Ομιλίες

Κύριε Πρόεδρε, αγαπητοί συνάδελφοι

Η Κοινωνική ή Κοινωφελής Εργασία είναι ένα μέτρο στήριξης της απασχόλησης που εξασφαλίζει την υλοποίηση Έργων Κοινής Ωφελείας και παράλληλα δίνει ευκαιρία απασχόλησης σε ανέργους. Δυστυχώς όμως η Κυβέρνηση προσπαθεί να μετατρέψει την σημαντική αυτή δράση, που χρηματοδοτείται από Ευρωπαϊκούς Πόρους, σε μικροκομματική πολιτική εξυπηρέτηση ημετέρων.

Πολλές καταγγελίες από όλη την Ελλάδα, όποια πόλη της Ελλάδας και αν επισκεφθήκαμε στις εξορμήσεις του Τομέα,  κάνουν λόγο για εκτεταμένη καταγραφή κομματικών φίλων στα «πράσινα» βουλευτικά γραφεία, που θα προωθηθούν με «πράσινα μπιλιέτα» στο πρόγραμμα.

Το Πρόγραμμα αυτό καθ’ εαυτό είναι μικρής διάρκειας, μόλις 5 μήνες. Χρόνος εξαιρετικά ανεπαρκής για την ενημέρωση και ουσιαστική αξιοποίηση των υπηρεσιών που θα προσφέρουν οι ωφελούμενοι του προγράμματος. Η αμοιβή των συμμετεχόντων είναι επίσης πολύ χαμηλή κάτω και από τον κατώτατο μισθό. Τα κριτήρια συμμετοχής ασαφή, έτσι ώστε να υπάρχουν τα περιθώρια κομματικής εκμετάλλευσης.

Με απλά λόγια πρόκειται για μία κακέκτυπη επανάληψη των stage. Τότε το ΠΑΣΟΚ τα λοιδωρούσε και τα κατήγγειλε. Σήμερα προσπαθεί να αξιοποιήσει το ίδιο πρόγραμμα, αλλά με έντονο κομματικό χρώμα. Με την συμμετοχή ΜΚΟ, που κατά τα άλλα απαγόρευσε την χρηματοδότηση τους και τις κατέστησε ύποπτες και ελεγκτέες. 

Σήμερα, βρισκόμαστε εδώ για μία πραγματικά δυσάρεστη υπόθεση. Σήμερα, που η διεθνής κρίση βαθαίνει. Σήμερα, που τίθεται εν αμφιβόλω το ίδιο το μέλλον του προτάγματος της Ευρωπαϊκής Ενοποίησης. Σήμερα που η γεωπολιτική θερμοκρασία στο Αιγαίο, θα έλεγα σε όλη την νοτιοανατολική λεκάνη της Μεσογείου ανεβαίνει επικίνδυνα. Σήμερα, που η άφρων υπογραφή του μνημονίου και οι ακόμα πιο άφρονες πολιτικές που ακολουθεί η κυβέρνηση, έχουν γονατίσει την Ελληνική αγορά εργασίας, τις ελληνικές επιχειρήσεις, τα ελληνικά νοικοκυριά. Σήμερα που η ανεργία και η φτώχεια αποκτούν ένα ζοφερό πρόσωπο και αγγίζουν πλέον τον κάθε συνάνθρωπό μας.

Σήμερα λοιπόν ο κύριος Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, μας διατυμπανίζει ότι το μόνο που ξέρει καλύτερα απ’ όλους τους άλλους το ΠΑΣΟΚ είναι η καλλιέργεια του πελατειακού, μικροκομματικού κράτους, η καλλιέργεια του ψεύδους και της διπλής γλώσσας, η ανούσια επικοινωνιακή πολιτική.

Θα εφαρμοστούν κανόνες διαφάνειας μας έλεγε ο κ. υπουργός.

Θα χρησιμοποιήσουμε το ΑΣΕΠ. Έτσι, με κατάπληξη και έντονο προβληματισμό ακούσαμε τον Πρόεδρο του ΑΣΕΠ, ο οποίος ειρήσθω εν παρόδω, λόγω των «δημοκρατικών» αντιλήψεων που διέπουν το ΠΑΣΟΚ,  ελπίζουμε να μην έχει την ίδια κατάληξη με την κ. Μπαλφούσια, να δηλώνει ότι :«Είμαστε πολύ διστακτικοί, δεν έχουμε κανένα λόγο να εμπλακούμε… Σε ορισμένες περιφέρειες έχουν ήδη επιλέξει τις ΜΚΟ. Δεν θα έχουμε καμία συμμετοχή, είναι πέρα από τις αρμοδιότητές μας». Η εικόνα είναι πραγματικά ζοφερή. Μετά από δύο χρόνια στην κυβέρνηση, μετά από ενάμιση χρόνο σχεδιασμού του προγράμματος, μετά από συνεχείς συνεννοήσεις «με τους δικούς τους», έχουμε ένα ακόμα πρόγραμμα για τους ανέργους που η υλοποίησή του δεν υπόκειται στο κριτήριο της ανάγκης που έχει η κοινωνία και οι άνεργοι, αλλά στους μικροκομματικούς και πελατειακούς σχεδιασμούς της κυβέρνησης.

Απ’ ό,τι φαίνεται, ούτε η ίδια η ύφεση που φέτος θα αγγίξει το 5,5% και του χρόνου υπολογίζεται να φτάσει το 2 με 3% συγκινεί αυτή την κυβέρνηση. Δεν φαίνεται να συγκινούν την κυβέρνηση. Ο μικροκομματισμός, η διγλωσσία, η κοντόφθαλμη αντίληψη, η ασυνέπεια και η αναλγησία απέναντι στην κοινωνία και τους ανέργους είναι εγγεγραμμένη στα ίδια τα γονίδια της.

Ας θυμηθούμε την προεκλογική εκστρατεία του κ. Υπουργού,

όταν υποσχόταν «μαζί με ασφάλεια για το μέλλον». Προφανώς ασφάλεια σήμαινε το 16,6% ανεργία, το 40,1% ανεργία των νέων, το 20% ανεργία στις γυναίκες, κι όλα αυτά τον Μάϊο, όταν υποτίθεται ότι λόγω τουριστικής περιόδου η ανεργία μειώνεται. Έτσι, η εκτόξευση της ανεργίας, η συστηματική καταστροφή της μεσαίας τάξης, οι τυφλές περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, οι περικοπές σε επιδόματα σε όσους έχουν ανάγκη, η κατάλληλη αξιοποίηση της γνώσης του συνταξιοδοτικού προς συγκεκριμένη κατεύθυνση, γιατί τα νέα για τις επικουρικές συντάξεις φαίνεται ότι είναι και αυτά ζοφερά, δεν αποτελούν παρά «ευκαιρίες» για πελατειακές πολιτικές.

Το ίδιο άλλωστε πάει να γίνει και με το ζήτημα της εργασιακής εφεδρείας, ενώ ακόμα και η συγχώνευση οργανισμών φαίνεται να ακολουθεί την λογική της «εξυπηρέτησης». Σήμερα όμως ο κ. Υπουργός διαπράττει και ένα δεύτερο έγκλημα. Ένα έγκλημα που ένας τροβαδούρος, μιλώντας για τους κομματικούς ινστρούχτορες, το αποτύπωσε με τα λόγια «παίρνεις την αλήθειά μου και μου την κάνεις λιώμα». Γιατί το έγκλημα που διαπράττει ο κ. υπουργός είναι και ηθικό και συνεπώς έχει πολύ πιο βαθιές αντηχήσεις στην κοινωνία.

Μία σοβαρή ηγεσία, μία ηγεσία που θα έθετε ως προτεραιότητα το εθνικό συμφέρον, μία ηγεσία που θα έθετε ως προτεραιότητα

το όραμα για μια δυναμική Ελλάδα, για ανάταση, για συστράτευση, για κοινωνική συνοχή, για κοινωνική δικαιοσύνη,

στη συγκεκριμένη περίσταση θα έπρεπε να καλλιεργεί όλες τις υγιείς λειτουργίες και τα δημιουργικά αντανακλαστικά της ελληνικής κοινωνίας.

Αυτό γιατί έτσι θα συνέγειρε το σύνολο των εμπλεκόμενων φορέων για την επίτευξη του στόχου της ανάπτυξης, της απασχόλησης και της κοινωνικής συνοχής. Ωστόσο, η ηγεσία του Υπουργείου φαίνεται ότι περί άλλων τυρβάζει. Την κρίσιμη αυτή ώρα που θα έπρεπε να θέσει το σύνολο του δυναμικού του υπουργείου στον αγώνα ενάντια στην ανεργία, ασχολείται με το αγαπημένο τους σπορ της λίστας και του φύγε εσύ έλα εσύ. Ενώ τη δημοκρατική μέθοδο της κλήρωσης την ..περιορίζουν στο ποιους αντιπάλους θα ρίξουν στα δύσκολα… Το Υπουργείο άλλωστε μπορεί να διεκδικήσει την ιδιαιτερότητα ότι για τους διορισμούς σε καίριες θέσεις παρακάμπτει ακόμα και τις ίδιες διαδικασίες που παρουσίασε ο κ. πρωθυπουργός ως ρηξικέλευθο μέτρο -αλλά όπως τόσα άλλα, έτσι κι αυτό αποδείχθηκε πασοκικά φύκια και μεταξωτές κορδέλες.

Σήμερα λοιπόν, το μήνυμα που στέλνει ο κ. Υπουργός είναι μάλλον αυτό του όσοι δικοί μας προσέλθετε και ότι οι λίστες ευημερούν.  Επιπλέον, εδώ θα ήθελα να παρατηρήσω, ότι για μία ακόμα φορά μία καλή ιδέα, καταρρακώνεται από τις γνωστές τακτικές του ΠΑΣΟΚ. Γιατί η ιδέα της κοινωνικής εργασίας είναι μία ιδέα που με τον κατάλληλο σχεδιασμό, την μέριμνα για τους ανθρώπους, τον σωστό μακροοικονομικό σχεδιασμό, την χρήση των δημόσιων υπηρεσιών, των οποίων ειρήσθω εν παρόδω, αφού τις αφήσουμε στην άκρη, μετά λέμε ότι δεν δουλεύουν, με την χρήση όλων αυτών, θα μπορούσε να είναι ένα αποτελεσματικό και αποδοτικό πρόγραμμα.

Όμως, ακριβώς όπως και στο ζήτημα της κοινωνικής οικονομίας, τι έχουμε εδώ; Σπατάλη χρήματος σε συμβουλάτορες, σπατάλη πόρων σε μεσάζοντες αντί αυτοί να πάνε σε αυτούς που έχουν πραγματικά ανάγκη, ανάλγητος σχεδιασμός, προχειρότητα, μικροκομματική στόχευση, δράσεις απλά για επικοινωνία. Είναι χαρακτηριστικό ότι η δράση φιγουράρει ένα χρόνο τώρα στην ιστοσελίδα του υπουργείου χωρίς να έχει τοποθετηθεί ούτε ένας άνεργος, ενώ έχει ανακοινωθεί στον τύπο πολλάκις. Και δυστυχώς δεν είναι η μόνη δράση που διαφημίζεται χωρίς να υλοποιείται.

Στο ερώτημά μας ζητούμε από τον κ. υπουργό να μας εξηγήσει

γιατί το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης επέλεξε να εντάξει, τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ) σε ρόλο «μεσάζοντα» στα προγράμματα.

Πιστεύουμε ότι ο κ. υπουργός θα δυσκολευτεί να απαντήσει. Γιατί η απάντηση έγκειται στο ότι όταν υπέγραφαν το μνημόνιο,

και αυτός ήταν ένας εξ αυτών που το έπραξαν, δεν λάμβαναν υπ’ όψιν τους ούτε τις βασικές παραμέτρους που είναι αναγκαίες για μία πολιτική με κοινωνικό πρόσωπο. Εάν βέβαια είχαν μπει στον κόπο να διαβάσουν αυτό που υπέγραψαν.

Για να παρακάμψουν τις προχειρότητες που υπέγραφαν είναι αναγκασμένοι σήμερα να καταφεύγουν σε ζογκλερισμούς. Τόσα χρόνια το ίδιο κάνουν, μόνον που σήμερα αυτούς τους ζογκλερισμούς, τους πληρώνει ακριβά η κοινωνία, τους πληρώνει ακριβά η Ελλάδα, θα τους πληρώσουν πολύ ακριβά τα παιδιά μας. Έχουμε τονίσει επανειλημμένα στην Κυβέρνηση ότι η διέξοδος δεν βρίσκεται στο Εξωτερικό, η λύση πρέπει να αναζητηθεί στο να αφουγκραστούμε την ενέργεια του ελληνικού λαού, μετατρέποντας την αγανάκτηση σε όραμα και την απογοήτευση σε προοπτική για το σήμερα και το αύριο. Αντί γι’ αυτό η κυβέρνηση στέλνει και πάλι το μήνυμα; Μικροκομματισμός, κοντόφθαλμος κυβερνητισμός, ανικανότητα, αδιαφορία, πελατοκρατεία. Η δράση για την κοινωφελή εργασία θα μπορούσε να είναι καλύτερα σχεδιασμένη, να λαμβάνει υπόψιν της ότι με δεδομένο η ανεργία εκτοξεύεται, θα έπρεπε να δοθεί μεγαλύτερη προσοχή στην αντιμετώπιση της ανεργίας, ο σχεδιασμός να είναι πιο μακροχρόνιος, να υπάρχει ολοκληρωμένο σχέδιο για την ομαλή ένταξη των ανέργων στις δράσεις. Τέλος, οι όποιες δράσεις θα πρέπει να εντάσσονται σε ένα συνολικό σχεδιασμό που ως στόχο θα έχει τη δημιουργία κινήτρων για επενδύσεις με έμφαση ένα νέο παραγωγικό μοντέλο που θα ενισχύει την μεταποίηση, τις υποδομές, τον αγροτικό τομέα, την αμυντική βιομηχανία, τον τουρισμό, τη ναυτιλία, την κοινωνική οικονομία και την πράσινη ανάπτυξη. Ένα μοντέλο που θα προωθεί τις θέσεις απασχόλησης στον κοινωνικό τομέα, με έμφαση στις υπηρεσίες για τους πιο αδύναμους και τους ευάλωτους στην κρίση, καθώς και στις υπηρεσίες που θα δώσουν την δυνατότητα συμμετοχής στην αγορά εργασίας σε άτομα που ήταν αποκλεισμένα από αυτήν. 

Για εμάς στη Νέα Δημοκρατία, στη δύσκολη εποχή που διανύουμε το μετρίσιμο αποτέλεσμα μπορεί να έρθει μόνο μέσα από την εφαρμογή ενός κεντρικού σχεδιασμού, ενός συνολικού, ολοκληρωμένου και συνεκτικού προγράμματος που προάγει την ανάπτυξη και ενισχύει την κοινωνική δικαιοσύνη και συνοχή. Είναι αδιανόητο να εφαρμόζονται οριζόντιες μειώσεις μισθών στο εσωτερικό, για να διασφαλιστούν, στο ακέραιο, τα τοκογλυφικά συμφέροντα οίκων του Εξωτερικού, κάνοντας τους τόκους να φτάνουν στα δύο τρίτα του συνολικού χρέους. Και βέβαια, η επαναδιαπραγμάτευση των όρων του δανεισμού της Ελλάδας αποτελεί την αφετηρία της πρότασης για ένα τέτοιο σχέδιο. Και βέβαια, ένα τέτοιο σχέδιο προϋποθέτει ότι ο μικροκομματισμός και οι πελατειακές σχέσεις που χρόνια τώρα καλλιεργεί το ΠΑΣΟΚ θα μείνουν εκεί όπου ανήκουν: στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Το στοίχημα της απασχόλησης και της αντιμετώπισης της ανεργίας δεν κερδίζεται με μικροκομματικά τεχνάσματα και μεθοδεύσεις. Ο Πρόεδρος της ΝΔ Αντώνης Σαμαράς δεν κουράζεται να επαναλαμβάνει συχνά – πυκνά ότι : «Μόνο η στροφή στην ανάπτυξη, η επανεκκίνηση της οικονομίας και οι στοχευμένες δράσεις για την ενίσχυση της απασχόλησης μπορούν να εξασφαλίσουν την ανάσχεση της ανεργίας».

Σας ευχαριστώ