Ομιλίες

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι

 

Για μία ακόμα φορά η κυβέρνηση, και ειδικότερα το υπουργείο Οικονομικών, αιφνιδιάζουν τη Βουλή και την ελληνική κοινωνία.

Και την αιφνιδιάζουν δυσάρεστα και προκλητικά. Φέρνοντας σε ένα θερινό τμήμα, με την διαδικασία του κατεπείγοντος την αποκρατικοποίηση μίας κρατικής επιχείρησης, ζήτημα που ανεξάρτητα από την δυναμική και την σπουδαιότητα αυτής καθεαυτής της επιχείρησης, είναι μείζον και σημαντικό, ιδιαίτερα σε μία χώρα, όπου οι αποκρατικοποιήσεις μόλις τώρα ξεκινούν, με τεράστιες καθυστερήσεις και πολλές παλινωδίες, για τις οποίες όμως δεν ευθύνονται, ούτε η Βουλή, ούτε οι πολίτες.

 

Αγαπητοί συνάδελφοι, τόσο προσωπικά, όσο και εκπροσωπώντας τους Έλληνες Χριστιανοδημοκράτες, οφείλω να ξεκαθαρίσω ότι κάθε άλλο παρά είμαστε de facto αντίθετοι στις αποκρατικοποιήσεις.

Επίσης, κάθε άλλο παρά μας αρέσει να στεκόμαστε στην διαδικασία αντί για την ουσία του οποιουδήποτε ζητήματος. Ξέρουμε καλά πως η χώρα οφείλει να κερδίσει τάχιστα τον χαμένο χρόνο πολλών δεκαετιών σε δομικές μεταρρυθμίσεις, ξέρουμε επίσης πως «όποιος δεν θέλει να ζυμώσει δέκα μέρες κοσκινίζει».

 

Και ως προς το συγκεκριμένο θέμα για το οποίο σήμερα καλούμαστε να αποφασίσουμε, οφείλω να σας πω ότι δεν είμαστε και οι πλέον… ένθερμοι υποστηρικτές ενός «κράτους – τζογαδόρου».

 

Ωστόσο, ούτε γίνεται να κλείνουμε τα μάτια σε αντικοινοβουλευτικές και αντιδημοκρατικές διαδικασίες, τις οποίες το υπουργείο Οικονομικών έχει αναγάγει πλέον σε… καθημερινότητα, ούτε μπορούμε να δεχτούμε το άμεσο και βιαστικό ξεπούλημα οποιουδήποτε περιουσιακού στοιχείου του κράτους, επειδή το υπουργείο βρίσκεται αντιμέτωπο με την τρόικα και τις δικές του αβελτηρίες στο ζήτημα των αποκρατικοποιήσεων και έχει πλέον την πρεμούρα να παρουσιάσει στους δανειστές μας, κάποια έστω από τα έσοδα των αποκρατικοποιήσεων για τα οποία είχε δεσμευτεί.

 

Ακριβώς επειδή θέλω να είμαι ρεαλιστής και πολιτικός ουσίας λοιπόν, σημειώνω ευθύς εξαρχής την πλήρη αντίθεσή μου στο νομοσχέδιο αποκρατικοποίησης των Κρατικών Λαχείων γιατί δεν δέχομαι, ούτε εγώ, ούτε οι άλλοι βουλευτές να μετατρέπονται σε… καλοί υπαλλήλοι ενός «ταχυγαφείου», όπως προσπαθεί να μετατρέψει η κυβέρνηση την ίδια τη Βουλή.

Τελεία και παύλα, κύριοι της κυβέρνησης!

Η Βουλή είναι για να… βουλεύεται, να συνδιαλέγεται, να μελετάει και να νομοθετεί ελεύθερα και με επάρκεια χρόνου. Όχι να… καταπίνει αμάσητα πάσης φύσεως νομοθετήματα επειδή η τρόικα πιέζει και η υποταγμένη στο αδηφάγο μνημόνιο κυβέρνηση αδυνατεί να πιάσει τους στόχους που έχει συμφωνήσει και υπογράψει.

 

Και ας με πιστέψουν, ο κ. Στουρνάρας και πολλοί άλλοι συνάδελφοί του στη κυβέρνηση, είναι πολλοί οι βουλευτές, ακόμα και εντός της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που αισθάνονται το ίδιο, που αισθάνονται να εκβιάζονται, έστω και αν έχουν υπερψηφίσει τα διάφορα νομοθετήματα.

Οι εκφράσεις δυσαρέσκειας ολοένα και πληθαίνουν και… ποιος ξέρει; Ίσως, κάποτε, οι κύριοι «αποφασίζωμεν και διατάσσομεν» να βρεθούν προ οδυνηρών εκπλήξεων…

 

Και για να γίνω πιο συγκεκριμένος:

Αφήνω κατά μέρος το γεγονός πως το συγκεκριμένο νομοσχέδιο έρχεται σε θερινό τμήμα.

Γιατί θα πρέπει να εισαχθεί και να ψηφιστεί με την διαδικασία του κατεπείγοντος, μέσα σε 48 ώρες;

Χάθηκε ο κόσμος να ψηφιζόταν μετά από τρεις – τέσσερις μέρες, ώστε όλοι να μπορούσαν να το μελετήσουν καλύτερα και να τοποθετηθούν ακριβέστερα επ’ αυτού;

Χάθηκε τόσος χρόνος ίσαμε τώρα, οι τρεις – τέσσερις μέρες σας μάραναν, κύριε υπουργέ των οικονομικών;

 

Και μόνο το γεγονός ότι ακολουθήθηκε αυτή η διαδικασία, αφήνει παντού στην ελληνική ατμόσφαιρα την οσμή ενός ξεπουλήματος ή ακόμα και ενός σκανδάλου, που στο τέλος – τέλος, δεν κάνει καλό ούτε στους ίδιους τους επιχειρηματίες που επιθυμούν να εξαγοράσουν τα Κρατικά Λαχεία και να επενδύσουν σε αυτά.

Η δυσοσμία αυτής της «άψε – σβήσε» αποκρατικοποίησης θα υπάρχει για πολύ καιρό στον αέρα, με απόλυτη και αποκλειστική ευθύνη της ίδιας της κυβέρνησης.

 

Έπειτα, επιτρέψτε μου να προσθέσω και κάτι ακόμα:

Σε μια εποχή που έχουν γίνει τόσα και τόσα με τον μέχρι πρότινος εκλεκτό της κυβέρνησης για το ΤΑΙΠΕΔ, κ. Σταυρίδη, τον οποίο άκουσαν όλοι οι Έλληνες να τους βρίζει χυδαία – όντας ακόμα πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ – σε συνέντευξή του σε νορβηγικό μέσο ενημέρωσης, εγώ τουλάχιστον θα ήμουν διπλά και τριπλά προσεκτικός αν ήμουν στην θέση του κ. Στουρνάρα και ερχόμουν σήμερα να επικυρώσω πράξεις και αποφάσεις που έχουν ληφθεί επί των ημερών Σταυρίδη στο ΤΑΙΠΕΔ.

Εκτός, βέβαια και εάν οι απόψεις του κ. Σταυρίδη εκπροσωπούν και τον κ. Στουρνάρα, ο οποίος επίσης πιστεύει ότι οι Έλληνες διαθέτουν μέτρια νοημοσύνη και ότι μπορεί να δίνει σε οποιονδήποτε την… ευχή που έδωσε ο κ. Σταυρίδης σε όσους αντιδρούν στις αποκρατικοποιήσεις.

Αν δεν είναι έτσι όμως, ακόμα και για προφανείς λόγους τακτικής, στην θέση του κ. Στουρνάρα, θα έλεγα, ας περιμένουμε μερικές μέρες και ας ξαναδούμε τη σύμβαση.

Η πρεμούρα, το ξαναλέω, μυρίζει…

 

Ας πάμε όμως και στην ουσία της σύμβασης.

Τα Κρατικά Λαχεία, τζόγος – ξετζόγος, αποτελούν περιουσία του ελληνικού λαού. Και ως τέτοια, οφείλουμε να την υπερασπιστούμε και να την διαφυλάξουμε.

Ή, εν πάση περιπτώσει, να φροντίσουμε για την αξιοποίησή της στον μέγιστο δυνατό βαθμό.

 

Σύμφωνα με τη σύμβαση λοιπόν, το οικονομικό αντάλλαγμα της αποκρατικοποίησης των Λαχείων για την επόμενη 12ετία θα είναι 190 εκ. ευρώ ως προκαταβολή και επιπλέον 580 εκ. ευρώ, «σπασμένα» σε δόσεις, για τα επόμενα 12 χρόνια. 30 εκ. ευρώ τον πρώτο χρόνο και από 50 για τα επόμενα έντεκα.

Ενώ υπάρχει και η προσδοκία, ότι καθώς η σύμβαση προβλέπει απόδοση στο δημόσιο του 30% του μεικτού κέρδους, αυτά τα έσοδα μπορεί και να αυξηθούν.

 

Νομίζω πως ήμουν ακριβής σε όσα ανέφερα μέχρι τώρα. Ρωτάω λοιπόν: Ποιος καθόρισε αυτό το ύψος του αντιτίμου και όρισε κατ’ αυτό τον τρόπο την καταβολή του;

Θα απαντήσει το υπουργείο ότι η αποτίμηση έγινε από ανεξάρτητο εκτιμητή.

Ποιος ήταν λοιπόν ο εκτιμητής;

Με ποιους όρους και προϋποθέσεις επιλέχτηκε, πάνω σε ποια δεδομένα στηρίχτηκε και άραγε, υπολόγισε τα παλαιά και προ κρίσης δεδομένα των Κρατικών Λαχείων ή συμπεριέλαβε και εκτιμήσεις για τα επόμενα χρόνια, που μάλλον θα είναι επίσης πολύ δύσκολα και φτωχά;

 

Η κοινή λογική λέει, κυρίες και κύριοι, ότι ένας επιχειρηματίας που ενδιαφέρεται να επενδύσει σήμερα στην Ελλάδα, το πράττει γιατί μπορεί να μπει σε μια φτηνή αγορά, αγοράζοντας πολύ φτηνά και πουλώντας στη συνέχεια, ακριβότερα.

Δεν είναι κακό αυτό, ούτε κατακριτέο.

Φαντάζομαι πως και οι επιχειρηματίες που θα αγοράσουν τα Κρατικά Λαχεία έτσι σκέφτονται και δεν επιτελούν κανενός είδους «ευεργεσία».

Αναρωτιέμαι όμως, αν και κατ’ ελάχιστο, σκέφτηκε έτσι, επιχειρηματικά, και η κυβέρνηση προκειμένου να προχωρήσει στη συγκεκριμένη πώληση.

Και να σας πω, είμαι βέβαιος πως, όχι. Ξεπουλάει σε πολύ φτηνή τιμή ένα «μαγαζί» που η ίδια έχει φροντίσει να απαξιωθεί, βασιζόμενη σε εκτιμήσεις που πολλοί αμφισβητούν.

 

Εξ’ άλλου, ας μην ξεχνάει κανένας πως σύμφωνα με τον ίδιο τον κ. Στουρνάρα, το καθαρό κέρδος για το ελληνικό δημόσιο δεν είναι 190+580 εκ. ευρώ, δηλ. 770 εκ. ευρώ, αλλά 190+334, δηλαδή 524 εκ. ευρώ, που έχει υπολογίσει το γενικό λογιστήριο ότι θα είναι η διαφορά, απ’ αυτά που θα έπαιρνε ως κρατική διαχείριση και απ’ αυτά που θα παίρνει τώρα.

Με άλλα λόγια, αν το καταλαβαίνω σωστά, το κράτος πουλάει τα Κρατικά Λαχεία για 12 χρόνια, αντί μισού δις, ποσό που κατά κάποιους θα μπορούσε το ίδιο το κράτος να βγάλει σε ένα ή δύο χρόνια, με την σωστή αξιοποίηση των Λαχείων!

 

Και κάτι τελευταίο: Θέλοντας ο κ. Στουρνάρας να μας πείσει ότι από την πώληση δεν θα εκμηδενιστεί και ο κοινωνικός ρόλος που αναμφισβήτητα είχε μέχρι σήμερα ο κρατικός τζόγος, μας λέει πως από το 30% του μεικτού κέρδους που ετήσια θα καταβάλλεται στο ελληνικό δημόσιο, το 20% θα πηγαίνει σε κοινωνικές πολιτικές.

 

Το 20% του… 30% κ. Στουρνάρα;

Δηλαδή, το… αστρονομικό ποσό των 6 εκ. ευρώ από τα 30 εκ. ευρώ που υπολογίζετε να πάρετε τον πρώτο χρόνο ιδιωτικοποίησης των λαχείων και των 10 από τα 50 που θα παίρνει το δημόσιο για τα επόμενα 11 χρόνια;

Με άλλα λόγια, υπόσχεστε 116 εκ. ευρώ για κοινωνικές πολιτικές από τα λαχεία, την επόμενη 12ετία;

Αν είναι έτσι, οφείλω να σας επισημάνω ότι ακόμα και το… δούλεμα έχει τα όριά του!

Και να σας θυμίσω ότι μόνο για φέτος απαιτήθηκε ποσό της τάξης των 180 εκ. ευρώ για να ικανοποιηθούν οι αιτήσεις των γονέων που πληρούσαν τις προϋποθέσεις για ένταξη των παιδιών τους σε παιδικούς σταθμούς μέσω ΕΣΠΑ.

 

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κλείνω λέγοντας ότι, δυστυχώς, παρά την πραγματική μας προσπάθεια, ούτε εγώ, ούτε οι συνεργάτες μου, ανιχνεύσαμε κάτι θετικό για το ελληνικό δημόσιο από την συγκεκριμένη αποκρατικοποίηση. Το μόνο που μένει είναι η μεγάλη βιασύνη της κυβέρνησης να ξεπουλήσει κάτι για να μπορεί να ισχυρίζεται στην τρόικα πως οι αποκρατικοποιήσεις ξεκίνησαν.

 

Αυτή η λογική όμως, προσκρούει στην δημοκρατία μας, προσκρούει στις πραγματικές ανάγκες της χώρας και τελικά, τραυματίζει την ίδια την διαδικασία των αποκρατικοποιήσεων, ακόμα και εκεί που αυτές είναι απαραίτητο ή και ωφέλιμο να γίνουν.

Διαφωνούμε λοιπόν και καταψηφίζουμε το νομοσχέδιο, το οποίο κινείται στην ίδια πάντα λογική της ερημοποίησης της χώρας, προκειμένου να μπορούν μόνο οι… γύπες και τα κοράκια να αισθάνονται ευτυχισμένα από τα πολλά «πτώματα» που θα βρίσκουν.

 

Ευχαριστώ πολύ.