Ερωτήσεις 2016

Αρ.Πρ.:1431/23.11.16

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ

Στο σημείο 6 της απάντησης (α.π. 21/330/47057) στην ερώτηση μου υπ. Αρίθμ. 42-3.10.2016, απάντησε ο Υπουργός των Εξωτερικών, μεταξύ άλλων, ότι «η λόγω Συνθήκη (Λωζάννης) επιβάλει στην Τουρκία σαφές πλαίσιο για την προστασία των μειονοτήτων, το οποίο θα πρέπει απαρέγκλιτα να τηρείται».

Η απάντηση σας δείχνει σαφώς τάσεις ευχολογίου για να μην πω σουρεαλισμού, αφού η Τουρκία ουδέποτε τήρησε τις διατάξεις της Συνθήκης της Λωζάννης.

Τρανή απόδειξη αποτελεί η καταστροφή των προστατευόμενων από τη Συνθήκη κοινοτήτων της Ίμβρου και της Τενέδου. Κάποιοι καρεκλοκένταυροι των Αθηνών έλεγαν και λένε ότι «έχουμε και σοβαρότερα προβλήματα», π.χ. το Κυπριακό, το Αιγαίο κτλ. Αν δείτε όμως επιτέλους σοβαρά τα γεγονότα, θα παρατηρήσετε ότι η Ίμβρος και η Τένεδος ήταν το τουρκικό πιλοτικό πρόγραμμα ξεριζωμού βάσει του οποίου 10 χρόνια μετά έδρασαν για την κατάληψη της Βόρειας Κύπρου. Και τώρα του Αιγαίου και της Θράκης. Οι Τούρκοι είδαν ότι η Ελλάδα διοικείται από δειλές κυβερνήσεις, πολιτικούς ενδοτικούς που φοβούνται ακόμη και να μιλήσουν για τα Ελληνικά εθνικά συμφέροντα, πόσο μάλλον να τα διεκδικήσουν. Έτσι σχεδόν κάθε 10 χρόνια προβαίνουν και σε ένα βήμα παραπάνω και η Ελλάδα σε ένα βήμα παραπίσω.

Αυτό πρέπει επιτέλους να σταματήσει. Είναι προσβλητικό να απαντάτε σε κοινοβουλευτικές ερωτήσεις ωσάν να απευθύνεστε σε κρετίνους και να μας λέτε φληναφήματα και αερολογίες όπως π.χ. ότι η Τουρκία οφείλει να τηρεί τις Συμφωνίες, τη ίδια στιγμή που η Τουρκία δια στόματος του Προέδρου της, του Πρωθυπουργού της και του Υπουργού Εξωτερικών της απειλεί, εκβιάζει, κατέχει εδάφη άλλων χωρών (Κύπρος, Ιράκ, Συρία) και διεκδικεί τον μισό Ελληνικό θαλάσσιο χώρο…

Αυτό κύριοι στη γλώσσα σας (διπλωματική) λέγεται Πολιτική του Κατευνασμού και μπορείτε στα βιβλία Ιστορίας να διαβάσετε που οδήγησε.

Σύμφωνα με τις διατάξεις της Συνθήκης της Λωζάννης που υπογράφηκε το 1923, στην Ίμβρο και την Τένεδο δόθηκαν δικαιώματα αυτόνομου καθεστώτος, στοιχείο όμως που στη συνέχεια καταπατήθηκε με κάθε δυνατό τρόπο από το Τουρκικό κράτος.

Αυτή η αυτονομία περιείχε και την διάταξη ότι στα σχολεία θα γίνεται παιδεία στα Ελληνικά. Όμως, μόλις στάθηκε στα πόδια της η νεοσύστατη Τουρκική Δημοκρατία, άρχισαν να αφαιρούνται από τα χέρια της μειονότητας, ένα προς ένα τα δικαιώματα αυτά. Το 1927 εκδόθηκε στη Βουλή ο νόμος 1151 και βάση του άρθρου 14, δόθηκε η εντολή, η παιδεία που ήταν στα Ελληνικά να γίνει πλέον στην τουρκική.

Από το 1964 έως και το 1988, μια συστηματική πολιτική εθνικής εκκαθάρισης που εφαρμόστηκε από την Tουρκία σε βάρος των νησιωτών είχε σαν αποτέλεσμα την πλήρη αντιστροφή των πληθυσμιακών όρων: από τους 12.000 Iμβρίους και Tενεδίους του 1923 καταλήξαμε στους 300 γέροντες και ανήμπορους του 1988. Tο 1923 κανένας Tούρκος δεν κατοικούσε στην Iμβρο και μόλις 1.000 κατοικούσαν στην Tένεδο. Σήμερα ξεπερνούν τις 7.000, όλοι έποικοι από την Aνατολία, ξένοι σε τόπο ξένο που δεν τους ανήκει.

Οι αριθμοί αυτοί καταδεικνύουν ότι το «Πρόγραμμα Διάλυσης» που υιοθέτησε η Τουρκική κυβέρνηση από το 1964, πέτυχε το στόχο του.

H Ελλάδα παρακολούθησε όλη αυτή την πορεία αφελληνισμού των νησιών με ξεδιάντροπη και εξοργιστική αδιαφορία. Αναπάντητο παραμένει το ερώτημα στα χείλη των «νεο-προσφύγων» Iμβρίων και Tενεδίων. H συμπεριφορά της Tουρκίας δεν προκαλεί έκπληξη. Tης Ελλάδας όμως;

Για τους πρόσφυγες Ίμβριους και Τενέδιους καμία ΜΚΟ και κανένας «αλληλέγγυος» δεν διαμαρτυρήθηκε…

Η τουρκική εφημερίδα Taraf σημείωνε τον Απρίλιο του 2013 για τα γεγονότα του ‘64: «Ήταν μια ξεκάθαρη εντολή εκτουρκισμού του νησιού καθώς απαγορεύθηκε η λειτουργία των ελληνικών σχολείων και απολύθηκαν όλοι οι δάσκαλοι που εργάζονταν στα σχολεία αυτά» γράφει η Taraf. Η τουρκική εφημερίδα αποκαλύπτει ντοκουμέντο (που διαθέτει ο ερευνητής Μάκης Μπουταράς) όπου η εντολή της νομαρχίας προς τον κοινοτάρχη της Ίμβρου ανέφερε «η υπάρχουσα κατάσταση των σχολείων έχει λήξει».

Το ενδιαφέρον γεγονός που αποκαλύπτει η εφημερίδα είναι πως επίσημα τα σχολεία δεν έκλεισαν «αλλά απαγορεύθηκε η διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας και απολύθηκε όλο το προσωπικό τους, ουσιαστικά ήταν de facto κλείσιμο”.

Μέχρι το 1964 στην Ίμβρο λειτουργούσαν 7 δημοτικά σχολεία, 1 γυμνάσιο και 2 νηπιαγωγεία με συνολικά 683 μαθητές!

Το καλοκαίρι του 1964, το Τουρκικό κράτος έκανε κατάσχεση στα ρωμαίικα ευαγή ιδρύματα και στα ακίνητα των Ρωμιών και κρατικοποιήθηκαν οι πιο γόνιμες εκτάσεις. Μετά από μερικά χρόνια, πάνω σ' αυτές τις εκτάσεις, κατασκευάστηκε μία «ανοιχτή» φυλακή και όσοι κατάδικοι και ένοχοι υπήρχαν στη χώρα, για βιασμούς, αρπαγές, κλεψιές και άλλα αδικήματα, εστάλησαν στις φυλακές αυτές.

Δεκάδες εγκλήματα εναντίων των αυτοχθόνων κατοίκων έλαβαν χώρα τη δεκαετία του ’70, έτσι ώστε να γίνει πλήρως κατανοητό ότι όσοι δεν έφευγαν λόγω καταπάτησης της ποιότητας της ζωής τους, της οικονομικής τους υπόστασης και της εκπαίδευσης των παιδιών τους, να πάρουν τελεσίδικα το μήνυμα να φύγουν, αλλιώς θα δολοφονούνταν από τους εκατοντάδες εγκληματίες που «φύτεψε» το Τουρκικό κράτος ανάμεσα στους αυτόχθονες κατοίκους της Ίμβρου και της Τενέδου. Σημειώνεται δε, ότι καμία δολοφονία δεν εξιχνιάστηκε. Κι όταν οι αυτόχθονες κάτοικοι έφυγαν, η Τουρκία απέσυρε τους εγκληματίες και «φύτεψε» εποίκους από την Ανατολία.

Η Ελλάδα θα πρέπει επιτέλους να πιέσει για την εφαρμογή της Συνθήκης της Λωζάννης. Να απαιτήσει το Υπουργείο των Εξωτερικών κι ο ίδιος ο Πρωθυπουργός Α. Τσίπρας ότι στην Ίμβρο και στη Τένεδο οφείλουν να αποκαταστήσουν τους Ελληνικούς πληθυσμούς όπως προέβλεπε η Συνθήκη της Λωζάννης.

Η Ελληνικές κοινότητες των δυο νησιών προωθούν σταθερά τα βασικά τους αιτήματα, που θεωρούνται κομβικά για τη επανόρθωση της παρουσίας τους στα νησιά. Το πρώτο στη λίστα είναι η διευκόλυνση της πρόσβασης, με ακτοπλοϊκή σύνδεση της Ίμβρου και της Τενέδου απευθείας με την Αθήνα, αλλά και σε καθημερινή τοπική σύνδεση με τη Λήμνο. Επίσης ζητείται αεροπορική σύνδεση της Αθήνας με την Ίμβρο.

Τα υπόλοιπα σημαντικά αιτήματα αναφέρονται στις ερωτήσεις παρακάτω.

Η Ελληνική εξωτερική πολιτική οφείλει επιτέλους να δει την πραγματικότητα. Πολιτική Επίθεσης και Αποτροπής είναι η λύση κι όχι αυτή του ΚΑΤΕΥΝΑΣΜΟΥ που οδηγεί σε καταστροφές.

Ελπίζω οι απαντήσεις σας να μην είναι στο πλαίσιο της κακώς εννοούμενης πολιτικής ορθότητας αλλά να είναι ουσιαστικές και ακριβείς, χωρίς να αναμασούν γνωστά ζητήματα σε όλους, όπως π.χ. τα εγκαίνια δημοτικού σχολείου στην Ίμβρο πριν κάποια χρόνια και στο οποίο φοιτούν 3 μαθητές. Φυσικά είναι μια αρχή, αλλά η ουσία είναι η πλήρης αποκατάσταση των συμφωνηθέντων. Γιατί χωρίς αυτήν την αποκατάσταση οι μαθητές θα παραμείνουν για λίγο τρεις και μετά ένας – ένας θα φύγουν και το σχολείο θα κλείσει πάλι.

Οι Ίμβριοι και Τενέδιοι πρέπει ΑΜΕΣΑ να πάρουν πίσω τις περιουσίες τους και τα δικαιώματα τους, έτσι ώστε να μπορούν να γυρίσουν στα νησιά τους για μόνιμη εγκατάσταση.

Αυτό άλλωστε ορίζει η υπογραφείσα και από την Τουρκία, Συνθήκη της Λωζάννης.

Κατά συνέπεια παρακαλείσθε όπως απαντήσετε στα ακόλουθα ερωτήματα:

1. Τι σκοπεύετε να πράξετε ,έτσι ώστε να εφαρμοσθούν επιτέλους οι όροι της Συνθήκης της Λωζάννης και τα νησιά της Ίμβρου και της Τενέδου να αποκτήσουν την αρχική τους πληθυσμιακή σύσταση όπως ήταν το 1923;

2. Έχει καταγγελθεί η Τουρκία επισήμως στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για τους διωγμούς εναντίον των Ιμβρίων και Τενέδιων κι αν όχι, θα καταφύγει επιτέλους η Ελλάδα εναντίον της Τουρκίας έστω και τώρα;

3. Θα προβεί το υπουργείο σας σε όλους τους απαραίτητους χειρισμούς και διπλωματικές συνεννοήσεις, έτσι ώστε να συνδεθεί άμεσα η Ίμβρος αεροπορικώς απευθείας με την Αθήνα;

4. Θα προβεί το υπουργείο σας σε όλους τους απαραίτητους χειρισμούς και διπλωματικές συνεννοήσεις έτσι ώστε να συνδεθεί άμεσα ακτοπλοϊκώς η Ίμβρος και η Τένεδος με την Αθήνα και τη Λήμνο;

5. Θα πιέσει η Ελλάδα για την αυτονόητη, άμεση κι αποτελεσματική αναγνώριση κληρονομικών δικαιωμάτων ανεξαρτήτως υπηκοότητας, αφού οι πρόσφυγες Ίμβριοι και Τενέδιοι, κατά παράβαση της Συνθήκης, εκδιώχθηκαν βιαίως;

6. Θα πιέσει επιτέλους η Ελλάδα για την απόδοση της τουρκικής υπηκοότητας στους γηγενείς κατοίκους των νησιών που βιαίως εκδιώχθηκαν, αλλά πολύ σπουδαιότερα στους απογόνους τους, οι οποίοι χωρίς να το έχουν διαλέξει δεν γνώρισαν την πατρογονική τους γη;

7. Θα πιέσει επιτέλους η Ελλάδα για την επιστροφή στους αρχικούς ιδιοκτήτες τους των ακινήτων που απαλλοτριώθηκαν, αλλά δεν χρησιμοποιούνται για κοινωφελείς σκοπούς;

8. Θα προβείτε στις αναγκαίες ενέργειες για την αναστολή της διαδικασίας καταγραφής του τουρκικού Κτηματολογίου για μια δεκαετία, ώστε να αποκατασταθούν οι αδικίες που οδήγησαν σε δημεύσεις περιουσιών;

9. Θα απαιτήσετε την επιστροφή των κοινωφελών ακινήτων των ελληνικών κοινοτήτων που δημεύθηκαν;

10. Θα αναλάβετε άμεσες πρωτοβουλίες ως Υπουργείο Εξωτερικών για την υλοποίηση των προτάσεων του Ψηφίσματος της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης (PACE 27/06/2008) για την Ίμβρο και την Τένεδο από το Συμβούλιο της Ευρώπης, την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ελληνική Κυβέρνηση;

Ο ερωτών βουλευτής

Νίκος Ι. Νικολόπουλος

Πρόεδρος του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Ελλάδος