Loading...
 Start Page
Επιτροπή Οικονομικών  (Τετάρτη 08/12/2010) Προϋπολογισμός 2011

«Δεν είμαστε τεχνοκράτες, είμαστε πολιτικοί. Στα νούμερα και στα ποσοστά για τα οποία συζητάμε σήμερα, κρύβονται ανθρώπινες ζωές. Έχουμε την υποχρέωση να σταθούμε πλάι τους και να τους στηρίξουμε. Η κρίση θα περάσει και οι αριθμοί θα ευημερήσουν και πάλι. Μια εξουθενωμένη κοινωνία όμως πολύ δύσκολα ανακάμπτει.»

Με αυτά τα λόγια- έκκληση τελείωσα την ομιλία μου περίπου ένα χρόνο πριν παρεμβαίνοντας σε μία από τις πολλές εκδόσεις προϋπολογισμών που συζητήσαμε τότε. 

Με αυτά τα λόγια ξεκινάω την εφετεινή μου παρέμβαση. Ο προϋπολογισμός δεν είναι μια λογιστική κατάσταση με έσοδα και έξοδα. Είναι η έκφραση με  αριθμούς της πορείας

της Ελληνικής κοινωνίας για τον επόμενο χρόνο. Είναι η αποκάλυψη της στρατηγικής της κυβέρνησης για το άμεσο μέλλον.

Είναι η έκφραση της βούλησής της αλλά και το εργαλείο της  πολιτικής της για την εθνική, κοινωνική και οικονομική  της πολιτική. Σε τελευταία ανάλυση ο προϋπολογισμός αποκαλύπτει τον ρόλο που πιστεύει η κυβέρνηση ότι έχει η ίδια στην ιστορική διαδρομή της χώρας. Όλα τα παραπάνω σημαίνουν ένα πράγμα. Ο προϋπολογισμός είναι θέμα πολιτικό. Όπως πολιτικό είναι και το πρόβλημα της χώρας και όχι οικονομίστικο όπως φαίνεται να πιστεύει η κυβέρνηση.

Ομολογούμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,ότι αυτά που βλέπουμε να αποκαλύπτονται από τον κατατιθέμενο προϋπολογισμό όχι μόνον δεν μας αρέσουν αλλά και μας φοβίζουν.  Τα δημοσιονομικά μεγέθη που περιλαμβάνονται

στον προϋπολογισμό δυστυχώς έπρεπε να τύχουν όχι απλώς της ενημέρωσης αλλά και της έγκρισης των δανειστών μας.

Η κατάθεση του τελικού σχεδίου του προυπολογισμού έγινε εν μέσω της «επιθεώρησης»που πραγματοποιεί η τρόικα στην χώρα μας. Είναι προφανές, όλοι το έχουμε αντιληφθεί αυτούς δεκατέσσερις μήνες, ότι η κυβέρνηση δεν έχει καμία στρατηγική. Δεν έχει ούτε την ελάχιστη ιδέα για το που θέλει να πάει και που να οδηγήσει την χώρα. Δεν έχει συναίσθηση καν του ρόλου της ύπαρξής της σε αυτή τη χώρα.

Λαμβάνει μέτρα κατ εντολήν. Εκχώρησε την εξουσία που της έδωσε ο Ελληνικός λαός με την ψευδαίσθηση ότι έτσι θα διατηρηθεί και η ίδια στην εξουσία. Οι ελάχιστες πρωτοβουλίες που αναλαμβάνει σε πολιτικό επίπεδο, χωρίς υπόδειξη, χαρακτηρίστηκαν από απόλυτη αποτυχία.

Ο προυπολογισμός του 2011 έχει αντιπάλους την ύφεση, την ανεργία, την υποανάπτυξη, ενώ έχει κύριους υποστηρικτές τους συντάκτες του, δηλαδή την τρόικα των δανειστών μας.

 

Το οικονομικό επιτελείο της Κυβέρνησης ή δεν προσπάθησε ή δεν κατάφερε να περιορίσει τις απαιτήσεις της τρόικας και να αποτρέψει στον προυπολογισμό 2011 μία καταιγίδα φόρων, να ελέγξει τον πληθωρισμό, να παρατείνει τον δανεισμό και να σταματήσει την συρρίκνωση της κατανάλωσης. Είναι λοιπόν αναμενόμενο ο προϋπολογισμός

που σήμερα συζητάμε να αλλάξει σύντομα.  Όλος ο σχεδιασμός θα υποπέσει σε αστοχίες και εκ των πραγμάτων θα υποστεί στην πορεία πολλές αλλαγές αφού επιχειρεί για μία ακόμη φορά με παλιές γνώριμες και συχνά αποτυχημένες συνταγές να αντιμετωπίσει πρωτόγνωρες καταστάσεις.

Η στόχευσή του δεν έχει σχέση με τις ανάγκες της χώρας. Την ίδια λογική θα έχουν και οι μελλοντικές παρεμβάσεις που θα γίνουν πολύ σύντομα. Δεν βασίζεται σε έναν πραγματιστικό σχεδιασμό ούτε εξυπηρετεί τις εθνικές ανάγκες. Θα αλλάξει γιατί δεν αναφέρεται στην Ελληνική οικονομία αλλά ενδιαφέρεται μόνο για το ταμείο. Το Ταμείο όμως είναι το αποτέλεσμα και όχι το αίτιο. Θα συμπληρωθεί ή θα αναθεωρηθεί ο προϋπολογισμός δυστυχώς με κάποιον εξίσου, αν όχι περισσότερο ανεδαφικό, αποκομμένο από την πραγματικότητα  και αναποτελεσματικό. Για να επιτευχθεί ο στόχος -μείωση του ελλείμματος- έχει επιλεγεί ένα μείγμα έντονης περιοριστικής δημοσιονομικής πολιτικής, που προβλέπει την στήριξη της δημοσιονομικής προσαρμογής κατά τα 2/3 από τα έσοδα και μόλις το υπόλοιπο 1/3 από τις δαπάνες. Το μόνο στοιχείο αντικειμενικής πραγματικότητας

που έχει ενσωματωμένο είναι το κόστος της αποτυχίας επίτευξης των στόχων. Η αύξηση της ανεργίας, η μείωση μισθών και συντάξεων, καθώς και η περικοπή δαπανών στην υγεία, την παιδεία, την κοινωνική ασφάλιση είναι οι τρεις συνιστώσες του νέου προυπολογισμού του 2011.

Το σχέδιο δυστυχίας, παρουσιάζεται ως «σχέδιο ελπίδας». Η Κυβέρνηση επιμένει να αυξάνει τους φόρους για αυτούς που δεν μπορούν να κρύψουν τίποτα από την εφορία, ενώ συνεχίζει να αδυνατεί να συλλέξει τα δισεκατομμύρια ευρώ έσοδα που χάνονται εξαιτίας της φοροδιαφυγής. Για αυτό και είμαστε κάθετα αντίθετοι σε οποιαδήποτε αύξηση του ΦΠΑ όταν έχουν προηγηθεί δύο συνεχόμενες  αυξήσεις στο 2010 άδικες για τους μη έχοντες και μη κατέχοντες. Στην έκτακτη εισφορά στις επιχειρήσεις. Η επιμονή της κυβέρνησης με δεδομένο ότι η αγορά είναι παγωμένη και το μόνο που θα καταφέρει είναι η υπαγωγή ακόμα περισσότερων επιχειρήσεων στο άρθρο 99, η αύξηση των λουκέτων και η «μετανάστευση» των επιχειρήσεων. Στην εφαρμογή των τεκμηρίων διαβίωσης που θα οδηγήσει πλέον περιουσιακά στοιχεία όπως ακίνητα, αυτοκίνητα, δίδακτρα ιδιωτικών σχολείων να αποτελούν ένα πλέγμα που ανατρέπει

πολυετείς οικονομικούς προγραμματισμούς των ελληνικών επιχειρήσεων αλλά και τω οικογενειών. Στην  αναπροσαρμογή των αντικειμενικών κριτηρίων και στην αναίτια δίωξη της ιδιοκτησίας ακινήτων.

 

Στις νέες ρυθμίσεις, αύξηση φορολόγησης αμοιβών, πρόστιμα σε αυθαίρετα, τακτοποίηση ημιυπαίθριων, πράσινα τέλη. Και τέλος, στα μέτρα που ίσχυσαν από το 2010 όπως η διπλή αύξηση συντελεστών του ΦΠΑ και τριπλή αύξηση συντελεστών ΕΦΚ σε καύσιμα ποτά, τσιγάρα. Ποιος θεωρεί τυχαίο το γεγονός ότι κανένας εκπρόσωπος θεσμικού ή κοινωνικού φορέα δεν συμφωνεί με τον προϋπολογισμό που κατέθεσε η κυβέρνηση. Ποιος θεωρεί τυχαίο αυτό που δήλωσε πρόσφατα ο κ. Στρος-Καν «η λιτότητα α λα Ελληνικά είναι λάθος συνταγή για την Ευρώπη».

Φοροεισπρακτικός και όχι αναπτυξιακός χαρακτηρίζεται ο προπυπολογισμός από τους παραγωγικούς φορείς. Δεν χρειάζεται να έχει κανείς ειδικές γνώσεις για να αντιληφθεί ότι το 2011 η σοσιαλιστική κυβέρνηση οδηγεί τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα στην πενία. Προσέξτε ακόμα τις δηλώσεις του Διοικητή της Τράπεζας Ελλάδος.  «Χρειάζεται να υλοποιήσουμε ένα συνεκτικό σχέδιο δράσης για την ανάπτυξη, που θα καταδεικνύει ότι η οικονομία μπορεί να ανακάμψει γρήγορα με ταχείς ρυθμούς: Μπορεί να μην έχουμε κρατικά διευθυνόμενη οικονομία, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως οι ευθύνες της κυβέρνησης είναι μικρές» αναφέρεται σε ένα «συνεκτικό σχέδιο δράσης», ζητά δηλαδή ένα πλήρες, βασισμένο στην πραγματικότητα σχέδιο δράσης

με συνοχή και στόχευση και όχι μια σειρά αποσπασματικών ενεργειών.

 

Ποιος ευθύνεται που δεν έχουμε ακόμα ένα τέτοιο σχέδιο ; Για μία ακόμη φορά η οικονομική πολιτική στοχεύει στην άντληση πόρων κυρίως μέσω της αύξησης της φορολογίας και όχι μέσω ενός σχεδίου ανάπτυξης που θα είχε ως αποτέλεσμα και στην αύξηση του ΑΕΠ. Μόνο  μία τέτοια οικονομική πολιτική θα μπορούσε να μας οδηγήσει στην έξοδο από την βαθιά ύφεση. Καλούμε το οικονομικό επίπεδο επιτελείο της κυβέρνησης να στραφεί προς τα κίνητρα αναπτυξιακού χαρακτήρα, καθώς η αύξηση της φορολογίας δεν συντελεί στην αύξηση των εσόδων, αλλά μακροπρόθεσμα δημιουργεί  πολύ μεγαλύτερα προβλήματα,

σε μία περίοδο που το εισόδημα της μέσης ελληνικής οικογένειας μειώνεται και η επιχειρηματική δραστηριότητα βάλλεται από παντού.

 

Η Νέα Δημοκρατία δεν έχει άποψη και σχέδιο, έχει και μάλιστα το παρουσίασε Δημόσια, εμπεριστατωμένα και αναλυτικά ο ίδιος ο πρόεδρός μας.

 

Συχνά πυκνά ο Πρωθυπουργός και το οικονομικό επιτελείο αναφέρουν –και σωστά- πως η οικονομία είναι κλίμα. Δεν πρωτοτυπούν. Όλα τα εγχειρίδια οικονομίας το αναφέρουν και βεβαίως και η αγορά το γνωρίζει καλύτερα απ’ τον καθένα. Το πρώτο ερώτημα είναι από τι και από ποιον διαμορφώνεται το κλίμα. Είναι τα Μ.Μ.Ε. που καλλιεργούν κλίμα φόβου; Είναι η κυβέρνηση με τις φοροεπιδρομές που προαναγγέλλει; Είναι οι εργαζόμενοι, μισθωτοί και συνταξιούχοι που διαμαρτύρονται για την ακρίβεια και τη μείωση των εισοδημάτων τους; Είναι κάποιες συντεχνίες που αρνούνται να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα και αντιδρούν; Είναι οι διαχρονικές παθογένειες της ελληνικής οικονομίας; Είναι όλα αυτά μαζί αλλά και ξεχωριστά που συνθέτουν το κακό οικονομικό κλίμα σε μια αλυσίδα αιτιών

που στο τέλος δημιουργούν ένα φαύλο κύκλο.

 

Οι αρχιτέκτονες του «λεφτά υπάρχουν» δηλαδή του επιφανέστερου μνημείου πολιτικής εξαπάτησης των τελευταίων ετών, οφείλουν να απολογηθούν για αυτά που υποσχέθηκαν και δεν έκαναν και όχι να παριστάνουν  τους τιμητές των άλλων. Βεβαίως δεν θα παραβλέψω ότι είχαμε και μία «αναγνώριση» της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης. Οι Φαϊνάνσιαλ Τάιμς ανακηρύξαν τον κ. Παπακωνσταντίνου ως τον όγδοο καλύτερο Υπ. Οικονομικών ανάμεσα σε 19 ομολόγους του στην ΕΕ.

Ας προσέξουμε όμως λίγο την κατάταξή του στα κριτήρια. Ο κ. Παπακωνσταντίνου κατετάγη πρώτος στο κριτήριο «πολιτική» γιατί πήρε τα μέτρα που πήρε. Στο κριτήριο «οικονομία», που είναι και το αντικείμενό του,  κατετάγη 17ος στους 19 και τέλος, στο κριτήριο «αξιοπιστία», αυτό που ο ίδιος θεωρεί το μεγάλο του επίτευγμα, την εδραίωση της αξιοπιστίας, κατετάγη 19ος, δηλαδή τελευταίος.

 

Σήμερα λοιπόν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητούμε ένα προϋπολογισμό με τον οποίο διαφωνούν όλοι, πλην ολίγων κυβερνητικών στελεχών και αυτών που τον κατέθεσαν, έναν προϋπολογισμό που συνετάγη και κατετέθη

από τον τρίτο από το τέλος σε ικανότητα και απολύτως αναξιόπιστο υπουργό οικονομικών της ΕΕ, μέλους μιας κυβέρνησης της οποίας ο πρόεδρος και πρόεδρος της σοσιαλιστικής διεθνούς ένα χρόνο πριν διεκήρυσσε ότι τα μέτρα που έλαβε και θα λάβει αποτελούν την ασφαλέστερη συνταγή καταστροφής οποιασδήποτε οικονομίας.

Ένα προϋπολογισμό το πνεύμα του οποίου απορρίπτει ο πλέον αμιγής κεφαλαιοκράτης παγκοσμίως, ο πρόεδρος του ΔΝΤ,  λέγοντας ότι η συνταγή αυτή είναι λάθος για την Ευρώπη. Αυτά λοιπόν είναι τα ποιοτικά δεδομένα που αναφέρονται στην σύνταξη του προϋπολογισμού. Θα συμφωνήσετε σίγουρα μαζί μου στη γενική αρχή ότι αναξιόπιστοι δημιουργοί δεν δημιουργούν αξιόπιστα έργα. Και βεβαίως αναφέρομαι στο περιεχόμενο του προϋπολογισμού, προσθέτοντας ένα ακόμα επιχείρημα σε όσα ανέφερα στην αρχή της ομιλίας μου. Η εμπειρία μας από την εκτέλεση του προϋπολογισμού του 2010 συνηγορεί σε όσα προείπα. Η κυβέρνηση προκειμένου να επιτύχει κάποιους από τους στόχους που είχε θέσει αναγκάστηκε να λάβει πληθώρα μη προβλεπομένων μέτρων. Κατά περίεργο τρόπο όμως όλα ήσαν σε βάρος των ασθενέστερων συμπολιτών και της μεσαίας τάξης. Στους τομείς των διαρθρωτικών μέτρων, σε αναπτυξιακή προσπάθεια δεν έγινε απολύτως τίποτα. Πιστεύω κυρίες και κύριοι συνάδελφοι ότι τα προαναφερθέντα τα γνωρίζει πολύ καλά η κυβέρνηση. Συνειδητά μετατρέπει μια ουσιαστική κοινοβουλευτική λειτουργία σε μια ανούσια και απατηλή  διαδικασία προσδοκώντας να κερδίσει χρόνο.

 

Αντιλαμβάνεται το αδιέξοδο που με δική της αποκλειστική ευθύνη έχει οδηγηθεί η χώρα και αναζητά εναγωνίως τρόπο

να διασωθεί η ίδια και όχι το Έθνος. Και η αναφορά μου στο Έθνος δεν είναι τυχαία. Ευελπιστεί σε αλλαγές του πολιτικού σκηνικού στην χώρα ελπίζοντας να παρασύρει στον δικό της καταστροφικό δρόμο και άλλες πολιτικές δυνάμεις. Η σημερινή κατάθεση ενός προϋπολογισμού που όλοι γνωρίζουν ότι δεν θα ευδοκιμήσει εντάσσεται σε αυτό το πλαίσιο.

Όπως λέει όμως και ο Ηράκλειτος, ποτέ δεν περνάς το ίδιο ποτάμι.   

Σας ευχαριστώ

Πολιτικό Γραφείο Πάτρα:
Διεύθυνση: Μιαούλη 48, Πάτρα
Τηλέφωνο: 2610344700 και 2610344702
 
Επίσημη Ιστοσελίδα Κόμματος:

Ακολουθείστε μας στα Social Media


@ninikolopoulos

© Copyright 2009 - 2024 Νίκος Ι. Νικολόπουλος