέρους ποσά των κατ’ έτος και δόση χρηματοδοτήσεων του Ν. 3023/2002/ΦΕΚ Α 146/25.06.2002 που έλαβαν τα δύο αυτά κόμματα από το έτος 2000 μέχρι και σήμερα, είτε, στην ακόμη χειρότερη περίπτωση, η χορήγησή των ανωτέρω δανείων και των πάσης φύσης πιστώσεων ή μέρους αυτών, συνιστά την περίπτωση της απάτης, κατ’ άρθρο 386 ΠΚ, αφού προκύπτουν σοβαρές ενδείξεις ότι έχουν χορηγηθεί έναντι εικονικών εκχωρήσεων των ετήσιων τακτικών χρηματοδοτήσεων του άρθ. 3, Ν. 3023/2002/ΦΕΚ Α 146/25.06.2002, οι οποίες έχουν κατά πάσα πιθανότητα διπλοεκχωρηθεί ή ακόμη και τριπλοεκχωρηθεί, για τον ίδιο σκοπό της παράνομης δανειοδότησης, σε περισσότερα τραπεζικά ιδρύματα, χωρίς οι πολλαπλές και προδήλως παράνομες αυτές εκχωρήσεις να έχουν αναγγελθεί εξωδίκως από τις πιστώτριες τράπεζες, ως είχαν αυτές υποχρέωση, κατά τη συνήθη διαδικασία που προβλέπεται από την ισχύουσα νομοθεσία και τις σχετικές κανονιστικές πράξεις ΠΔΤΕ της Τράπεζας της Ελλάδος, στις αρμόδιες Υπηρεσίες του Υπουργείου Εσωτερικών, παρέχοντας έτσι οι πιστώτριες τράπεζες, δια της συγκεκριμένης παραλείψεως των αρμοδίων υπαλλήλων τους, τη δυνατότητα στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ να εισπράττουν παράνομα, για την ίδια αιτία, δυο ή και τρεις ακόμη φορές, διάφορα χρηματικά ποσά, με το ανωτέρω τέχνασμα της πολλαπλής, επαναληπτικής εκχώρησης και προεξόφλησης ανύπαρκτων στην πράξη μελλοντικών τακτικών χρηματοδοτήσεων του Ν. 3023/2002/ΦΕΚ Α 146/25.06.2002, που παρέστησαν ψευδώς ότι δήθεν δικαιούνταν, παραβιάζοντας έτσι ευθέως τις ΠΔΤΕ 2595/20.8.2007, ΠΔΤΕ 2630/2010, 2588/2007, 2589/2007,2590/2007, 2646/2011, 2655/19.03.2012, 2645/2011, 2594/2007, 2595/2007, 2635/2010 και ΠΔΤΕ 2620/28.08.2009 της Τράπεζας της Ελλάδος, περί εκτίμησης και στάθμισης πιστωτικού και λειτουργικού κινδύνου, περί κινδύνου αγοράς και περί κινδύνου κεφαλαιακής επάρκειας και ρευστότητας, όπως αυτές αναλυτικά αναφέρονται στην από 11/03/2016 Μηνυτήρια Αναφορά του βουλευτή Αχαίας κ. Νίκου Νικολόπουλου.

 

Για την πρωτοφανή μάλιστα αυτή τραπεζική απάτη, παρέχεται πλήρης ομολογία από τον ίδιο τον γενικό διευθυντή του ΠΑΣΟΚ κ. Νικόλαο Σαλαγιάννη, ο οποίος, την 05/06/2015, κατά την ομιλία του στο 10ο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, ομολόγησε δημόσια, ενώπιον μάλιστα χιλιάδων συνέδρων, ότι οι ταμίες του ΠΑΣΟΚ, σε αγαστή συνεργασία με επιτελικά τραπεζικά στελέχη της Αγροτικής Τράπεζας της Ελλάδος και της Εθνικής Τράπεζας, κατάφεραν κατά το έτος 2009 να λάβουν όχι μόνον κρατική επιχορήγηση ποσού ύψους 24.000.000,00 ευρώ, αλλά, επιπρόσθετα, άλλα 47.000.000,00 ευρώ νέου τραπεζικού δανείου και ότι, επίσης, κατά το έτος 2010, ενώ το ΠΑΣΟΚ έλαβε το ποσό των 20.000.000,00 ευρώ ως τακτική κρατική χρηματοδότηση του Ν. 3023/2002/ΦΕΚ Α 146/25.06.2002, εξασφάλισε από τις πιστώτριές του τράπεζες ένα ακόμη αυθαίρετο χρηματικό ποσό 40.000.000,00 ευρώ, ως νέο τραπεζικό δάνειο.

 

Έτσι, ομολογείται από το ίδιο το ΠΑΣΟΚ, και μάλιστα με τον πανηγυρικότερο τρόπο, κατά τη δημόσια διαδικασία του 10ου συνεδρίου του, ενώπιον χιλιάδων παρισταμένων συνέδρων, ότι μόνον κατά τα έτη 2009 και 2010, οι ταμίες και οι γενικοί διευθυντές του κόμματος εκχώρησαν στις πιστώτριες τράπεζες αυτού, ως ενέχυρα, τακτικές κρατικές χρηματοδοτήσεις συνολικού ποσού 44.000.000,00 ευρώ και ότι, έναντι αυτών, μετερχόμενοι το ανωτέρω τέχνασμα, από κοινού με τους αρμόδιους τραπεζικούς υπαλλήλους της ΑΤΕ και της Εθνικής Τράπεζας, που παρέλειψαν με γνώση και πρόθεση να αναγγείλουν εξωδίκως τις ανωτέρω χορηγήσεις στις αρμόδιες Υπηρεσίες του Υπουργείου Εσωτερικών, ενώ είχαν υποχρέωση προς τούτο, κατά τη συνήθη διαδικασία που προβλέπεται από την ισχύουσα νομοθεσία και τις σχετικές κανονιστικές πράξεις ΠΔΤΕ της Τράπεζας της Ελλάδος, έλαβαν παρανόμως νέα τραπεζικά δάνεια συνολικού ποσού 87.000.000,00 ευρώ, δηλαδή διπλάσια του ενεχύρου που εκχώρησαν στις ανωτέρω πιστώτριες τράπεζες του κόμματος, παραβιάζοντας έτσι ευθέως όλες τις σχετικές κανονιστικές πράξεις ΠΔΤΕ της Τράπεζας της Ελλάδος, όπως αυτές αναλυτικά αναφέρονται στην από 11/03/2016 Μηνυτήρια Αναφορά του βουλευτή Αχαίας κ. Νίκου Νικολόπουλου.

 

Στο σημείο αυτό θέλω να επισημάνω ότι, στο πλαίσιο της προκαταρκτικής έρευνας που ολοκληρώθηκε με την πορισματική αναφορά του εισαγγελέα κ. Γ. Καλούδη, ο οικονομικός εισαγγελέας κ. Γρ. Πεπόνης εξέτασε τότε ως μάρτυρα τον πανεπιστημιακό κ. Νικόλαο Αλιβιζάτο, ο οποίος φέρεται ότι κατέθεσε το αυτονόητο για κάθε τραπεζικό υπάλληλο και στέλεχος, ανεξαρτήτως βαθμίδας, δηλαδή ότι οι μελλοντικές κρατικές χρηματοδοτήσεις του Ν. 3023/2002/ΦΕΚ Α 146/25.06.2002 δεν πληρούν τους όρους του τραπεζικού δανεισμού, καθώς είναι αδύνατο να προσδιοριστεί ποια θα είναι η κοινοβουλευτική δύναμη των κομμάτων για τα επόμενα 5 - 8 χρόνια, προκειμένου να μπορεί ένα τραπεζικό ίδρυμα να θεωρήσει ως ασφαλές στοιχείο εγγύησης ενός δανείου, τη μελλοντική κρατική χρηματοδότηση του δανειοδοτούμενου κόμματος από τον προϋπολογισμό.

 

Έτσι, προκύπτει με ασφάλεια ότι, ακόμη και εκείνα τα δάνεια και οι πιστώσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, για την εξασφάλιση των οποίων έχουν εκχωρηθεί νόμιμα, έχοντας δηλαδή αναγγελθεί κατά τη συνήθη διαδικασία, εξωδίκως από τις πιστώτριες τράπεζες στις αρμόδιες Υπηρεσίες του Υπουργείου Εσωτερικών, οι τακτικές κρατικές χρηματοδοτήσεις του Ν. 3023/2002/ΦΕΚ Α 146/25.06.2002, με ποσοστό κάλυψης ενέχυρου προς χορήγηση στο 100% ή ακόμη και μεγαλύτερο, συνιστούν σε κάθε περίπτωση πιστοδοτήσεις που έχουν προαξιολογηθεί, εγκριθεί, χορηγηθεί, εκταμιευθεί και αναχρηματοδοτηθεί παραβιάζοντας ευθέως τις κανονιστικές πράξεις ΠΔΤΕ της Τράπεζας της Ελλάδος περί εκτίμησης και στάθμισης πιστωτικού και λειτουργικού κινδύνου, κινδύνου αγοράς, κινδύνου κεφαλαιακής επάρκειας και ρευστότητας, όπως αυτές αναλυτικά αναφέρονται στην από 11/03/2016 Μηνυτήρια Αναφορά του βουλευτή Αχαίας κ. Νίκου Νικολόπουλου και, ειδικότερα, τις ΠΔΤΕ 2595/20.8.2007, ΠΔΤΕ 2630/2010, 2588/2007, 2589/2007,2590/2007, 2646/2011, 2655/19.03.2012, 2645/2011, 2594/2007, 2595/2007, 2635/2010 και ΠΔΤΕ 2620/28.08.2009.

 

Έτσι, όπως προκύπτει από την ειδική έρευνα που πραγματοποίησε η Τράπεζα της Ελλάδος, μόνο από την Αγροτική Τράπεζα (ΑΤΕ), το ΠΑΣΟΚ χρηματοδοτήθηκε από το 2000 με 93.000.000,00 ευρώ, η σύμβαση έληξε την 30η Ιουνίου 2012, το βασικό επιτόκιο ήταν 7,50% και το κόμμα παρείχε ως μοναδική εγγύηση την εκχώρηση του αυθαίρετου ποσού της μελλοντικής τακτικής κρατικής χρηματοδότησης του Ν. 3023/2002/ΦΕΚ Α 146/25.06.2002 μέχρι το έτος 2016, με αποτέλεσμα, κατά τον ελεγκτή, η ΑΤΕ έχει εκτεθεί σε υπέρμετρο πιστωτικό κίνδυνο, που συνιστά ευθεία παραβίαση των ΠΔΤΕ 2595/20.8.2007, ΠΔΤΕ 2630/2010, 2588/2007, 2589/2007, 2590/2007,2646/2011, 2655/19.03.2012, 2645/2011, 2594/2007, 2595/2007, 2635/2010 και ΠΔΤΕ 2620/28.08.2009, επειδή, λαμβάνοντας υπόψη τα πραγματικά οικονομικά δεδομένα του ΠΑΣΟΚ, δεν υπάρχει καμία δυνατότητα ομαλής εξυπηρέτησης του συγκεκριμένου αυτού δανείου του, έστω και υπερ-μακροπρόθεσμα.

 

Αντιστοίχως, η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ δανειοδοτήθηκε από την ίδια τράπεζα (ΑΤΕ), για την εξόφληση προγενέστερου δανείου της Εθνικής Τράπεζας, με το ποσό των 30.814.000,00 ευρώ αλλά, στη συνέχεια, με πρόσθετες πράξεις, το όριο του δανείου αυξήθηκε τελικά στο ποσό των 104.360.000,00 ευρώ, η ημερομηνία λήξης και αυτής της σύμβασης ήταν και εδώ η 30η Ιουνίου 2012 και, επίσης, και στην περίπτωση αυτή, εκχωρήθηκε ως μοναδική εγγύηση το αυθαίρετο ποσό της μελλοντικής τακτικής κρατικής χρηματοδότησης του Ν. 3023/2002/ΦΕΚ Α 146/25.06.2002 μέχρι το έτος 2017, με αποτέλεσμα ο ελεγκτής να επισημαίνει, και στην περίπτωση αυτή, την έκθεση της τράπεζας στον ίδιο υπέρμετρο πιστωτικό κίνδυνο, που συνιστά ευθεία παραβίαση τωνΠΔΤΕ 2595/20.8.2007, ΠΔΤΕ 2630/2010, 2588/2007, 2589/2007, 2590/2007, 2646/2011,2655/19.03.2012, 2645/2011, 2594/2007, 2595/2007, 2635/2010 και ΠΔΤΕ 2620/28.08.2009,επειδή, λαμβάνοντας υπόψη τα πραγματικά οικονομικά δεδομένα της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, δεν υπάρχει καμία δυνατότητα ομαλής εξυπηρέτησης του συγκεκριμένου αυτού δανείου της, έστω και υπερ-μακροπρόθεσμα.

 

Επίσης, σχετικά με το δανεισμό της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ και του ΠΑΣΟΚ από την Εθνική Τράπεζα, όπως αντιστοίχως συνέβη και στην περίπτωση της ΑΤΕ, εκχωρήθηκε ως εγγύηση και μοναδική εξασφάλιση, για τη μεν ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, το αυθαίρετο ποσό της μελλοντικής τακτικής κρατικής χρηματοδότησης του έτους 2020, μέχρι του ποσού των 4.000.000,00 ευρώ και, για το δε ΠΑΣΟΚ, εκχωρήθηκε αντίστοιχα στην Εθνική Τράπεζα, μέρος του αυθαίρετου ποσού της μελλοντικής τακτικής κρατικής χρηματοδότησης του έτους 2019 και, έτσι, και στην περίπτωση αυτή, όπως και στις αντίστοιχες ανωτέρω περιπτώσεις της ΑΤΕ, η Εθνική Τράπεζα εκτέθηκε στον ίδιο ως άνω, υπέρμετρο πιστωτικό κίνδυνο, που συνιστά ευθεία παραβίαση των ΠΔΤΕ 2595/20.8.2007,ΠΔΤΕ 2630/2010, 2588/2007, 2589/2007, 2590/2007, 2646/2011, 2655/19.03.2012, 2645/2011,2594/2007, 2595/2007, 2635/2010 και ΠΔΤΕ 2620/28.08.2009, επειδή, λαμβάνοντας υπόψη τα πραγματικά οικονομικά δεδομένα της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ και του ΠΑΣΟΚ, δεν υπάρχει καμία δυνατότητα ομαλής εξυπηρέτησης των συγκεκριμένων αυτών δανείων τους από την Εθνική Τράπεζα, έστω και υπερ-μακροπρόθεσμα.

 

Παρά όμως όλα τα ανωτέρω, τα ανεξόφλητα υπόλοιπα των τραπεζικών δανείων που έχουν λάβει από την Αγροτική Τράπεζα (ΑΤΕ) το ΠΑΣΟΚ και η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, συνολικού ποσού 198.723.286,00 ευρώ, με αποκλειστική ευθύνη της Τράπεζας της Ελλάδος, θεωρήθηκαν την 27/07/2012, ημερομηνία κατά την οποία ολοκληρώθηκε η απορρόφηση του υγιούς τμήματος της ΑΤΕ από την Τράπεζα Πειραιώς, ότι είναι δήθεν ενήμερα στο σύνολό τους και, έτσι, κατέληξαν στην «καλή ATE» και στο ενεργητικό του νέου τραπεζικού σχήματος που προέκυψε μετά το διαχωρισμό της ΑΤΕ σε «καλή» και «κακή» τράπεζα, υπό την προϋπόθεση ότι μετά από ένα τετράμηνο, ήτοι μέχρι την 26/11/ 2012, τα δάνεια αυτά που χορήγησε κατά τα ανωτέρω η ΑΤΕ στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, έπρεπε να αξιολογηθούν από ανεξάρτητο ελεγκτή και να αποφασιστεί τότε η οριστική τους τύχη, αφού λαμβανόμενα την 27η Ιουλίου 2012 ως δήθεν ενήμερα και εισπράξιμα κατά τεκμήριο, δεν κατέληξαν στην «κακή ΑΤΕ», αλλά στην Τράπεζα Πειραιώς, που κατέστη διάδοχος της «καλής ΑΤΕ».

 

Όμως, το γεγονός ότι τα ανωτέρω δάνεια του ΠΑΣΟΚ και της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ έπρεπε κατά την από 27/07/2012 κρίση της Τράπεζας της Ελλάδος να επαναξιολογηθούν μέχρι την 26/11/2012 και, μάλιστα, από ανεξάρτητο ελεγκτή, αποδεικνύει πέρα πάσης αμφιβολίας ότι η Τράπεζα της Ελλάδος είχε από τότε, αν όχι την απόλυτη βεβαιότητα, τουλάχιστον την βάσιμη ένδειξη ότι τα δάνεια αυτά δεν ήταν πραγματικά εξασφαλισμένα και, έτσι, εξυπηρετήσιμα, κατά την έννοια των κανονιστικών πράξεων ΠΔΤΕ περί εκτίμησης και στάθμισης πιστωτικού και λειτουργικού κινδύνου, του κινδύνου αγοράς και του κινδύνου κεφαλαιακής επάρκειας και ρευστότητας, όπως αυτές αναλυτικά αναφέρονται στην από 11/03/2016 Μηνυτήρια Αναφορά του βουλευτή Αχαίας κ. Νίκου Νικολόπουλου.

 

Κατόπιν των ανωτέρω στοιχείων, πρέπει να επανεξεταστούν και να σταθμιστούν, υπό το πρίσμα των συγκεκριμένων αυτών πραγματικών περιστατικών, οι καταθέσεις των μαρτύρων της Τράπεζας της Ελλάδος, που οδήγησαν τη δικογραφία της πορισματικής αναφοράς Καλούδη στο αρχείο, εφόσον προκύψει ότι, πράγματι, οι ειδικού βάρους αυτοί μάρτυρες, με τις καταθέσεις τους, βεβαίωσαν στους εισαγγελικούς λειτουργούς και, έτσι, τους έπεισαν, ότι όλα έγιναν δήθεν καλώς κατά την προαξιολόγηση, έγκριση, χορήγηση, εκταμίευση, ρύθμιση, αναδιάρθρωση και αναχρηματοδότηση των ανωτέρω δανείων και των πάσης φύσης σχετικών πιστώσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ότι δήθεν τηρήθηκαν όλες οι σχετικές κανονιστικές πράξεις ΠΔΤΕ της Τράπεζας της Ελλάδος και ότι, έτσι, αυτοί δεν διαπίστωσαν παρατυπίες στην πιστοδοτική πολιτική και τις διαδικασίες που ακολούθησαν οι πιστώτριες τράπεζες, ούτε κατά την ανάληψη του πιστωτικού, του λειτουργικού κινδύνου και του κινδύνου αγοράς του ΠΑΣΟΚ και της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ούτε κατά την μετά την χορήγηση και εκταμίευση των αντιστοίχων πιστώσεων παρακολούθησή τους, όπως ρητά απαιτείται από τις σχετικές ΠΔΤΕ που αναφέρονται στην από11/03/2016 Μηνυτήρια Αναφορά του βουλευτή Αχαίας κ. Νίκου Νικολόπουλου, αφού αν οι ανωτέρω μάρτυρες της Τράπεζας της Ελλάδος, συμμορφούμενοι προς το καθήκον αληθείας, δεν είχαν βεβαιώσει στον αρμόδιο εισαγγελικό λειτουργό ότι δήθεν πληρείται η προϋπόθεση (β) τηςΤροπολογίας 390/37/2013, η συγκεκριμένη δικογραφία δεν θα είχε τεθεί ποτέ στο αρχείο.

 

Από όλα τα ανωτέρω προκύπτει με ασφάλεια ότι τα δάνεια και οι πάσης φύσης πιστώσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, προαξιολογήθηκαν, εγκρίθηκαν, συνομολογήθηκαν, χορηγήθηκαν, εκταμιεύθηκαν, ρυθμίστηκαν, αναδιαρθρώθηκαν και αναχρηματοδοτήθηκαν από τις πιστώτριές τράπεζες αυτών, αντίθετα με το εποπτικό πλαίσιο και παραβιάζοντας ευθέως τις κανονιστικές πράξεις της Τράπεζας της Ελλάδος ΠΔΤΕ 2595/20.8.2007, ΠΔΤΕ 2630/2010,2588/2007, 2589/2007, 2590/2007, 2646/2011, 2655/19.03.2012, 2645/2011, 2594/2007,2595/2007, 2635/2010 και ΠΔΤΕ 2620/28.08.2009, με τις οποίες ολοκληρώθηκε, κατ’ εξουσιοδότηση του Ν. 3601/2007, η ενσωμάτωση στο ελληνικό δίκαιο των εξειδικευμένων διατάξεων των Οδηγιών 2006/48/ΕΚ και 2006/49/ΕΚ, σχετικά με την επάρκεια των ιδίων κεφαλαίων των πιστωτικών ιδρυμάτων που λειτουργούν νόμιμα στην Ελλάδα, γνωστό κατά τα ανωτέρω και ως ΒΑΣΙΛΕΙΑ II (26/06/2004) και, ειδικότερα, αντίθετα με τις υποχρεώσεις του ΠΥΛΩΝΑ 1, που αφορά τις μεθόδους προσδιορισμού των κεφαλαιακών απαιτήσεων έναντι των κινδύνων που κατά κανόνα αντιμετωπίζουν οι πιστώτριες τράπεζες του ΠΑΣΟΚ και της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, στο πλαίσιο της άσκησης των δραστηριοτήτων τους και καθιερώνονται κεφαλαιακές απαιτήσεις και για το λειτουργικό κίνδυνο, αντίθετα με τις υποχρεώσεις του ΠΥΛΩΝΑ 2, που αφορά τις αρχές, τα κριτήρια και τη διαδικασία με την οποία οι πιστώτριες τράπεζες του ΠΑΣΟΚ και της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ αξιολογούν την επάρκεια των κεφαλαίων και των συστημάτων διαχείρισης κινδύνων σε σχέση με τους πάσης φύσεως κίνδυνους στους οποίους εκτίθενται ή ενδέχεται να εκτεθούν, πέραν αυτών που αντιμετωπίζονται στον Πυλώνα 1 και αντίθετα με τις υποχρεώσεις του ΠΥΛΩΝΑ 3, που αφορά τη δημοσιοποίηση στοιχείων για την ενίσχυση της διαφάνειας και της πειθαρχίας της αγοράς με την παροχή στους ενδιαφερόμενους της δυνατότητας σύγκρισης της πολιτικής για τη διαχείριση κινδύνων και την κεφαλαιακή και οργανωτική επάρκεια των πιστωτριών τραπεζών του ΠΑΣΟΚ και της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.

 

Ειδικότερα, τα δάνεια και οι πάσης φύσης πιστώσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, προαξιολογήθηκαν, εγκρίθηκαν, συνομολογήθηκαν, χορηγήθηκαν, εκταμιεύθηκαν, ρυθμίστηκαν, αναδιαρθρώθηκαν και αναχρηματοδοτήθηκαν από τις πιστώτριές τράπεζες αυτών, παραβιάζοντας ευθέως τις διατάξεις των ανωτέρω κανονιστικών πράξεων ΠΔΤΕ της Τράπεζας της Ελλάδος: (α) ως προς την αναλογικότερη σύνδεση των ιδίων κεφαλαίων προς τον αναλαμβανόμενο κίνδυνο, κατά την οποία διευρύνεται η κλίμακα των προκαθορισμένων συντελεστών με τους οποίους σταθμίζεται κάθε κατηγορία χρηματοδότησης και λαμβάνονται υπόψη παράμετροι όπως η πιστοληπτική διαβάθμιση των πιστούχων από αναγνωρισμένους Εξωτερικούς Οργανισμούς Πιστοληπτικής Αξιολόγησης (ΕΟΠΑ), η διασπορά των κινδύνων που επιτρέπει τη μείωση από 100% σε 75% του συντελεστή στάθμισης για τον κίνδυνο των μέχρι ποσού 1.000.000 ευρώ πιστώσεων προς φυσικά πρόσωπα ή μικρομεσαίες επιχειρήσεις, η εξασφάλιση από κατοικίες που επιτρέπει τη μείωση του συντελεστή στάθμισης των αντιστοίχων πιστωτικών συμβάσεων από 50% σε 35% ενώ, αντιθέτως, η εμφάνιση καθυστέρησης αποπληρωμής άνω των 90 ημερών οδηγεί σε αύξηση του συντελεστή και, ενώ ακόμη, δεν υφίσταται ουδεμία διάταξη ή έστω πρόβλεψη που να επιτρέπει την έκθεση των πιστωτριών τραπεζών του ΠΑΣΟΚ και της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ στον κίνδυνο των μελλοντικών κρατικών χρηματοδοτήσεων του Ν. 3023/2002/ΦΕΚ Α 146/25.06.2002, αφού η στάθμιση του συγκεκριμένου αυτού κινδύνου δεν προσδιορίζεται ούτε ακόμη σε ποσοστό μεγαλύτερο του 100%, επειδή ο συγκεκριμένος αυτός κίνδυνος δεν πληροί σε καμία περίπτωση τους όρους του τραπεζικού δανεισμού, καθώς είναι αδύνατο να προσδιοριστεί ποια θα είναι η κοινοβουλευτική δύναμη των κομμάτων για τα επόμενα 5 - 8 χρόνια, προκειμένου να μπορεί ένα τραπεζικό ίδρυμα να θεωρήσει ως ασφαλές στοιχείο εγγύησης ενός δανείου, τη μελλοντική κρατική χρηματοδότηση του δανειοδοτούμενου κόμματος από τον κρατικό προϋπολογισμό, (β) ως προς την προσέγγιση των εσωτερικών διαβαθμίσεων με τη μεθοδολογία υπολογισμού των κεφαλαιακών απαιτήσεων με βάση παραμέτρους κινδύνου, όπως εν προκειμένω η πιθανότητα αθέτησης των υποχρεώσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ και η ζημία των πιστωτριών τραπεζών τους σε περίπτωση αθέτησης, (γ) ως προς την καθιέρωση των κεφαλαιακών απαιτήσεων για το λειτουργικό κίνδυνο που αφορά στις ενδεχόμενες ζημίες που μπορεί να προκληθούν από ανεπάρκεια ή λάθη διαδικασιών ή προσώπων, καλύπτοντας και τον νομικό κίνδυνο, (δ) ως προς τον υπολογισμό των κεφαλαιακών απαιτήσεων για τον κίνδυνο αγοράς και δη τον υπολογισμό των κεφαλαιακών απαιτήσεων για το χαρτοφυλάκιο συναλλαγών, με την ειδικότερη υποχρέωση των πιστωτριών τραπεζών του ΠΑΣΟΚ και της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, να υπολογίζουν επιπλέον κεφαλαιακές απαιτήσεις, σύμφωνα με την εκτίμηση της δυνητικής ζημιάς κάτω από ακραίες συνθήκες, να υπολογίζουν επιπλέον κεφαλαιακές απαιτήσεις για τον κίνδυνο αθέτησης και μεταβολής της πιστοληπτικής αξιοπιστίας αυτών, να διενεργούν, κατ’ ελάχιστον, υποθετικό εκ των υστέρων δοκιμαστικό έλεγχο για την αξιολόγηση των εσωτερικών υποδειγμάτων δυνητικής ζημίας, να αυξάνουν το συντελεστή στάθμισης από 4% σε 8% για τον ειδικό κίνδυνο, για τον υπολογισμό της κεφαλαιακής απαίτησης με βάση την τυποποιημένη μέθοδο και την υποχρέωση να καθιερώσουν διαδικασίες με τις οποίες θα προσαρμόζουν την τρέχουσα αξία των στοιχείων τους, τα οποία δεν είναι άμεσα ρευστοποιήσιμα, (ε) ως προς τη θέσπιση ποιοτικού χαρακτήρα κριτηρίων υπολογισμού της κεφαλαιακής επάρκειας των πιστωτριών τραπεζών του ΠΑΣΟΚ και της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ανάλογα με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους, με τον καθορισμό των λεγόμενων «εσωτερικών κεφαλαίων», ήτοι των κεφαλαίων που αυτές πρέπει να διαθέτουν σε επάρκεια από πλευράς ποσότητας, ποιότητας και κατανομής για την αντιμετώπιση των πάσης φύσεως κινδύνων που έχουν αναλάβει ή στους οποίους ενδέχεται να εκτεθούν, ιδιαίτερα δε αυτούς που δεν καλύπτονται ή δεν αντιμετωπίζονται επαρκώς στο πλαίσιο του Πυλώνα 1, όπως ο κίνδυνος συγκέντρωσης, ο κίνδυνος στρατηγικής, ο κίνδυνος φήμης αλλά και εξωγενείς κίνδυνοι που απορρέουν από το θεσμικό, οικονομικό ή επιχειρηματικό περιβάλλον, (στ’) ως προς την αναγνώριση εξασφαλίσεων που μειώνουν το ύψος των μεγάλων χρηματοδοτικών ανοιγμάτων, κατ΄ αντιστοιχία με τα καθοριζόμενα στις ανωτέρω ΠΔΤΕ τις σχετικές με τον πιστωτικό κίνδυνο και τον κίνδυνο αγοράς και τον καθορισμό χωριστού ορίου για το σύνολο των χρηματοδοτικών ανοιγμάτων τους έναντι των συνδεδεμένων με αυτούς προσώπων, (ζ) ως προς τους συντελεστές που εφαρμόζονται επί ορισμένων κατηγοριών απαιτήσεων σε καθυστέρηση, για τον υπολογισμό του ελάχιστου ποσού προβλέψεων, που καθορίζονται για εποπτικούς σκοπούς και συνδέονται με την αξιολόγηση της κεφαλαιακής επάρκειας των πιστωτριών τραπεζών του ΠΑΣΟΚ και της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, με τον κατάλογο των εγγράφων που αποτελούν το θεσμικό πλαίσιο αυτής της αξιολόγησης να αναφέρεται στις ΠΔΤΕ 2442/29.1.1999, ΠΔΤΕ 2513/15.1.2003, ΠΔΤΕ 2557/2005, ΠΔΤΕ 2565/2005, ΕΤΠΘ 254/7/2007 και ΠΔΤΕ 2619/ 30.07.2009, κατά τις οποίες αυτές όφειλαν να ενσωματώσουν τις απαραίτητες προσαρμογές των κριτηρίων έγκρισης ή απόρριψης των πιστώσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ κατά τη διαδικασία της προαξιολόγησης, με τα κριτήρια αυτά να έπρεπε να αναγνωρίζουν τη δυναμική του οικονομικού περιβάλλοντος στην πολιτική ανάληψης κινδύνων και την ταχεία πιστωτική επέκταση του ΠΑΣΟΚ και της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.

 

Ακόμη, οι πιστώτριες τράπεζες του ΠΑΣΟΚ και της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, είχαν κατά τα ανωτέρω την υποχρέωση να ενισχύουν τη λειτουργία διαχείρισης των αναλαμβανόμενων κινδύνων σε όλο το εύρος των δραστηριοτήτων τους (enterprise-wide risk management) και να συσχετίζουν τους κινδύνους αυτούς με τις εποπτικές, καθώς και με τις εσωτερικά εκτιμώμενες κεφαλαιακές απαιτήσεις τους, με αποτέλεσμα, κατά τη σύναψη των επίμαχων πιστωτικών συμβάσεων και την χορήγηση του δανείσματος αυτών να έχουν την υποχρέωση : (α) να υιοθετούν όσον το δυνατόν πιο εξελιγμένες προσεγγίσεις υπολογισμού των κεφαλαιακών απαιτήσεων έναντι των αναλαμβανόμενων κινδύνων, (β) να προωθούν τη διαχείριση των κινδύνων σε όλο το εύρος του οργανισμού τους και (γ) να εξασφαλίζουν την ενεργότερη συμμετοχή της ανώτατης διοικητικής βαθμίδας και δη του διοικητικού τους συμβουλίου, στη διαχείριση κινδύνων και στη διαδικασία της λήψης αποφάσεων σε όλο το εύρος των δραστηριοτήτων τους, εισάγοντας τα ζητήματα αυτά στην ημερήσια διάταξη των συζητήσεων και των προβληματισμών των διοικητικών τους συμβουλίων, αναγνωρίζοντας έτσι ότι η άσκηση τραπεζικών δραστηριοτήτων και δη της σύναψης και συνομολόγησης των πάσης φύσης πιστωτικών συμβάσεων και, έτσι, της χορήγησης των δανείων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με τη διαχείριση των κινδύνων που απορρέουν από αυτές.

 

Από όλα τα ανωτέρω αποδεικνύεται πέρα πάσης αμφιβολίας ότι, επειδή τα δάνεια και οι πάσης φύσης πιστώσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, προαξιολογήθηκαν, εγκρίθηκαν, συνομολογήθηκαν, χορηγήθηκαν, εκταμιεύθηκαν, ρυθμίστηκαν, αναχρηματοδοτήθηκαν και αναδιαρθρώθηκαν από τις πιστώτριες τράπεζες, παραβιάζοντας ευθέως όλες τις ΠΔΤΕ περί εκτίμησης και στάθμισης πιστωτικού και λειτουργικού κινδύνου, κινδύνου αγοράς, κινδύνου κεφαλαιακής επάρκειας και ρευστότητας, όπως αυτές αναλυτικά αναφέρονται στην από 11/03/2016 Μηνυτήρια Αναφορά του βουλευτή Αχαίας κ. Νίκου Νικολόπουλου, δεν εμπίπτουν στην περίπτωση της Τροπολογίας 390/37/2013, επειδή προκύπτει αβίαστα ότι δεν συντρέχει η προϋπόθεση υπ’ αριθ. (β) αυτής και, έτσι, η σχετική δικογραφία, για την οποία σχηματίστηκε η ανωτέρω πορισματική αναφορά του εισαγγελέα κου Καλούδη, πρέπει να ανασυρθεί άμεσα από το αρχείο και η έρευνα να συνεχιστεί και για τις λοιπές πιστώτριες τράπεζες του ΠΑΣΟΚ και της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, πέρα της ΑΤΕ και της Εθνικής Τράπεζας.

 

Δεν έχω να προσθέσω τίποτα περισσότερο.

 

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΟΜΠΡΑΣ

Οικονομολόγος

 

 

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ – ΜΗΝΥΤΗΡΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 11.03.2016

ΤΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΟΥ Ν. ΑΧΑΪΑΣ κ. ΝΙΚΟΥ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ

18Η ΠΤΑΙΣΜΑΤΟΔΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ – 21.04.2016

ΕΝΟΡΚΗ ΚΑΤΑΘΕΣΗ κ. ΛΕΩΝΙΔΑ ΣΤΑΜΟΥ (ΜΑΡΤΥΡΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ)

 

Τον Νικολόπουλο τον γνωρίζω ως Βουλευτή. Την μήνυσή του την έχω διαβάζει και το περιεχόμενο αυτής το επιβεβαιώνω. Γνώση του θέματος έχω λόγω του ότι ως Δικηγόρος Αθηνών, με κάποιους συναδέλφους και οικονομολόγους, συστήσαμε ένα σωματείο δανειοληπτών με την επωνυμία «ΚΙΝΗΜΑ ΥΠΕΡΒΑΣΗ». Σκοπός του σωματείου τη δεδομένη στιγμή είναι η δικαστική αναγνώριση μέσω Αγωγής του δικαιώματος των ιδιωτών δανειοληπτών για κούρεμα των ιδιωτικών οφειλών τους. Λόγω της ενασχόλησής μας με το ανωτέρω, έχουμε ερευνήσει και εξετάσει τις πρωτογενείς διατάξεις περί του τραπεζικού δικαίου, ήτοι τις Συμφωνίες της Βασιλείας, το παράγωγο ευρωπαϊκό δίκαιο (βλ. ευρωπαϊκές Οδηγίες) ενσωμάτωσης των Συμφωνιών αυτών, το εγχώριο νομοθετικό πλαίσιο που με τη σειρά του ενσωμάτωσε το παράγωγο ευρωπαϊκό δίκαιο και τις κανονιστικές πράξεις του Διοικητή της ΤτΕ. Τολμώ να πώ ότι, λόγω εξειδίκευσής μου στο Ευρωπαϊκό Δίκαιο και της ως άνω ασχολίας μου, είμαι άριστος γνώστης του εν γένει τραπεζικού δικαίου. Από δημοσίευμα του δημοσιογράφου Πέτρου Κουσουλού στην ιστοσελίδα e-reportaz και μετά τηλεφωνικής του παρέμβασης στην τηλεοπτική εκπομπή του Κινήματος Υπέρβαση ,την Τετάρτη 6 Απριλίου 2016, έμαθα αρχικώς και βεβαιώθηκα αντιστοίχως χρονικά περί του πορίσματος Καλούδη. Το Πόρισμα Καλούδη, φέρει ημερομηνία Μαρτίου 2013. Συνεπώς, η έρευνα του Εισαγγελέα Καλούδη αφορά δάνεια της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ προ του Μαρτίου 2013. Εξετάζοντας λοιπόν, τα ιστορικά τραπεζικά δεδομένα από τον Μάρτιο 2013 και πίσω, διαπιστώνουμε τρεις [3] ημερομηνίες σταθμούς: α) τον Ιούλιο του 2010, ότε και δημιουργήθηκε το ΤΧΣ, β) τον Δεκέμβριο του 2008, ότε και ψηφίστηκε ο Ν.3723 και γ) τον Απρίλιο του 2005, ότε και εξεδόθη η ΠΔ/ΤΕ 2560. Ειδικότερα: α) Το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) ιδρύθηκε τον Ιούλιο του 2010 (Ν. 3864 ΦΕΚ Α΄ 119/31-07-2010) ως νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου. Στο πλαίσιο του σκοπού του το ΤΧΣ, παρέχει κεφαλαιακή ενίσχυση στα πιστωτικά ιδρύματα. Σύμφωνα δε, με τη μονάδα εξυγίανσης της Τράπεζας της Ελλάδος (2014) την χρονική περίοδο 2011-2013 το ΤΧΣ έχει καταβάλει για σκοπούς εξυγίανσης και ανακεφαλαιοποίησης ποσό 40,7 δις ευρώ, εκ των οποίων τα 21 δις ευρώ κάλυψαν τις προκληθείσες ζημίες από το λεγόμενο «κούρεμα των ομολόγων» (PSI), με αναγκαία λογική συνέπεια αυτού, τα υπόλοιπα 19,7 δις ευρώ να κάλυψαν κεφαλαιακές ανάγκες των τραπεζών. β) Στις 09- 12-2008 με τον Ν. 3723/2008 (ΦΕΚ Α΄250) είχαν χορηγηθεί 5δις ευρώ σε μετρητά στις Τράπεζες προκειμένου να ανακεφαλαιοποιηθούν (άρθρο 1) και παρασχέθηκαν και εγγυήσεις του Δημοσίου για ομολογιακά δάνεια που θα εξέδιδαν αυτές (οι τράπεζες) προκειμένου να αποκτήσουν ρευστότητα (άρθρα 2 και 3), μέχρι του ποσού των 23 δις ευρώ. Ειρήσθω εν παρόδω, η παροχή ρευστότητας αυξήθηκε κατά 15 δις ευρώ με την παρ. 8 του άρθρου 4 του Ν. 3845 (ΦΕΚ Α΄65/06-05-2010), κατά 25 δις ευρώ με το άρθρο 7 του Ν. 3872 (Α΄148/03-11-2010) και κατά 30 δις ευρώ με το άρθρο 19 του Ν. 3965 (ΦΕΚ Α΄113/18-05-2011). Δηλαδή, παρασχέθηκαν εγγυήσεις του Ελληνικού Δημοσίου για έκδοση τραπεζικών ομολόγων συνολικού ύψους 93 δις ευρώ (23+15+25+30=93), προκειμένου να αποτραπούν προβλήματα ρευστότητας της πραγματικής οικονομίας. Στο σημείο αυτό δέον να γνωστοποιηθεί ότι για την τύχη των ως άνω ρευστοποιήσεων έχω προσωπικώς απευθυνθεί από 21/07/2014 με την με Αρ. Πρωτ. 4900 Αναφορά μου ενώπιον της κας Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου [σχετ.1]. Συνεπώς, οιοσδήποτε δανεισμός μεταξύ 2008-2013 των δύο πολιτικών κομμάτων, είναι προδήλως παράνομος και έγινε κατά παράβαση των κανονιστικών πράξεων της Τράπεζας της Ελλάδος, αφού ιστορικά αποδεδειγμένα έχουν μεσολαβήσει 2 ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών, ένεκα κεφαλαιακής ανεπάρκειας αυτών και χορήγηση εγγυήσεων σε τραπεζικά ομολογιακά δάνεια για κάλυψη ρευστότητας της αγοράς, μέχρι του ύψους των 93 δις ευρώ, ένεκα ελλείψεως ρευστότητας των τραπεζών. Η δε παράνομη χορήγηση ανάλογων δανείων διακριβώνεται από τα οριζόμενα στο άρθρο 5 του Ν.3723/2008, το οποίο όριζε τον τρόπο διάθεσης της ως άνω αντλούμενης ρευστότητας, ήτοι ότι: «Τα πιστωτικά ιδρύματα στα οποία διατίθενται τίτλοι του Ελληνικού Δημοσίου κατά το άρθρο 3 του παρόντος οφείλουν να χρησιμοποιούν το προϊόν της ρευστοποίησης των τίτλων για χορήγηση δανείων στεγαστικών και προς μικρομεσαίες επιχειρήσεις με ανταγωνιστικούς όρους, η δε παρεχόμενη εγγύηση κατά το άρθρο 2 δύναται να αφορά σε χορηγήσεις προς επιχειρήσεις ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη της Χώρας» και αφού τα δύο πολιτικά κόμματα αποτελούν νομικά πρόσωπα μη κερδοσκοπικά, τυχόν χορήγηση δανείων σε αυτά παραβιάζει ευθέως την ως άνω διάταξη. Εν κατακλειδί, αναφορικά με την χρονική περίοδο από Αύγουστο του 2008 έως και της δημοσίευσης του πορίσματος Καλούδη, τον Μάρτιο του 2013, αποδεδειγμένα οι Τράπεζες δεν έχουν την εκ της ΠΔ/ΤΕ 2587/20.08.2007 όπως αντικαταστάθηκε από την ΠΔ/ΤΕ 2630/29.10.2010 αναγκαία Κεφαλαιακή Επάρκεια, όπως αυτή καθορίζεται επί τη βάσει των: α) ΠΔ/ΤΕ 2588/20- 08-2007, όπως τροποποιήθηκε με την ΠΔ/ΤΕ 2631/29-10-2010 για τον «Υπολογισμό των Κεφαλαιακών Απαιτήσεων έναντι του Πιστωτικού Κινδύνου σύμφωνα με την Τυποποιημένη Προσέγγιση» ή α΄) ΠΔ/ΤΕ 2589/20-08-2007, όπως τροποποιήθηκε με την ΠΔΤΕ 2631/29-10-2010 για τον «Υπολογισμό των Κεφαλαιακών Απαιτήσεων έναντι του Πιστωτικού Κινδύνου σύμφωνα με την Προσέγγιση Εσωτερικών Διαβαθμίσεων» και β) ΠΔ/ΤΕ 2590/20-08-2007, όπως τροποποιήθηκε με την ΠΔ/ΤΕ 2631/29-10-2010 για τις «Ελάχιστες Κεφαλαιακές Απαιτήσεις των Πιστωτικών Ιδρυμάτων για το Λειτουργικό Κίνδυνο» και γ) ΠΔ/ΤΕ 2591/20-08-2007, όπως τροποποιήθηκε με την ΠΔ/ΤΕ 2646/09-09-2011 για τον «Υπολογισμό των Κεφαλαιακών Απαιτήσεων των Πιστωτικών Ιδρυμάτων για τον Κίνδυνο Αγοράς». Επιπλέον, αποδεδειγμένα, οι Τράπεζες δεν έχουν την εκ της ΠΔ/ΤΕ 2560/01.04.2005 αναγκαία Ρευστότητα. Δεδομένης δε της δήλωσης του Πρωθυπουργού κου Τσίπρα στην Ολομέλεια της Βουλής στην προ ημερών συζήτηση για την σχετική εξεταστική επιτροπή, σύμφωνα με την οποία: «Μόνο το 2013 κι ενώ είχε ήδη χρέη η Νέα Δημοκρατία τότε 145 εκατομμύρια ευρώ, έλαβε νέα δάνειο 14,6 εκατομμυρίων ευρώ» διαπιστούται η παράνομη χορήγηση του εν λόγω δανείου, καθώς η νόμιμη Ρευστότητα των Τραπεζών δεν έχει αποκατασταθεί μέχρις και σήμερον, όπως άλλωστε προκύπτει από τις κατωτέρω Υπουργικές Αποφάσεις, με τις οποίες δόθηκαν εγγυήσεις σε συνέχεια του ως άνω Ν.3723/2008, ήτοι προς κάλυψη της τραπεζικής ελλείψεως ρευστότητας και συγκεκριμένα με την: 2/13492/002 (ΦΕΚ Β 616/15-4-2015), 2/19025/0025 (ΦΕΚ B 682/21-4-2015), 2/26934/0025 (ΦΕΚ B 884/19-5-2015), 2/34070/0025 (ΦΕΚ B 1006/29-5-2015), 2/47281/0025 (ΦΕΚ B 1834/25-8-2015), 2/24455/0025 (ΦΕΚ B 742/29-4-2015), 2/28365/0025 (ΦΕΚ B 1031/3-6-2015), 2/39563/0025 (ΦΕΚ B 1295/30-6-2015), 2/48689/0025 (ΦΕΚ B 1669/10-8-2015), 2/5250/0025 (ΦΕΚ Β 376/18-3-2015), 2/4401/0025 (ΦΕΚ Β 376/18-3-2015), 2/5637/0025 (ΦΕΚ Β 376/18-3-2015), 2/17021/0025 (ΦΕΚ Β 616/15-4-2015), 2/17018/0025 (ΦΕΚ B 742/29-4-2015), 2/21255/0025 (ΦΕΚ B 807/6-5-2015), 2/21748/0025 (ΦΕΚ B 807/6-5-2015), 2/21747/0025 (ΦΕΚ B 807/6-5-2015), 2/25739/0025 (ΦΕΚ B 930/21-5-2015), 2/39033/0025 (ΦΕΚ B 1295/30-6-2015), 2/46082/0025 (ΦΕΚ B 1657/6-8-2015), 2/46082/0025 (ΦΕΚ B 1724/18-8-2015), 2/99557/0025 (ΦΕΚ Β 472/27-3-2015), 2/13060/0025 (ΦΕΚ B 742/29-4-2015), 2/13056/0025 (ΦΕΚ B 742/29-4-2015), 2/26979/0025 (ΦΕΚ B 930/21-5-2015), 2/39786/0025 (ΦΕΚ B 1522/20-7-2015), 2/48015/0025 (ΦΕΚ B 1669/10-8-2015), 2/48014/0025 (ΦΕΚ B 1669/10-8-2015), 2/50199/0025 (ΦΕΚ B 1716/17-8-2015), 2/50199/0025 (ΦΕΚ B 1813/21-8-2015), ήτοι εγγυήσεις για τραπεζικά ομόλογα συνολικής εκδοτικής αξίας 66.789.200.000 ευρώ, πλέον τα διατεθέντα χρηματικά ποσά που αντλήθηκαν μέσω του ELA (περί τα 90 δις ευρώ) το πρώτο εξάμηνο του 2015, ήτοι συνολικά μέχρις του ποσού των 156.789.200.000 ευρώ, διατέθησαν στις τράπεζες για να καλυφθεί ισόποση έλλειψη στη ρευστότητά τους. Η Τρίτη ημερομηνία σταθμός είναι αυτή του Απριλίου του 2005 και τούτο διότι, με την ΠΔ/ΤΕ 2560/01.04.2005, αποφασίσθηκε το πλαίσιο ελέγχου από την Τράπεζα της Ελλάδος της επάρκειας ρευστότητας των πιστωτικών ιδρυμάτων ως εξής: Δείκτης Ρευστών Διαθεσίμων, που αφορά τη σχέση των ρευστών διαθεσίμων μέχρι και 30 ημέρες προς το σωρευτικό υπόλοιπο των δανειακών κεφαλαίων μέχρι και 12 μήνες, το δε ελάχιστο όριο του δείκτη ορίστηκε σε 15% μέχρι την 30.9.2005 και σε 20% από την 1.10.2005 και εφεξής. Δέον να επισημανθεί ότι η σχέση καταθετών και τράπεζας, όσον αφορά τις καταθέσεις, είναι σχέση δανείου και συνεπώς στα ως άνω δανειακά κεφάλαια υπάγονται όλες οι καταθέσεις πλήν των προθεσμιακών λήξεως πέραν του έτους. Επίσης αποφασίσθηκε και Δείκτης Ασυμφωνίας Ληκτότητας Απαιτήσεων-Υποχρεώσεων, που αφορά τη σχέση της διαφοράς των συνολικών απαιτήσεων και υποχρεώσεων μέχρι και 30 ημέρες προς το σωρευτικό υπόλοιπο των δανειακών κεφαλαίων μέχρι και 12 μήνες, το δε ελάχιστο όριο του δείκτη (με την επισήμανση του αρνητικού προσήμου) ορίστηκε σε -25% μέχρι την 30.9.2005 και σε -20% από την 1.10.2005 και εφεξής. Εξετάζοντας τα δημοσιευμένα σε ΦΕΚ ΑΕ-ΕΠΕ οικονομικά στοιχεία των τραπεζών, από την 1η Απριλίου 2005 έως και την αμέσως ανωτέρω ημερομηνία σταθμό (Δεκέμβριος 2008) υπό το πρίσμα της ΠΔ/ΤΕ 2560/01.04.2005 περί ρευστών διαθεσίμων που θέλει τα Ρευστά Διαθέσιμα προς τις Υποχρεώσεις έναντι των Καταθετών να βρίσκονται σε μόνιμη και διαρκή βάση σε ποσοστό 20% (δηλαδή να διακρατώνται ως διαθέσιμα το 20% των καταθέσεων), σε συνδυασμό α)με τα Διεθνή Λογιστικά Πρότυπα κατά τα οποία για κάθε Πίστωση υπάρχει η αντίστοιχη Χρέωση και τούμπαλιν (Π=Χ / Χ=Π), β) το Αξίωμα στην Λογιστική Επιστήμη, που θέλει το Ενεργητικό μίας Επιχείρησης να ισούται με το Παθητικό αυτής + το Καθαρό Παθητικό της (δηλαδή τα Ίδια Κεφάλαιά της) και άρα Ε=Π+Ι.Κ. και γ)με την παρ.1 άρ. 27 Ν.3601/2007 (περί επάρκειας κεφαλαίων), ακόμα και εάν δεν υπολογίζαμε κανέναν κίνδυνο, ούτε λειτουργικό, ούτε αγοράς, ούτε καν και αυτόν τον πιστωτικό, διαπιστώνουμε ότι οι τράπεζες διακρατούσαν ως ρευστά διαθέσιμα λιγότερο από το νόμιμο 20%. Το ανωτέρω επιβεβαιώνει και το λογιστικό αξίωμα: Ενεργητικό = Παθητικό + Ίδια Κεφάλαια. Τούτο διότι, εφόσον τα ρευστά διαθέσιμα (μέρος του Ενεργητικού) ήταν λιγότερα από τα νόμιμα (του 20% της ρευστότητας), η λογιστική ισορροπία του Παθητικού + Ίδια Κεφάλαια = Ενεργητικό, επέρχετο με την ισανάλογη αύξηση έτερου μέρους του Ενεργητικού, αυτό των Απαιτήσεων κατά Πελατών. Ούτως όμως, επέρχετο η έλλειψη των αναγκαίων κεφαλαίων, καθώς μειώνοντας τα διαθέσιμα προς όφελος των απαιτήσεων ισοσκελιζόταν μεν το Ενεργητικό προς ΠΑΘΗΤΙΚΟ + ΙΔΙΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ, αλλά η αύξηση των απαιτήσεων έπρεπε να επιφέρει και την ισανάλογη αύξηση των Ιδίων Κεφαλαίων (βλ. παρ.1 αρ. 27 Ν. 3601/2007), η οποία όμως δεν θα μπορούσε λογιστικά να καταγραφεί γιατί θα μεταβάλλετο ο ισολογισμός από Ε=Π+Ι.Κ. (Ενεργητικό = Παθητικό +Ίδια Κεφάλαια) σε Ε<Π+Ι.Κ. Εξ όλων των ανωτέρω, δεδομένης δε της δήλωσης του Πρωθυπουργού κου Τσίπρα στην Ολομέλεια της Βουλής στην προ ημερών συζήτηση για την σχετική εξεταστική επιτροπή, σύμφωνα με την οποία: «Μία εικόνα των πραγματικών μεγεθών του τραπεζικού δανεισμού Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ, με βάση τα στοιχεία που έχουμε σήμερα είναι η εξής: Το ΠΑΣΟΚ έχει συνολικό δανεισμό 125,5 εκατομμύρια ευρώ, η Νέα Δημοκρατία 197 εκατομμύρια ευρώ», προκύπτει πέραν κάθε αμφιβολίας ότι κατά τη χορήγηση των δανείων ,τουλάχιστον από τον Απρίλιο του 2005 έως της δημοσιεύσεως του πορίσματος Καλούδη (Μάρτιος 2013), δεν τηρήθηκαν οι ανωτέρω κανονιστικές πράξεις της Τράπεζας της Ελλάδος (ΤΠΔΕ). ΣΧΕΤΙΚ0 1

 

ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΣΤΑΜΟΣ

ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΑΘΗΝΩΝ

 

 

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ – ΜΗΝΥΤΗΡΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 11.03.2016

ΤΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΟΥ Ν. ΑΧΑΪΑΣ κ. ΝΙΚΟΥ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ

18Η ΠΤΑΙΣΜΑΤΟΔΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ – 21.04.2016

ΕΝΟΡΚΗ ΚΑΤΑΘΕΣΗ κ. ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΤΣΙΠΑ (ΜΑΡΤΥΡΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ)

 

Κα Πρόεδρε,

Ως Διαχειριστής Διεθνών Επενδυτικών Κεφαλαίων με πολυετή ευδόκιμο προϋπηρεσία εις την Χρηματαγορά της Φραγκφούρτης Γερμανίας και της Λευκωσίας της Κύπρου γνωρίζω την από 11.03.2016 Καταγγελία – Μηνυτήρια Αναφορά του κ. Νίκου Νικολόπουλου, Βουλευτού του Ν. Αχαϊας κατά παντός υπευθύνου τραπεζικού στελέχους, που με τις πράξεις ή και τις παραλήψεις του έχει εγκρίνει, ή και υπογράψει, ή και εκταμιεύσει τα δάνεια και τις πάσης μορφής πιστώσεις, που χορηγήθηκαν στα πολιτικά κόμματα ΠΑ.ΣΟ.Κ και ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, χωρίς να έχουν τηρηθεί οι σχετικές κανονιστικές πράξεις της Τραπέζης της Ελλάδος κατά την έννοια της περίπτωσης (β) της Τροπολογίας με Γενικό Αριθμό: 390 και Ειδικό Αριθμό: 37, του Υπουργείου Ανάπτυξης, που κατατέθηκε την 04.04.2013 και ψηφίστηκε, όπως κατατέθηκε.

Με το περιεχόμενο της από 11.03.2016 Καταγγελίας – Μηνυτηρίου Αναφοράς συμφωνώ απόλυτα και προς επίρρωση αυτής έχω να προσθέσω τα εξής αληθή, πραγματικά και τεκμηριωμένα γεγονότα, τα οποία στηρίζονται σε έγγραφα βεβαίας χρονολογίας. Συγκεκριμένα:

Ουδεμία Τροπολογία, όπως εν προκειμένω η υπ’ αριθμόν: 390 / 37 / 2013, που έγινε επίσημα Νόμος του Κράτους με το ΦΕΚ Α΄ 90 της 18ης Απριλίου 2013, υπέρκειται:

α) του Άρθρου: 106 παρ. 2 του Συντάγματος, το οποίον επιτάσσει ότι: «Η ιδιωτική οικονομική πρωτοβουλία δεν επιτρέπεται να αναπτύσσεται σε βάρος της ελευθερίας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας ή προς βλάβη της Εθνικής Οικονομίας» και

β) του Άρθρου: 107 παρ. 1 του Συντάγματος, το οποίον επιτάσσει αυξημένη τυπική προστασία των ξένων εν Ελλάδι επενδύσεων.

Εν προκειμένω την 05.06.2015 εις το κλειστό Γυμναστήριο του Πανελληνίου κατά την διάρκεια του 10ου Συνεδρίου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ο Γενικός Διευθυντής του κ. Νίκος Σαλαγιάννης ομολόγησε παρουσία των συγκεντρωμένων, ότι οι ταμίες του Κόμματος, σε αγαστή συνεργασία με επιτελικά τραπεζικά στελέχη της Αγροτικής Τράπεζας της Ελλάδος Α.Ε. και της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος Α.Ε., κατάφεραν το έτος 2009 να λάβουν όχι μόνον κρατική επιχορήγηση ποσού ύψους 24.000.000,- Ευρώ, αλλά ταυτόχρονα και επιπρόσθετα άλλα 47.000.000,- Ευρώ ως τραπεζικό δάνειο.

Επίσης το έτος 2010 το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έλαβε ως Κόμμα 20.000.000,- Ευρώ ως κρατική επιχορήγηση και ταυτόχρονα άλλα 40.000.000,- Ευρώ ως τραπεζικό δάνειο.

Συνεπώς, μόνον κατά τα έτη 2009 και 2010 εκχώρησαν οι ταμίες του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ως εγγύηση κρατικές επιχορηγήσεις ποσού ύψους 24.000.000,- Ευρώ+ 20.000.000,- Ευρώ = 44.000.000,- Ευρώ και έλαβαν δολίως και παρανόμως ως τραπεζικό δάνειο ποσό ύψους 47.000.000,- + 40.000.000,- = 87.000.000,- Ευρώ, καταστρατηγώντας ούτω την ΠΔΤΕ 2577 / 09.03.2006, η οποία με σαφήνεια επιτάσσει μεταξύ άλλων ότι: «…15. κάθε πιστωτικό ίδρυμα διαθέτει καταγεγραμμένες πολιτική και διαδικασίες, που αντιστοιχούν στην Επιχειρησιακή και Στρατηγική σχετικά με 15.3 τη θέσπιση ορίων παύσης ζημιογόνων δραστηριοτήτων ή άλλων διορθωτικών ενεργειών…».

Ομολογεί ο κ. Νίκος Σαλαγιάννης επιπροσθέτως την 05.06.2015 επί λέξει: «Για να απαντηθούν αυτά τα ερωτήματα αρκεί να δούμε, τι συνέβη τις δύο τελευταίες χρονιές, που άρχισε η οικονομική κατάρρευση. Οι κρίσιμες χρονιές ήταν το 2009 και το 2010. Όχι γιατί τότε δημιουργήθηκε το πρόβλημα. Αλλά γιατί τότε κορυφώθηκε».

Συνεπώς, αν και πολύ πριν των ετών 2009 και 2010 εγνώριζαν οι ταμίες του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και τα αρμόδια τραπεζικά στελέχη, ότι υπάρχει σοβαρό οικονομικό πρόβλημα, αντί να προβούν σύμφωνα με την ΠΔΤΕ 2577 / 09.03.2006 στις δέουσες διορθωτικές κινήσεις, (λήψη πρόσθετων εγγυήσεων, εμπράγματων εξασφαλίσεων κλπ), τουναντίον συνέχιζαν την αλόγιστη λήψη επιπρόσθετων δανείων εκχωρώντας μελλοντικές κρατικές επιχορηγήσεις ακόμη και αυτές των ετών μέχρι και το 2017 και επέκεινα, στέλνοντας ουσιαστικά τον λογαριασμό των χρεών στον Έλληνα Φορολογούμενο Πολίτη.

Εξηγείται λοιπόν απόλυτα διά ποίον λόγον εξεδόθη δολίως η υπ’ αριθμόν: 390 / 37 / 2013 τροπολογία. Σαφώς για να κουκουλωθεί το μέγα αυτό οικονομικό σκάνδαλο και να εξαπατηθούν διεθνείς επενδυτές, όπως η Credit Agricole S.A., η Societe Generale S.A., ηDeutsche Bank AG καθώς επίσης Αμερικανικά και Βρετανικά Ασφαλιστικά και Συνταξιοδοτικά Ταμεία.

Δέον να σημειωθεί, ότι στην ομιλία του ο κ. Νίκος Σαλαγιάννης επίσης αποκαλύπτει επί λέξει: «Τι παραλάβαμε λοιπόν τον Μάρτιο του 2012 ; Στο ταμείο 45.000,- Ευρώ, χρέη προς τράπεζες 133.000.000,- Ευρώ, (με τόκους πάνω από 15.000.000,- Ευρώ κατ’ έτος), και χρέη προς τρίτους 4.500.000,- Ευρώ».

Εις το σημείο αυτό επισημαίνω τις βαρύτατες ποινικές ευθύνες, τις οποίες έχουν ο τέως αλλά και ο νυν Διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος, ήτοι οι κ.κ. Γεώργιος Προβόπουλος και Γιάννης Στουρνάρας. Αμφότεροι αν και υπεύθυνοι διά την εποπτεία του Ελληνικού Τραπεζικού Συστήματος έναντι του Ελληνικού Λαού αλλά και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τραπέζης αποδεικνύεται, ότι με πράξεις ή και παραλείψεις τους επέτρεψαν την αλόγιστη κατασπατάληση του κόπου και του μόχθου Ελλήνων αλλά και Διεθνών Αποταμιευτών, που σε πολλές περιπτώσεις ήσαν και μέτοχοι των εν λόγω Τραπεζών (Αγροτικής και Εθνικής), δηλαδή Κρατικών Τραπεζών ή υπό Κρατική Διοίκηση.

Τεράστιες λοιπόν είναι στο υπό κρίση σκάνδαλο οι ευθύνες των κ.κ. Γ. Προβόπουλου και Γ. Στουρνάρα και τούτο διότι πέντε χρόνια είχε να συνεδριάσει το Συμβούλιο Εποπτείας των Τραπεζών. Σύμφωνα με το Άρθρο 7 του Ν. 3723 / 2008 το Συμβούλιο Εποπτείας θα έπρεπε να συνέρχεται μία φορά το μήνα, προκειμένου να διασφαλίζει, ότι η δημιουργούμενη ρευστότητα από την στήριξη του Δημοσίου προς τις Τράπεζες χρησιμοποιείται προς όφελος των Καταθετών, των Δανειοληπτών και γενικότερα της Ελληνικής Οικονομίας.

Ωστόσο το Συμβούλιο Εποπτείας συνεκλήθη τελευταία φορά επί Υπουργίας Γιώργου Παπακωνσταντίνου (το έτος 2011) και έκτοτε έμεινε ανενεργό, παρά το γεγονός ότι μεσολάβησαν τρείς (3) ανακεφαλαιοποιήσεις κατά τις οποίες δόθηκαν στις Τράπεζες 45 δις. Ευρώ, χρήματα που βάρυναν τους Έλληνες Φορολογούμενους και αυτό φυσικά το γνώριζαν οι υπεύθυνοι Επόπτες των Ελληνικών Τραπεζών κ.κ. Γ. Προβόπουλος και Γ. Στουρνάρας, οι οποίοι κατά την άποψή μου είναι και οι κυρίως υπεύθυνοι για το απίστευτο φαγοπότι, που έλαβε χώρα. Ευνόητον είναι, ότι ανάλογο φαγοπότι έλαβε χώρα και εκ μέρους των Ταμείων της Νέας Δημοκρατίας.

Στην γειτονική μας Ιταλία προ ετών έλαβε χώρα ένα ανάλογο οικονομικό σκάνδαλο, το οποίο διαλεύκανε με την επιχείρηση «ΚΑΘΑΡΑ ΧΕΡΙΑ» ο Εισαγγελέας του Μιλάνου κ.Antonio Di Pietro. Όταν προφυλάκισε τον 1ο κατηγορούμενο για κακουργηματική απάτη και άλλες κατηγορίες, μέχρι να ορισθεί η δίκη του, τότε συνολικά 1.192 επίορκοι θυμήθηκαν ακόμη και το τελευταίο δωράκι, που έλαβαν, προκειμένου να στηθεί αυτό το πρωτοφανές σκηνικό σήψεως και διαφθοράς κατά του Ιταλικού Δημοσίου και της Εθνικής τους Οικονομίας.

Συνάδελφοί μου Διαχειριστές Διεθνών Επενδυτικών Κεφαλαίων τουλάχιστον στην Χρηματαγορά της Φραγκφούρτης αναμένουν να δούν ανάλογες κινήσεις και στην Ελλάδα με ταυτόχρονες άμεσες αλλαγές στις Διοικήσεις των Συστημικών μας Τραπεζών, που συνεχίζουν φευ να στηρίζουν επίορκα επιτελικά τους στελέχη.

Ουδέν έτερον έχω να προσθέσω.

 

Στέφανος Στ. Τσίπας

Διεθνής Οικονομικός Σύμβουλος

Πηγή