Blogs-Portal 2016

του Γιώργου Λακόπουλου, anoixtoparathyro.gr

'Ποιος κυβερνάει τη χώρα; Μα ο… Στουρνάρας!'

Το έξυπνο πουλί από τη μύτη πιάνεται. Σε κάποια σημεία της κατάθεσής του στην Επιτροπή της Βουλής, που ερευνά τα δάνεια των κομμάτων και των ΜΜΕ, ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας Γιάννης Στουρνάρας ομολόγησε, με έκδηλη υπερηφάνεια, ότι κάποιες στιγμές στο παρελθόν διαδραμάτισε εξωθεσμικό ρόλο, υπονομεύοντας ευθέως τη νόμιμη ελληνική κυβέρνηση.

Καλή ή κακή, αυτή η κυβέρνηση αποτελεί επιλογή του ελληνικού λαού και δεν νοείται να ραδιουργεί εναντίον της ένας <υπάλληλος> που θα έλεγε και ο Πάγκαλος. Ποιος του ανέθεσε να επιχειρεί την ακύρωση ενός μέλους της;

Είπε μεταξύ των άλλων στη Βουλή ο Στουρνάρας ότι ο Βαρουφάκης εξομολογήθηκε σε μέλη της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας ότι <είναι υπουργός Οικονομικών μιας χρεωκοπημένης χώρας». Αυτόν περίμεναν για να το μάθουν.

Μιλάμε για τον υπουργό Οικονομικών της Ελλάδας. Όσοι νομίζουν ότι αρμόδιος να τον κρίνει ήταν μόνο Πρωθυπουργός, κάνουν λάθος. Ήταν και ο Γιάννης Στουρνάρας ο οποίος κατά δήλωση τους είπε: «Μην τον λαμβάνετε υπόψη σας». Το δηλώνει ο ίδιος.

Είναι αδιανόητο. Ο ουδέτερος κεντρικός τραπεζίτης παρεμβαίνει για να πει στους κεντρικούς τραπεζικές άλλων χωρών και κάποιους διοικητικούς παράγοντες στη Φρανκφούρτη να αγνοήσουν τον επίσημο εκπρόσωπο της χώρας. Πισώπλατα. Αυτή τη δουλειά κάνει στον διεθνή χώρο, με τον ρόλο που του έδωσε η ελληνική πολιτεία; Υποδεικνύει σε τρίτους ποιον να ακούν και ποιον όχι;

Θα πρέπει να ήταν τόσο εξωφρενική η παρέμβασή του ώστε πάλι καθ’ ομολογία του, του απάντησαν: «Δεν μπορούμε να μην τον λάβουμε υπόψη, είναι υπουργός Οικονομικών». Δεν θα πρέπει να έχει συντελεσθεί ενώπιόν τους άλλη φορά τέτοιος εξευτελισμός χώρας.

Ποιος ήταν ο Βαρουφάκης και πώς λειτουργούσε το ξέρουν όλοι. Πόσο λανθασμένη ήταν η πολιτική που ακολουθούσε η πρώτη κυβέρνηση Τσίπρα επίσης το ξέρουν όλοι. Αλλά ήταν η εκλεγμένη κυβέρνηση της χώρας. Ο μόνος αρμόδιος να κρίνει και να αξιολογήσει και τον Βαρουφάκη – πολύ περισσότερο για μια ανεπίσημη δήλωση του εκτός συνεδρίασης της ΕΚΤ- γιατί περί αυτού πρόκειται- είναι ο Πρωθυπουργός, που με τη σειρά του κρίνεται από το εκλογικό σώμα.

Όλοι καταδικάζουν την συμπεριφορά του Βαρουφάκη όταν ήταν υπουργός Οικονομικών - στο τέλος και ο ίδιος ο Τσίπρας που τον ξήλωσε. Αλλά αυτό δεν νομιμοποιεί την παρέμβαση Στουρνάρα εναντίον του. Στην κοινοβουλευτική δημοκρατία υπάρχουν κανόνες. Κανείς δεν ανέθεσε στον Διοικητή της συγκεκριμένης τράπεζας να συνομιλεί με ξένους εναντίον των υπουργών της χώρας του. Είναι εξωφρενικό ακόμη και που ομολογεί για να του… αναγνωρίσουμε τον ρόλο που έπαιξε - αδιαφορώντας ποιους κανόνες παραβιάζει αυτός ο ρόλος. Ή σαν να είναι αυτός με την αυθεντία του που βάζει τους κανόνες. Πού τα βρήκε αυτά;

Η πρώτη κυβέρνηση Τσίπρα δεν έκανε τίποτε περισσότερο από το να επιχειρήσει την υλοποίηση του προγράμματος με το οποίο εξελέγη. Αυτή την εντολή είχε, καλώς ή κακώς. Έκανε λάθη. Αλλά ασκούσε δικαίωμά της. Γι' αυτό το πρόγραμμα Τσίπρα εξελέγη. Όχι για το πρόγραμμα Στουρνάρα.

Δεν ήταν δουλειά του Διοικητή να επιχειρεί στο παρασκήνιο να ακυρώσει την κυβέρνηση και τον υπουργό της και προφανώς δεν ήταν η πρώτη φορά που το έκανε. Ο ρόλος του ήταν να ενημερώνει την κυβέρνηση και τη Βουλή - αν έκρινε ότι κάτι δεν γινόταν σωστά. Από εκεί και πέρα οι αποφάσεις ανήκαν στην κυβέρνηση και σε κανέναν άλλον.

Θα μπορούσε να εκθέσει στον Πρωθυπουργό τη θέση του για το είδος της διαπραγμάτευσης που έκανε ο Βαρουφάκης και να αφήσει στην κρίση του τα υπόλοιπα. Σε καμμιά περίπτωση δεν μπορούσε να λέει σε ξένους να τον… αγνοήσουν. Συνιστά διασυρμό της χώρας. Είναι ένας είδος πραξικοπηματικής συμπεριφοράς. Παρασκηνιακή υπονόμευση της κυβέρνησης. Μια λειτουργία πολύ χειρότερη από του Βενιζέλου στις Κάννες που συνομιλούσε με ξένους, ερήμην του παριστάμενου Πρωθυπουργού και κόντρα στη βούλησή του.

Ποιος ανέθεσε στον Στουρνάρα να αλλάζει την πολιτική που χάρασσε η κυβέρνηση; Από πού αντλούσε το δικαίωμα ως κεντρικός τραπεζίτης να μην συνομιλεί με τον αρμόδιο υπουργό Οικονομικών – γιατί "δεν είχε τίποτε να πει μαζί του" - αλλά με τους… υφισταμένους του και άλλους κυβερνητικούς παράγοντες και να τους υποδεικνύει με επιστολές τι πρέπει γίνει; "Τι άλλο να έκανα; Έπαιρνα τηλέφωνο και τους έλεγα: Μαζέψτε τον!". Ο διορισμένος θέλει να μαζέψουν τον εκλεγμένο. Σε ποιο πολίτευμα γίνονται αυτά;

Πώς είναι δυνατόν από τη μια να παραδέχεται ότι «ο υπουργός Οικονομικών δεσμεύει μια χώρα με τις δηλώσεις του, κανένας άλλος» και από την άλλη να επιχειρεί ο ίδιος να την… ξεδεσμεύσει;

Θα του άρεσε όταν ήταν υπουργός να τηλεφωνεί ο Προβόπουλος στη Φρανκφούρτη και να λέει: αυτόν μην τον ακούτε; Μήπως να αρχίσει και ο Αβραμόπουλος ως Επίτροπος να προτρέπει: αγνοείστε τον Στουρνάρα ως Διοικητή της ΤτΕ; Πού οδηγούν αυτές οι συμπεριφορές; Σε ποιο <γύψο> ήθελε να βάλει και ποιον;

Από πότε η Τράπεζα της Ελλάδας μπορεί να λειτουργεί ως παρακυβέρνηση ή ως δεύτερη κυβέρνηση; Από πότε ο Διοικητής της έχει δικό του Σύνταγμα και δικούς του νόμους; Μήπως ο ίδιος δεν ομολόγησε κάτι ανάλογο για τις… φήμες που ήθελαν τον Λαφαζάνη να… καταλαμβάνει το Νομισματοκοπείο; Έλεος. Από πού και ως πού ενημέρωσε τον… Πικραμένο;

Υπάρχει λοιπόν ένα θέμα με τη λειτουργία του Γ. Στουρνάρα ως παράλληλο σύστημα. Σα να κυβερνάει αυτός τη χώρα.

Ο ρόλος του Διοικητή της Τράπεζας είναι συγκεκριμένος. Μπορεί να παρέμβει στην κυβέρνηση για να κάνει υποδείξεις. Μπορεί να αξιολογήσει την οικονομική πολιτική της. Αλλά με θεσμικό τρόπο. Το έκανε ο Γιώργος Προβόπουλος και προηγούμενοι Διοικητές. Είναι στον ρόλο του να παρεμβαίνει. Αλλά ως σύμβουλος της κυβέρνησης. Όχι ως πολιτικός της αντίπαλος.

Μπορεί να παρεμβαίνει με τις εκθέσεις του. Με την επικοινωνία του με τον Πρωθυπουργό - όπως έκανε τελευταία για προσωπικό του θέμα. Ο Τσίπρας είναι ο αποκλειστικός αρμόδιος - ως τις επόμενες εκλογές - για την κυβερνητική λειτουργία και ασκούμενη πολική. Σε αυτόν μπορεί να παρέμβει για έναν υπουργό. Αλλά όχι στους ξένους.

Λέγοντάς τους να αγνοήσουν τον Βαρουφάκη ήταν σα να τους λέει να αγνοούν τον Τσίπρα, χάρη στην εμπιστοσύνη του οποίου ήταν υπουργός ο Βαρουφάκης. Εκτός αν τους έλεγε να αγνοούν και τον Πρωθυπουργό. Ο κεντρικός τραπεζίτης συστήνει σε ξένους να… αγνοούν την κυβέρνηση. Αυτό τι είναι;

Ο ίδιος ο Γιάννης Στουρνάρας με αυτές τις απαντήσεις του αποκάλυψε μια νοοτροπία, μια πρακτική αλλά και μια πολιτική προτίμηση. Μπορούσε να "σώσει τη χώρα" από Βαρουφάκη αλλά δεν μπόρεσε να σώσει το τραπεζικό σύστημα -που αιμορραγούσε με τις δηλώσεις του Γεωργιάδη, της Μπακογιάννη και του Σαμαρά για εκροή καταθέσεων αν ψηφίσουν κατά βούληση οι πολίτες.

Αυτοί δεν επηρέασαν τίποτε, όπως είπε στη Βουλή. Άλλωστε και ο ίδιος είχε κάνει παρόμοιες δηλώσεις. Δεν επηρέασαν αυτοί την απόσυρση καταθέσεων, όταν όλοι τα διάβασαν σαν παρότρυνση;

Παρότι ορίστηκε παραμονές εκλογών - χωρίς να ερωτηθεί η αντιπολίτευση που και κατά τη δίκη του εκτίμηση ερχόταν στην κυβέρνηση και άρα τη δέσμευε ο διορισμός του ως πράξη της πολιτείας - ο ίδιος φαίνεται να πιστεύει πως έχει τη δική του νομιμοποίηση. Εκ του διορισμού του εαυτού του. Αυτό υπερβαίνει τη νομιμοποίηση της κυβέρνησης από τους πολίτες, τη Βουλή και το Σύνταγμα; Δεν το κρύβει: «Όλοι αναγνωρίζουν τη συμβολή της ΤτΕ που κράτησε τη χώρα στο ευρώ…» είπε. Δηλαδή ο ίδιος, όχι η κυβέρνησή της.

Και αν η χώρα ήθελε να φύγει από το ευρώ; Αν αύριο ψηφιστεί μια κυβέρνηση με τέτοιο πρόγραμμα; Πάλι θα παρέμβει ο ίδιος για να το αποτρέψει; Μπορεί άραγε ο Διοικητής της Τράπεζας της Αγγλίας να πει: "Αγνοείστε το δημοψήφισμα;" Μπορεί να λέει ο κεντρικός τραπεζίτης πότε πρέπει να γίνουν εκλογές και πότε όχι; Μπορεί να χαρακτηρίζει την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας - κατ' εφαρμογήν του Συντάγματος - λόγο... αβεβαιότητας; Τότε να λέει και το επιθυμητό αποτέλεσμα - αν και σχεδόν το ανέφερε σε κάποιες περιπτώσεις. Οπως όταν ανέφερε στη Βουλή να μη διαβάζουν περιοδικά που τον επικρίνουν γιατί δεν είναι τιμητικά για το Κοινοβούλιο.

Ο ίδιος πιστεύει ότι "οι Διοικητές Κεντρικών Τραπεζών πρέπει να προειδοποιούν για την καταστροφή που έρχεται και αυτό το έκανα". Σωστό. Να προειδοποιούν. Αλλά με ποιο τρόπο; Παίρνοντας το μέρος ενός κόμματος εναντίον του άλλου; Πρωτάκουστα πράγματα. Άλλο προειδοποίηση με θεσμικό τρόπο και άλλο πολιτική αντιπαράθεση. Άλλο παράσταση στην κυβέρνηση και άλλο υπονόμευση μέλους της πίσω από τις πλάτες της. Και έχει ενδιαφέρον να επαληθεύσουν ο Τσακαλώτος και ο Δραγασάκης ότι ήταν σε ανοιχτή γραμμή με τον Στουρνάρα κατά του Βαρουφάκη.

Ο Διοικητής της ΤτΕ ορίζεται από την κυβέρνηση, αλλά εκπροσωπεί την ΕΚΤ και έτσι πρέπει να λειτουργεί. Του παρέχεται αυτονομία, αλλά απολογείται στη Βουλή των Ελλήνων. Δεν μπορεί να παριστάνει και τον πολιτικό παράγοντα στη χώρα του, ούτε τον κηδεμόνα της.

Προσπαθώντας να παρουσιαστεί στην Επιτροπή, ως υπέρτατος υπερασπιστής της χώρας ο Γιάννης Στουρνάρας αυτοπαγιδεύθηκε και αποκάλυψε μια νοοτροπία αλλά και μια πρακτική που παραπέμπει απευθείας στον Αντώνη Σαμαρά. Είναι προφανές ότι και οι δυο έχουν ιδιοκτησιακή αντίληψη για τη χώρα, θεωρώντας ότι μόνο αυτοί και κανείς άλλος δεν δικαιούται να την κυβερνήσει.

Δεν ήταν μόνο η άρνηση του Σαμαρά να συναντήσει τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης - γιατί δεν ήταν του γούστου του. Ήταν και η άρνηση του Στουρνάρα να αναγνωρίσει τον υπουργό Οικονομικών - όποιος και αν ήταν ο Βαρουφάκης - γιατί δεν είχε τις δικές του απόψεις.

Τι παιχνίδια παίχτηκαν και δεν τα πήραμε είδηση;

του Κώστα Βαξεβάνη, koutipandoras.gr

'Άθλιος πολιτικά, αντιθεσμικός, κοινώς Γιάννης Στουρνάρας'

Κάνετε λάθος αν νομίζετε πως ο Γιάννης Στουρνάρας αυτή την περίοδο είναι ένας Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας. Δεν συμπεριφέρονται έτσι οι κεντρικοί τραπεζίτες.

Συνήθως προσέχουν, είναι επιτηδευμένα έστω διαλλακτικοί και επειδή ξέρουν πως υπηρετούν πολιτικές που τροχίζονται καθημερινά πάνω στην κοινωνική αντίδραση, θέλουν να διατηρούν προφίλ σχολαστικού τεχνοκράτη. Ο Στουρνάρας λοιπόν, αν κρίνουμε από τη συμπεριφορά του στην Επιτροπή της Βουλής όπου κατέθεσε, δεν έχει τέτοια εικόνα. Είτε επειδή πιστεύει πως είναι ένας μικρός αδικημένος Πρωθυπουργός με υποσχέσεις πως θα γίνει μεγάλος και πραγματικός, είτε επειδή είναι πιεσμένος από το σκάνδαλο του ΚΕΕΛΠΝΟ για το οποίο ερευνάται η σύζυγός του και το οποίο ίσως φτάσει ως την έρευνα των τραπεζικών λογαριασμών, παρουσιάζει μια πρωτοφανή συμπεριφορά για τον ρόλο του. Ας μην κάνουμε ψυχολογία όμως. Τον ρόλο αυτό ανέλαβε ο Στουρνάρας, ο οποίος είπε στην Επιτροπή, πως ο προκάτοχός του Γιώργος Προβόπουλος, ίσως έχει ψυχολογικά προβλήματα, όταν κλήθηκε να απαντήσει σε πολύ σοβαρά ερωτήματα.

Ας δούμε τι ακριβώς έκανε ο Στουρνάρας.

1. Στάθηκε απέναντι στα μέλη του Ελληνικού Κοινοβουλίου με θρασύτητα και αγένεια. Απευθύνθηκε πολλές φορές σε βουλευτές μιλώντας τους στον ενικό (όχι δεν είναι θέμα σαβουάρ βιβρ) λέγοντας μάλιστα «ξέρω ποιος είσαι». Ένας μη εκλεγμένος, διορισμένος από όργανα εκτός Ελλάδας, απευθύνθηκε στο όργανο που τον ελέγχει με αρμοδιότητες Εισαγγελέα, για να κάνει επίθεση σε βουλευτές.

2. Αποκάλυψε ο ίδιος μέσα στην Επιτροπή, πως την εποχή των διαπραγματεύσεων, έλεγε στον Ντράγκι, να μην ακούει τι λέει ο υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης. Δηλαδή ο Κεντρικός Τραπεζίτης της χώρας, ο οποίος με βάση τον ελληνικό νόμο είναι υποχρεωμένος να στηρίζει την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης, όχι μόνο δεν στήριζε τις κυβερνητικές επιλογές, αλλά υπονόμευε τον υπουργό Οικονομικών και τη διαπραγμάτευση. Αυτό δεν είναι απλός μη σεβασμός του θεσμικού ρόλου, αλλά προδοσία.

3. Όταν βουλευτής μέλος της Επιτροπής, τον ρώτησε για τα δημοσιεύματα που αποκαλύπτουν τη σχέση της συζύγου του με το σκάνδαλο του ΚΕΕΛΠΝΟ, ο Στουρνάρας υποτιμητικά είπε στον βουλευτή "περιποιεί τιμή στη Βουλή να αναφέρεστε σε αυτό το περιοδικό". Το έντυπο ήταν φυσικά το HOT DOC το οποίο έχει αποκαλύψει τις εισπράξεις της κυρίας Στουρνάρα από τα ταμεία του ΚΕΕΛΠΝΟ, αλλά δεν έχει σημασία ποιο είναι το έντυπο. Το θέμα είναι ότι ο Διοικητής της ΤτΕ, δεν σέβεται ούτε τον Τύπο και το δικαίωμά του να αποκαλύπτει, ούτε τους βουλευτές τους οποίους απαξιώνει με βάση το τι διαβάζουν. Ο βουλευτής είναι υποχρεωμένος να ρωτήσει για αυτό που δημοσιεύτηκε και δεν ψιθυρίζεται απλώς και ο Στουρνάρας είναι υποχρεωμένος να απαντήσει. Όχι μόνο δεν το έκανε, αλλά έδειξε για μια ακόμη φορά πως χρησιμοποιεί την ΤτΕ και τον ρόλο του για προσωπικό του συμφέρον. Ένα μήνα πριν, είχε βάλει την ίδια την ΤτΕ να απαντήσει για το δημοσίευμα που αφορούσε τη γυναίκα του, σα να ήταν θέμα που αφορούσε την τράπεζα.

4. Όταν ο βουλευτής Νίκος Νικολόπουλος ρώτησε τον Στουρνάρα γιατί καλεί στην Τράπεζα της Ελλάδας και δεξιώνεται τον Σταύρο Παπασταύρου και τη Σακελλαρίου οι οποίοι είναι υπόδικοι, ο Στουρνάρας απάντησε πάλι με θράσος πως θα καλεί όποιον θέλει. Προφανώς θα καλεί όποιον θέλει, αλλά πρέπει να εξηγεί και τους λόγους που θέλει ως θεσμικό όργανο και όχι ως Στουρνάρας στο ταβερνείο της γειτονιάς τον Παπασταύρου παντών των λιστών. Την ίδια απάντηση έδωσε και στο ερώτημα γιατί κάλεσε τον Πρετεντέρη.

5. Ο Στουρνάρας είπε πολλά ψέματα, τα οποία μάλιστα εντόπισαν τα μέλη της Επιτροπής. Η κατάθεσή του ήταν αντίθετη με όσα κατέθεσαν άλλα στελέχη της Τράπεζας της Ελλάδας στην Επιτροπή. Σε ένα από τα ψέματα αυτά, ο Στουρνάρας, υποστήριξε πως τα δάνεια προς τα ΜΜΕ, ήταν τα πιο εξασφαλισμένα δάνεια και μόνο το 25% παρουσιάζει μη ενημερότητα. Ορθά οι βουλευτές άθροισαν πρόχειρα τα γνωστά κόκκινα δάνεια των ΜΜΕ και του είπαν πως είναι αναντίστοιχος με τα στοιχεία που έχουν δημοσιοποιηθεί. Το κυριότερο είναι πως αντί ο Στουρνάρας να εκθέσει στην Επιτροπή το πραγματικό πρόβλημα, δηλαδή πώς τα δάνεια που εμφανίζονται εξυπηρετούμενα δεν είναι στην πραγματικότητα γιατί γίνονταν συνεχείς αναχρηματοδοτήσεις με αμφισβητούμενες εγγυήσεις, επιχείρησε να τους καλύψει και να εμφανίσει μια εικόνα τραπεζικής σύνεσης. Την ώρα μάλιστα που τα συγκροτήματα Τύπου καταρρέουν, ανεξάρτητα από το τι γράφουν οι δανειακές συμβάσεις.

6. Έμεινε έκθετος όταν αποδείχθηκε στην Επιτροπή πως υπήρξαν διαρροές στον Τύπο για το μπλοκάρισμα της Τράπεζας Αττικής πριν παρθούν αποφάσεις με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν διάφορα θέματα που σχετίστηκαν και με τις τηλεοπτικές άδειες και γυρνώντας με θράσος στην Επιτροπή, είπε «ψάξτε εσείς για τις διαρροές». Το είπε αυτός που έπρεπε να έχει ήδη διατάξει έρευνα στην ΤτΕ για τις διαρροές που κλόνισαν μια τράπεζα.

Ο Στουρνάρας δεν μπορεί να κοροϊδέψει κανένα. Ζει ενδεχομένως την προσωπική του αφήγηση, που τον τοποθετεί ανεπίσημα στον θρόνο του ανθρώπου που διοικεί την Ελλάδα ή έστω του καλού και υπάκουου παιδιού σε ξένα κελεύσματα. Δεν έχει ούτε την πολιτική ωριμότητα, ούτε την ικανότητα να καταλάβει πως είναι ένα όργανο του οποίου την ικανότητα για να γίνει Πρωθυπουργός εκτιμούν μόνο μερικοί μισητοί πολιτικοί στην Ελλάδα, όπως ο Σημίτης και ο Πάγκαλος. Ο Στουρνάρας θα έπρεπε να διδάσκεται περισσότερο από το παράδειγμα και την τύχη του μέντορά του, Γιάννου Παπαντωνίου, παρά από την φαινομενική παντοδυναμία του. Γιατί μπορεί να μην υπάρχει αμφιβολία πως όλοι οι κεντρικοί τραπεζίτες στην Ευρώπη έχουν λίγο πολύ τις προδιαγραφές Στουρνάρα, αλλά το σύστημα δεν ανέχεται αυτούς που τις κάνουν δημόσια εικόνα και πολιτική. Όχι, ο Ντράγκι δεν θα τολμούσε να επιτεθεί και να απαξιώσει τον Τύπο επειδή γράφει γι' αυτόν, ούτε θα έκανε τραπεζώματα με Παπασταύρους. Για να το πω διαφορετικά και απλά να το καταλάβει και ο Γιάννης Στουρνάρας: οι Γερμανοί όταν αποχωρούσαν στην Κατοχή, τους πρώτους που εκτελούσαν ήταν οι συνεργάτες τους.

του Κώστα Βαξεβάνη, koutipandoras.gr

'Άκου αποτυχημένε της πολιτικής Γιάννη Στουρνάρα'

Το πρωί έγραψα ένα κείμενο για την αντιθεσμική στάση του Γιάννη Στουρνάρα στην Επιτροπή της Βουλής.Το μετάνιωσα. Δεν έχει νόημα να γράφεις με πολιτικούς όρους και δημοσιογραφική ευπρέπεια για κάποιον ο οποίος συμπεριφέρεται με πολιτική αλητεία. Γι’ αυτό αποφάσισα να γράψω και αυτό το κείμενο στο Γιάννη Στουρνάρα.

Άκου λοιπόν Γιάννη Στουρνάρα. Πήγες στην Επιτροπή της Βουλής για να καταθέσεις για τα δάνεια στα ΜΜΕ και τα κόμματα. Για το δημόσιο χρήμα που καταληστεύτηκε με εγγυήσεις «αέρα». Στάθηκες με θράσος απέναντι σε Έλληνες βουλευτές που είχαν τον ρόλο Εισαγγελέα και με τη βοήθεια είναι αλήθεια Βορίδηδων και Λοβέρδων, είπες ψέματα και μετά άλλα ψέματα. Γι' αυτά θα κριθείς είμαι σίγουρος, αν και στη συνείδηση του κόσμου έχεις ήδη κριθεί ως ένας αποτυχημένος και δουλοπρεπής υπουργός.

Το θέμα για μένα είναι πως σε αυτή την Επιτροπή, όταν ο βουλευτής Νίκος Νικολόπουλος, σε ρώτησε για το δημοσίευμα του HOT DOC που αποκάλυπτε πως τέσσερις έρευνες για το αμαρτωλό ΚΕΕΛΠΝΟ χάθηκαν (μεταξύ αυτών ερευνώμενη ήταν και η σύζυγός σου) απάντησες υποτιμητικά στο βουλευτή πως «περιποιεί τιμή για τη Βουλή να διαβάζετε αυτό το περιοδικό;» Το είπες αυτό μέσα στη Βουλή, της οποίας οι αποφάσεις κατοχυρώνουν την ελευθερία του Τύπου και το δικαίωμα να ασκεί ο δημοσιογράφος δημόσιο έλεγχο.

Καταλαβαίνω πως για σένα τιμή είναι να τραπεζώνεις το Γιάννη Πρετεντέρη στο δώμα της Τράπεζας της Ελλάδας όπως αποκαλύφθηκε στην Επιτροπή. Αλλά η ιστορία και η δημοκρατία τα θέλουν διαφορετικά τα πράγματα. Να μην είναι η λειτουργία του Τύπου εξαρτώμενη από τα γούστα σου και τα συμφέροντά σου αλλά να είναι θεσμική. Να πρέπει τα δημόσια πρόσωπα να απαντούν σε αυτό τον Τύπο, γιατί είναι υποχρεωμένα, είτε τους αρέσει ο Τύπος είτε όχι.

Επίσης η ιστορία θέλει, ο πατέρας σου να ανήκει στην ομάδα των ανθρώπων που πάλεψε για αυτό, για να μπορεί να είναι ο Τύπος ελεύθερος και η αξία του να μην εξαρτάται από το ποιος θα τον γουστάρει και ποιος όχι, από το ποιος διορισμένος καρεκλοκένταυρος θα τον απαξιώσει.

Άκου λοιπόν φίλε του Γιάννου Παπαντωνίου, που έχεις μαζί του μεσοτοιχία σπίτι, ιστορία και όνειρα. Εμένα η γυναίκα μου δεν εισέπραξε από το δημόσιο εκατομμύρια επειδή το ΚΕΕΛΠΝΟ βάφτισε τον καρκίνο «λοιμώδες νόσημα». Ούτε από τον ΕΟΦ. Ούτε εγώ εισέπραξα παρότι θα μπορούσα ως Μέσο Ενημέρωσης, γιατί δεν ήθελα να δώσω άλλοθι στη ρεμούλα.

Δεν χρησιμοποιώ τον Τύπο για τα συμφέροντά μου όπως εσύ την Τράπεζα της Ελλάδας για να βγάζει ανακοινώσεις για τη γυναίκα σου.

Φροντίζω στη ζωή μου να πορεύομαι με αξιοπρέπεια και προσήλωση στη δημοσιογραφία και αυτό δημιουργεί πολλούς εχθρούς ανάμεσα στους οποίους και εσύ. Αυτοί οι εχθροί συνήθως χάνουν, όχι γιατί έχω τη δική σου δύναμη που προέρχεται κατ’ ανάθεση από τα συμφέροντα αυτών που εξυπηρετείς αλλά γιατί λέω την αλήθεια.

Μπορώ να κυκλοφορώ στο δρόμο ανάμεσα σε δεξιούς, αριστερούς, αναρχικούς ακόμη και φασίστες και να κουβεντιάζω μαζί τους γιατί οι περισσότεροι αναγνωρίζουν αυτό που κάνω. Εσύ δεν μπορείς να πας ούτε για κατούρημα χωρίς τη συνοδεία δεκάδων αστυνομικών που σε προστατεύουν. Αναρωτιέσαι γιατί; Νομίζω πως όχι. Θεωρείς πως φταίνε οι άλλοι που δεν κατανοούν το μεγαλείο σου.

Στα 30 χρόνια που δουλεύω στο επάγγελμα, πέρασα από τα μεγαλύτερα Μέσα στην Ελλάδα και έχω την τύχη να αρθρογραφώ στους NEW YORK TIMES, στον Guardian, στην El Pais, στη Die Zeit και μερικές ακόμη από τις μεγαλύτερες εφημερίδες στον κόσμο, οι οποίες είτε είναι δεξιές είτε αριστερές, αναγνωρίζουν πως η δημοσιογραφία πρέπει να είναι κριτική και αληθινή.

Έχω επίσης δύο διεθνή βραβεία δημοσιογραφίας για τον ίδιο λόγο. Δεν έριξα καμμιά τράπεζα έξω Γιάννη Στουρνάρα, δεν την ξεπούλησα και η πορεία μου είναι πορεία στην «ελεύθερη αγορά». Εν αντιθέσει με σένα που η πορεία σου είναι σε κρατικές θέσεις, κατ’ ανάθεση του Γιάννου Παπαντωνίου ή του Σημίτη.

Σέβομαι τον ρόλο που έχω ως δημοσιογράφος και δεν δημοσιεύω τίποτα, είτε συμπαθώ κάποιον είτε τον αντιπαθώ, αν δεν έχω στοιχεία. Μπορείς να πεις ότι κάνεις το ίδιο; Πως στηρίζεις και στηρίζεσαι στον θεσμικό σου ρόλο; Πως δεν κάνεις κλεφτοπόλεμο ενάντια στην κυβερνητική οικονομική πολιτική που πρέπει να υπηρετείς θεσμικά; Πως δεν συμμετέχεις σε μυστικά δείπνα κουβεντιάζοντας το πότε θα γίνεις Πρωθυπουργός από υπάλληλος;

Η δουλειά μου Γιάννη Στουρνάρα με αναγκάζει να συναναστρέφομαι όλες τις φάρες των ανθρώπων. Ακόμη και τρομοκράτες, απατεώνες, υπόδικους και κλέφτες. Η δική σου δουλειά Γιάννη Στουρνάρα γιατί σε αναγκάζει να συναναστρέφεσαι και να τραπεζώνεις τον Σταύρο Παπασταύρου που κοσμεί όλες τις λίστες του μαύρου χρήματος; Εσύ ένας εξ ορισμού διώκτης; Τι σε αναγκάζει να συναναστρέφεσαι την επίσης υπόδικη Σακελλαρίου; Περιποιεί τιμή αυτό για την Κεντρική Τράπεζα;, ρωτάω τώρα εγώ εσένα. Αλλά όπως είπες πετυχημένα θα καλείς αυτούς που θέλεις. Ακριβώς εκεί είναι το πρόβλημα, πως θέλεις αυτούς και όχι την εκλεγμένη κυβέρνηση.

Το κείμενο αυτό δεν έχει την έννοια να δείξει ποιος είναι ο καλός και ο κακός. Είναι απλώς ο θυμός για το θράσος σου και την απρέπειά σου να βρωμίσεις μέσα στην ίδια τη Βουλή ένα περιοδικό που τιμά τον ρόλο του. Είναι η αγανάκτηση που προσβάλεις μια ομάδα δημοσιογράφων που δεν είναι ατσαλάκωτοι και γραβατωμένοι αλλά είναι σίγουρα πιο ικανοί και πετυχημένοι από σένα. Που δεν ψάχνουν παρένθετα πρόσωπα για να αγοράσουν βίλες, που πόνεσαν και μάτωσαν τα χρόνια της κρίσης ενώ θα μπορούσαν να τραπεζώνονται με σένα και με τους Πρετεντέρηδες.

Άκου λοιπόν Γιάννη Στουρνάρα. Μην μπερδεύεσαι. Η δύναμη που έχεις στα χέρια σου, που μπορεί να σκάσει μια τράπεζα για να πιεστεί μια κυβέρνηση, δεν είναι δική σου. Είναι ενδεχομένως η δύναμη που παρέχεται σε αυτόν που προδίδει τη χώρα του και υπονομεύει τον ίδιο τον υπουργό των Οικονομικών στις διαπραγματεύσεις.

Στην προσωπική σου αφήγηση μπορεί να είσαι ο εκλεκτός του Ντράγκι, ο Πρωθυπουργός του μέλλοντος ή ο Διοικητής της ΕΚΤ. Στην πραγματικότητα δεν είσαι τίποτα άλλο από φίλος, εικόνα και ομοίωση του Γιάννου Παπαντωνίου και το πιθανότερο είναι να έχεις την τύχη του.

Μπορείς τώρα αν θες να κάνεις μήνυση, συμπορευόμενος με τους Βγενόπουλους και όσους άλλους το επιχείρησαν για να καλυφθείς στα μάτια του κόσμου. Αυτό δεν θα σε κάνει πετυχημένο, απλώς σε οδηγεί στον ίδιο δρόμο με αυτούς και πιθανόν στην ίδια τύχη.

Πάρε δικηγόρους και τον Βορίδη με τον Λοβέρδο που σε υπεράσπισαν επιτυχώς στην Επιτροπή. Η πραγματικότητα δεν αλλάζει ούτε η αλήθεια. Και αυτή την αλήθεια θα τη βάζω συνέχεια μπροστά σου με όση δύναμη έχω. Όχι του Ντράγκι, του κόσμου.

ΥΓ: Α, Γιάννη Στουρνάρα, να μη ξεχάσω να σου πω, βγάζω και εφημερίδα. Θα επιτρέπεται να τη διαβάσουν οι βουλευτές;

 

Δείτε ακόμη βίντεο-αποσπάσματα από τη χθεσινή κατάθεση Στουρνάρα:

http://www.boro.gr/146603/live-o-giannhs-stoyrnaras-sthn-eksetastikh-epitroph

 

Πηγή