Ομιλίες

Σχετικά με το Ν/Σ του ΣΕΠΕ που συζητάμε, στις μέχρι τώρα συνεδριάσεις της Επιτροπής έγινε εκτενής διάλογος που ανέδειξε τα ελλείμματα και τις στρεβλώσεις του.

Αναδείχθηκε δηλαδή ο γραφειοκρατικός χαρακτήρας των προτεινόμενων ρυθμίσεων και κυρίως η δραματική επιδείνωση του Ασφαλιστικού Νομοθετικού Χάους που δημιούργησαν οι συνεχείς Ασφαλιστικές μεταρρυθμίσεις. Θα επαναλάβω ότι το Ν/Σ που συζητάμε έχει 90 άρθρα που το περιεχόμενό τους για να καταγραφεί χρειάστηκαν συνολικά 620 σελίδες. Με το συζητούμενο Ν/Σ τροποποιούνται ή καταργούνται 55 νόμοι.
Επίσης αξίζει να υπογραμμισθεί ότι προβλέπεται να εκδοθούν 12 Προεδρικά διατάγματα και 18 υπουργικές αποφάσεις για την εφαρμογή του. Δεν ξέρω αν εσείς μπορείτε να βγάλετε άκρη.
Αμφιβάλλω βάσιμα αν και οι υπηρεσίες του Υπουργείου μπορούν.
Οι Ασφαλισμένοι μην έχετε καμιά αμφιβολία σίγουρα θα πελαγώσουν σ΄ αυτή την απεραντοσύνη των ρυθμίσεων.
Από το συγκεκριμένο Ν/Σ λείπει με άλλα λόγια η απλότητα και η αποτελεσματικότητα.
Αυτό και μόνο φτάνει για να είναι κάποιος επιφυλακτικός και αρνητικός στην τοποθέτησή του.
Φυσικά και πρέπει το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας να υποστηριχθεί και να ενδυναμωθεί.
Φυσικά και πρέπει να ενδυναμωθεί η μεγάλη προσπάθεια που καταβάλλουν οι Επιθεωρητές Εργασίας.
Φυσικά και πρέπει και να καλυφθούν οι τραγικές ελλείψεις... Μα κανείς δεν συγκινείτε για το γεγονός ότι δεν έχουν πια αυτοκίνητα για τους ελέγχους. Δεν έχουν ούτε 1 ευρώ για τις μετακινήσεις.
Δεν έχουν χαρτιά, μελάνι, μολύβια..
Σ' αυτή την τραγική κατάσταση λοιπόν είναι οξύμωρο η Κυβέρνηση να νομοθετεί έναν γραφειοκρατικό γιγαντισμό, με νέες θέσεις Γενικών Διευθυντών, με νέες διευθύνσεις με στενόμυαλη λογική γραφειοκρατική και στενά συντεχνιακή και όλα αυτά με ένα υψηλό κόστος.
Μόνον ένας συνδικαλιστής παλαιάς κοπής, - ένας εργατοπατέρας με άλλα λόγια - θα μπορούσε να φτιάξει ένα τέτοιο μηχανισμό βολέματος της εύκολης υπηρεσιακής εξέλιξης και της ανεμπόδιστης ανέλιξης κάποιων που ποτέ δεν θέλησαν να βγούν από το Υπουργείο που δεν θέλουν να κάνουν ελέγχους και επιθεωρήσεις.
Αυτή όμως δεν μπορεί να είναι λογική μιας Κυβέρνησης εκτάκτου ανάγκης που πρέπει να πετύχει περιορισμό του Κράτους και βελτίωση της αποδοτικότητάς του.
Δυστυχώς το Νομοσχέδιο της Κυβέρνησης κινείται στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση.
Θα επαναλάβω την κριτική που ασκήσαμε από την πρώτη στιγμή από τον πρώτο κιόλας σχέδιο μέχρι το τελικό.
Διογκώνει τον αριθμό των υπηρεσιών του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας.
Προσθέτει Διευθύνσεις και Τμήματα «Στήνει» ουσιαστικά ένα τρίτο Υπουργείο (μετά το Εργασίας και το Ασφάλισης που συνυπάρχουν «τεχνικά συγκολλημένα») μέσα στο Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης.
Κύριε πρόεδρε
Η κατασπατάληση Εθνικών Πόρων και η αύξηση της γραφειοκρατίας που φέρνει το Νομοσχέδιο του ΣΕΠΕ προκαλεί ερωτηματικά, αφού φαίνεται ότι υποκρύπτει άλλες σκοπιμότητες. Θέλετε κ. Υπουργέ
Μια απόδειξη αυτής της καταγγελίας; Ακούστε λοιπόν, οι νέες διευθύνσεις και τα νέα τμήματα που συνιστώνται στο ΣΕΠΕ έχουν αντικείμενο που ήδη καλύπτεται από το Υπουργείο. Αυτή είναι η λογική «Εξορθολογισμού» της διοίκησης μια λογική που αναπαράγει σε κάθε επίπεδο την ίδια ακριβώς δομή και μάλιστα δομές να μην ... μιλάνε μεταξύ τους.
Το πληροφοριακό του ΣΕΠΕ θα είναι αυτόνομο από το Υπουργείο;
Άλλο πληροφοριακό ο ΟΑΕΔ, άλλο το Υπουργείο, άλλο το ΣΕΠΕ, άλλο το ΙΚΑ και πάει λέγοντας. Τα ίδια συμβαίνουν και με την εκπαίδευση προσωπικού
Εκπαίδευση Προσωπικού.
Για ένα σώμα που δεν διαθέτει υπολογιστές, κωδικοποιημένο δίκαιο, γίνεται τόσο πολύς λόγος για την «εκπαίδευσή» του και μάλιστα από ιδιωτικούς φορείς όταν είναι μάλιστα γνωστό ότι υπάρχει η Διεύθυνση Εκπαίδευσης στο Υπουργείο και Ινστιτούτο Εκπαίδευσης στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης.
Κύριε υπουργέ και
Δυο λόγια για τις δήθεν «καινοτομίες» :
Συμφιλιωτής. Αυτό έπρεπε να κάνει διαχρονικά ο επιθεωρητής και όχι να μουντζουρώνει χαρτιά και να χάνει χρόνο στη γραφειοκρατική διαχείριση, κι ας μην είχε τον τίτλο του Συμφιλιωτή. Ακόμα σημειώστε ότι υπάρχει εμπλοκή αρμοδιοτήτων και αλληλοκάλυψη, μεταξύ Τεχνικής - Υγειονομικής και Κοινωνικής Επιθεώρησης.
Τώρα ειδικότερα για τις Ασφαλιστικές Διατάξεις, θα μου επιτρέψετε δυο παρατηρήσεις.
Η πρώτη αφορά στις ρυθμίσεις των άρθρων 51 και 53.

Στο άρθρο 51 η καθιέρωση ορίου μετοχικής συμμετοχής 10% για τους συνιδιοκτήτες για την υποχρεωτική ασφάλιση στον ΟΑΕΕ θα προκαλέσει μεγάλη αναστάτωση στον κλάδο των αυτοκινητιστών σ΄ όλη τη Χώρα.
Η διάταξη πρέπει να αποσυρθεί, να μελετηθεί ξανά να γίνει διάλογος με τους ενδιαφερόμενους και να επανέλθει στη Βουλή, σ΄ άλλο Νομοσχέδιο. Γιατί το 10% είναι αυθαίρετο.
Γιατί το 10 και όχι το 5.
Γιατί 10 και όχι 15.
Πρέπει να υπάρξει τεκμηρίωση και όχι μελέτη.
Όχι προχειρότητες.

Επίσης στο άρθρο 53.
Η υποχρέωση για ασφαλιστική ενημερότητα όλων των συνιδιοκτητών και συνεκμεταλλευτών προκειμένου να γίνει τεχνικός έλεγχος στα οχήματα Δημόσιας Χρήσης είναι αψυχολόγητη και μη λειτουργική. Πιθανή αντιδικία μπορεί να οδηγήσει τις μικρές αυτές εκμεταλλεύσεις σε κινδύνους.
Οι Ασφαλιστικές Ρυθμίσεις για τους δραστηριοποιούμενους σε Κοινωνικές Επιχειρήσεις είναι αυθαίρετη δεν συνοδεύεται από μελέτη και χρήζει περαιτέρω επεξεργασίας.
Να αποσυρθεί και να επανέλθει μετά από διάλογο με τους ενδιαφερόμενους.
Και αυτό το άρθρο πρέπει να αποσυρθεί γιατί δημιουργεί περισσότερη αναστάτωση παρά όφελος στα Ασφαλιστικά Ταμεία.
Μια σωστή θέση είναι να αναζητείται η ασφαλιστική ενημερότητα του πλειοψηφικού Μετόχου και όχι όλων των μικρομετόχων.

Σχετικά με το άρθρο 40 (αναγνώριση χρόνων ασφάλισης στην παράγραφο ιβ), ο χρόνος που μεσολαβεί από την απόκτηση του πτυχίου μέχρι και την απόκτηση της άδειας άσκησης επαγγέλματος στους ασφαλισμένους, στον τομέα σύνταξης μηχανικών και εργοληπτών δημοσίων έργων:

Τα χρόνια αυτά θα πρέπει να είναι πλέον των τεσσάρων πλασματικών που όριζε ήδη για το έτος 2011 ο Νόμος 3863/2010, και όπως αρχικά προβλεπόταν και από το προσχέδιο Νόμου που είχε δοθεί σε διαβούλευση, δηλαδή 4 μέχρι και 3 χρόνια (από την απόκτηση πτυχίου έως και την απόκτηση της άδειας άσκησης επαγγέλματος), ώστε αυτοί που έχουν συμπληρώσει το εξηκοστό έτος της ηλικίας, συνυπολογιζομένων και των νέων αυτών χρόνων, να μπορούν να συνταξιοδοτηθούν το έτος 2011.
Αν η διατύπωση του άρθρου παραμείνει ως έχει, στην πραγματικότητα, δεν έχει κανένα νόημα, μιας και τα 4 πλασματικά χρόνια μπορούν να αναγνωρισθούν με τον ήδη ισχύοντα Νόμο 3863/2010, άρα η προσθήκη της παραγράφου ιβ δεν λύνει το πρόβλημα των μηχανικών που δεν μπορούσαν λόγω εξετάσεων να λάβουν την άδεια άσκησης επαγγέλματος και να ασφαλιστούν στο Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε.