Ομιλίες

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

«Ο προϋπολογισμός απέτυχε στους στόχους του, κυρίως διότι δεν υπήρξε Ανάκαμψη. Αντίθετα, οδήγησε σε ύφεση πολύ χειρότερη από εκείνη που είχε υπολογιστεί αρχικά. Όσον αφορά το συζητούμενο σχέδιο του Κρατικού Προϋπολογισμού διέπεται, δυστυχώς, από την ίδια λογική με εκείνη των τριών προηγουμένων: Όσο συνεχίζεται αυτό το μείγμα οικονομικής πολιτικής

η ύφεση θα είναι πιθανότατα μεγαλύτερη». Αυτά με πάθος διεκήρυττε ο Αντώνης Σαμαράς από το βήμα της Βουλής μέχρι που έγινε Πρωθυπουργός… και για του λόγου το αληθές παραδίδω ως τεκμήριο την ομιλία του στον περσινό προϋπολογισμό.

Σε αυτή τη σύντομη, πρώτη τοποθέτησή μου επί του προσχεδίου προϋπολογισμού που έχουμε μπροστά μας,χωρίς να εμπλακώ ιδιαίτερα σε συγκεκριμένα μεγέθη,θα σταθώ μόνο σε τρία σημεία που κατά την άποψή μου χαρακτηρίζουν, αλλά και συνθέτουν το πολιτικό και οικονομικό περιβάλλον μέσα στο οποίο θα εκτελεσθεί ο παρών προϋπολογισμός, τον οποίο ευθύς εξαρχής χαρακτηρίζω ως εξαιρετικά αισιόδοξο έως και οραματικό ως προς το σκέλος των εσόδων και των οικονομικών αποτελεσμάτων του κράτους, αλλά και εξαιρετικά φειδωλό ως προς το σκέλος των επιπτώσεωνπου θα έχουν στη κοινωνία και στην οικονομία, τα νέα υφεσιακά μέτρα του μεσοπροθέσμου προγράμματος, που πρόκειται να φέρει προς ψήφιση η κυβέρνηση.

Εξάλλου, είναι ήδη γνωστό και το έχουμε διαβάσει και ακούσει όλοι πως ακόμα και η τρόικα διαψεύδει το υπουργείο Οικονομικών, σημειώνοντας πως η ύφεση κατά το 2013 δεν θα είναι μόνο 3,8%, όπως παρουσιάζεται στον υπό συζήτηση προϋπολογισμό, αλλά θα κυμανθεί στο 5%, ίσως και παραπάνω.

Έρχομαι όμως, στα τρία σημεία που προανέφερα:

Το πρώτο αφορά τις συνέπειες που θα έχουν τα μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής - και κυρίως εκείνα που έχουν άμεση σχέση με το βιοτικό και καταναλωτικό επίπεδο των πολιτών - στον προϋπολογισμό. Κατά την άποψή μου, η περαιτέρω αφαίρεση εισοδημάτων από τους πολίτες, δεν θα επιβαρύνει αναλογικά, αλλά με γεωμετρική πρόοδο τον προϋπολογισμό, ο οποίος θα τιναχτεί στον αέρα, από το πρώτο κιόλας τρίμηνο του νέου έτους!

Το έχουμε δει κατ’ επανάληψη τα τελευταία χρόνια και το ξέρουμε καλά, ότι η συρρίκνωση της πραγματικής οικονομίας και το έλλειμμα ρευστότητας στην αγορά πλήττουν καίρια τα έσοδα του κράτους και πως η ολοένα και μεγαλύτερη αφαίμαξη του λαού, λόγω της μαύρης τρύπας που δημιουργείται, τελικά κάνει την τρύπα μεγαλύτερη.

Η συνέχιση αυτής της πολιτικής λοιπόν, την οποία η ΝΔ καταδίκασε και αντιπάλεψε όλα τα προηγούμενα χρόνια,είναι φύσει αδύνατο να φέρει διαφορετικά αποτελέσματα τώρα. Αντίθετα, η πεποίθησή μου είναι πως θα φέρει πολύ πιο οικτρά αποτελέσματα από κάθε άλλη φορά, καθώς ο λαός δεν έχει τίποτα άλλο πια να δώσει.

Το δεύτερο στοιχείο αφορά το πλήρως αβέβαιο περιβάλλον εντός του οποίου θα εκτελεστεί ο προϋπολογισμός. Ήδη σήμερα, καλούμαστε να μιλήσουμε για έναν προϋπολογισμό χωρίς να ξέρουμε, αν και πότε θα καταβληθεί η δόση των 31 δις ευρώ και αν αυτή θα καταβληθεί ολόκληρη ή σε δόσεις.

Μιλάμε για έναν προϋπολογισμό, ο οποίος μπορεί να βρεθεί αντιμέτωπος με ένα νέο «κούρεμα» του χρέους, καθώς το ξέρετε καλά πως η συζήτηση αυτή έχει ξεκινήσει, έστω και αν προς το παρόν, η γερμανική πλευρά αρνείται κατηγορηματικά αυτό το ενδεχόμενο. Η πρόσφατη έκθεση του ΔΝΤ όμως, που δείχνει πως το χρέος της χώρας έχει εκτροχιαστεί και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί ούτε να αγγίξει τον στόχο του 120% του ΑΕΠ μέχρι το 2020, αποτελεί… «φωτογραφία κουρέματος».

Ακόμα και η δήλωση της κ. Μέρκελ στην πρόσφατη επίσκεψή της στην Αθήνα, ότι… εύχεται και ελπίζει η Ελλάδα να παραμείνει στην ευρωζώνη, πυροδότησε ακόμα μεγαλύτερη αβεβαιότητα. Και οι προσπάθειες της κυβέρνησης να καταδείξει ότι το νέφος της αβεβαιότητας φεύγει πάνω από την Ελλάδα, κατέληξαν… ευσεβείς και ανεκπλήρωτοι πόθοι.

Πώς λοιπόν, να μιλήσουμε για έναν προϋπολογισμό, ο οποίος προτού ακόμα ψηφιστεί τίθεται εν αμφιβόλω και μετατρέπεται σε μια απλή έκθεση ιδεών που υπόκειται σε τόσα «εάν και εφόσον», όσα ίσως κανένας άλλος προϋπολογισμός του νεότερου ελληνικού κράτους;

Και το τρίτο σημείο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επιτρέψτε μου να πω ότι είναι η αξιοπιστία των προσώπων που θα κληθούν να εφαρμόσουν και να επαληθεύσουν τον προϋπολογισμό. Όπως ήδη ανέφερα, προεκλογικά η ΝΔ αντιπάλεψε την πολιτική της ύφεσης,

αλλά πολύ γρήγορα διαπίστωσα –και όλοι ξέρετε την πρόσφατη προσωπική ιστορία μου– πως μετεκλογικά, ο σημερινός ηγετικός πυρήνας της αποφάσισε να εγκαταλείψει τα όσα διεκήρυττε και να ακολουθήσει την φοβική πολιτική της υπόκυψης στις απαιτήσεις των δανειστών, επιτρέποντας ακόμα και στον κ. Βενιζέλο, τον πολιτικό που ακολουθώντας τον Γιώργο Παπανδρέου οδήγησε την Ελλάδα στο μνημόνιο και που ως υπουργός Οικονομικών ευθύνεται για σωρεία καθυστερήσεων και παλινωδιών -όπως μέχρι σήμερα και με αφορμή την περίφημη «λίστα Λαγκάρντ» αποδεικνύεται- να ασκεί κριτική στον κ. Σαμαρά για την επιλογή του να πει «ναι σε όλα» στους δανειστές!

Ποιος Νεοδημοκράτης, ποιος πολίτης θα το φανταζόταν αυτό πριν τρεις μήνες, άραγε;

Και μιας και αναφέρθηκα στη «λίστα Λαγκάρντ», και πάντα σε αντιστοίχηση με την αξιοπιστία των ανθρώπωνπου συναποτελώντας τη σημερινή κυβέρνηση θα κληθούν να υλοποιήσουν τον προϋπολογισμό, απλά θέτω υπόψη σας το πολύ πρόσφατο αίτημα των Οικονομικών Εισαγγελέων στον κ. Στουρνάρα, να ζητήσει από τις Γαλλικές αρχές την «ορίτζιναλ» λίστα, καθώς οι υποψίες ότι η λίστα είναι «πειραγμένη», είναι διάχυτες.

Οι δε, New York Times, σε δημοσίευμά τους αναρωτιούνται με πολύ δηκτικό τρόπο «αν είναι δυνατόν ένα… στικάκι να ανατρέψει μια πολιτική κατάσταση»,σημειώνοντας πως «στην περίπτωση της Ελλάδας, με την κωμικοτραγωδία της λίστας Λαγκάρντ, ακόμα και αυτό είναι δυνατό»!

Ιδού λοιπόν, μέσα σε ποιο περιβάλλον και με ποιους πολιτικούς ως οδηγούς, θα πρέπει εμείς σήμερα να πιστέψουμε πως ο προϋπολογισμός θα υπηρετηθεί και θα εφαρμοστεί. Και κλείνω με θέσεις Αντώνη Σαμαρά που προσυπογράφω :

«Όλες αυτές οι προβλέψεις του προτεινόμενου Σχεδίου θα συρρικνώσουν κι άλλο την οικονομική δραστηριότητα, θα εκτοξεύσουν τα λουκέτα, θα ανεβάσουν τον πυρετό της ανεργίας, που χτυπά κυρίως τους νέους… Εμείς στο συνολικό μείγμα πολιτικής - διατυπώσαμε τις διαφωνίες μας και καταψηφίσαμε… Οι διαφωνίες μας παραμένουν… Επαναλαμβάνουμε τη διαφωνία μας με μέτρα οριζόντιων περικοπών και με τις αλλεπάλληλες φορολογικές επιβαρύνσεις εξοντώνουν αυτούς που ήδη πληρώνουν. Δεν δίνω εύκολες υποσχέσεις. Αλλά ό,τι υπόσχομαι το κάνω. Ουσιαστικά μόνο δύο πράγματα υποσχέθηκα:

Να αποκαταστήσω τις μεγάλες αδικίες στους χαμηλοσυνταξιούχους και τους πολύτεκνους. Θα το κάνω! Τονίζω προς κάθε κατεύθυνση ότι η υπέρ-φορολόγηση πρέπει να σταματήσει. Τα χαράτσια πρέπει να σταματήσουν. Εμείς τολμήσαμε και το θέσαμε αυτό το ζήτημα πέρσι, με το Ζάππειο-ΙΙ. Και τότε θεωρήθηκε περίπου «θανάσιμο αμάρτημα».

Και δεν θα σταματήσουμε, μέχρι να το καταφέρουμε.

Σε αυτά θα εξακολουθήσουμε να επιμένουμε».

Τάδε έφη Αντώνης Σαμαράς Ομιλία Προϋπολογισμού 2012. «Τοις εκείνου ρήμασι πειθόμενος», μένω συνεπής.

Συνεπής στον μέχρι τις εκλογές ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟ Αντώνη Σαμαρά.

Σας ευχαριστώ πολύ.