Loading...
 Start Page
ΝΙΚΟ Ι.ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ ΟΜΙΛΙΑ ΠΟΛΥΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΜΕΤΡΑ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΒΟΥΛΗΣ Πέμπτη 14 Ιουνίου 2018

Το νομοσχέδιο που σήμερα συζητούμε είναι πολύ - πολύ σημαντικό. Γιατί καθορίζει τον τρόπο ζωής και το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων για τα επόμενα χρόνια. Κυρίως, όμως, καθορίζει - ή για να το πω καλύτερα, επανακαθορίζει και επιβεβαιώνει - την τοξική συνταγή της δήθεν ελληνικής σωτηρίας και τη συνέχιση μίας εποχής αιματηρής λιτότητας χωρίς την παραμικρή αναπτυξιακή πνοή, για την οποία ο κ. Ρέκλινγκ και οι ομοίοι του έχουν την ανάγκη να περηφανεύονται προκειμένου να καλύψουν τις βαρύτατες ευθύνες τους, αλλά πρέπει να ξέρουν ότι ήδη έχουν κριθεί ένοχοι από τον ελληνικό λαό και όπως βλέπω, και από το σύνολο των ευρωπαϊκών λαών.

Για τον λόγο αυτό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, καθόλου δεν θέλω να υποβαθμίσω τη συζήτηση για το νέο Μεσοπρόθεσμο στρέφοντας το βλέμμα μου προς το άλλο φλέγον ζήτημα της συμφωνίας με τα Σκόπια, αλλά νομίζω ότι είναι απολύτως αναγκαίο πια να συνδέσω αυτά τα δύο ζητήματα και να αναδείξω την ολοκληρωμένη εικόνα της σύγχρονης Ελλάδας όπως σμιλεύτηκε δεξιοτεχνικά από τα χέρια ντόπιων και ξένων συμφερόντων, ώστε να μετατραπεί από τόπο ελπίδας και ανάπτυξης σε τόπο χρυσών ευκαιριών για funds και αετονύχηδες των πέντε ηπείρων, αλλά ανείπωτης δυστυχίας και εθνικής κατήφειας για τον λαό της.

Πρέπει να το ομολογήσουμε. Το σχέδιο δουλεύτηκε αριστοτεχνικά και πέτυχε. Χρειάστηκαν μόλις οκτώ – εννιά χρόνια και τέσσερις κυβερνήσεις που με νόμους και πολυνομοσχέδια σαν το σημερινό φρόντισαν να εξουθενώσουν πλήρως την ελληνική οικονομία και να πλήξουν τον παραγωγικό ιστό, χωρίς να διορθώσουν κανένα από τα προβλήματα που είχε. Απλά… τον έβγαλαν νοκ άουτ. Και επιπλέον, παράπλευρα, δουλεύτηκε εξίσου μεθοδικά ένας σχεδιασμός εθνικής ταπείνωσης με διαρκή χτυπήματα στην παιδεία, την θρησκεία, την ιστορία, τον πολιτισμό, την παιδεία. Κάθε τι που μύριζε «Ελλάδα» και για το οποίο ήμασταν περήφανοι, έπρεπε να «θαμπώσει» και να «υποτιμηθεί».

Να λοιπόν που όλα αυτά, που επί χρόνια καλλιεργούνταν, μας έφεραν σήμερα, 13 Ιουνίου του 2018 σε ένα μεγάλο σταυροδρόμι καθοριστικών εξελίξεων. Από τη μία πλευρά το νέο αλυσόδεμα με μέτρα λιτότητας και αβάσταχτη φορολογία στο… κατευόδιο προς τις αγορές και από την άλλη, μία συμφωνία με τα Σκόπια που καταφανέστατα βγάζει κοροϊδευτικά τη γλώσσα στην άποψη της μεγάλης πλειοψηφίας των Ελλήνων και επιδιώκει να ακυρώσει στοιχεία της ιστορικής ταυτότητας ενός έθνους. Διπλό το χτύπημα λοιπόν και με μεγάλες και οδυνηρές συνέπειες, κατά την άποψή μου.

Σε ό,τι αφορά την κατ’ αρχήν συμφωνία των δύο πρωθυπουργών για τα Σκόπια, το μόνο που θα ήθελα να προσθέσω είναι ότι, αν και πιστεύω πως θα τρέξει αρκετό νερό ακόμα στο αυλάκι μέχρι την οριστικοποίηση ή την ακύρωσή της, αποτελεί Ύβρις η προσέγγιση εθνικών θεμάτων με μονοσήμαντη ιδεολογική προσέγγιση και κόντρα στην ψυχή και την καρδιά ενός λαού. Και αυτή η Ύβρις, ως γνωστόν θα αντιμετωπιστεί με τη Νέμεση. Και τη Νέμεση πιστεύω ότι θα την προκαλέσει κυρίως ο λαός. Από εκεί και πέρα, μακάρι σε αυτή την αίθουσα να υπάρχουν ακόμα αρκετοί που να καταλαβαίνουν και να αισθάνονται, ώστε να δείξουν ότι μπορεί και η Βουλή να αντιδράσει και να αλλάξει τις εξελίξεις.

Σε ό,τι αφορά το πολυνομοσχέδιο δεν θα πω τίποτα διαφορετικό από αυτά που λέω χρόνια τώρα: Δεν υπάρχει περίπτωση ούτε μία στο εκατομμύριο, η χώρα να βγει από το τέλμα της ύφεσης και του χρέους με το στράγγισμα της τσέπης των πολιτών, με το τσεκούρωμα μισθών και συντάξεων.

Αυτό που ζούμε – και ψηφίζεται επί 8 χρόνια από ελληνικές κυβερνήσεις – συνιστά οικονομική αυτοκτονία! Ούτε τα δημόσια οικονομικά τακτοποιούνται, ως όφειλαν, ούτε το χρέος μειώνεται. Μόνο οι πολίτες χρεώνονται για να πληρώνει το κράτος δανεικά και τοκοχρεωλύσια! Ακούω από την κυβέρνηση να μιλάει για το τέλος του μνημονίου, τον κ. Χουλιαράκη να λέει ότι τα μέτρα είναι απαραίτητα για να πάρουμε ελαφρύνσεις για το χρέος, τον κ. Ρέκλινγκ να χαρακτηρίζει την χώρα μας ως ευρωπαϊκό success story. Για τον κ. Ρέγκλινγκ και τα ευρω-βαρωνάτα που υπηρετεί, μίλησα και νωρίτερα. Δεν περιμένω τίποτα άλλο από ανθρώπους που υπηρέτησαν το δόγμα «σκλαβώστε την Ελλάδα». Όσοι εμείς θα περνάμε θηλιές στους λαιμούς μας, τόσο αυτοί θα μας χειροκροτούν!

Στον κ. Χουλιαράκη να θυμίσω ότι τα ίδια έλεγε η κυβέρνηση και την προηγούμενη φορά. Και την προ – προηγούμενη. Ότι τα ίδια έλεγαν κάποτε Σαμαράς και Βενιζέλος. Εντάξει… Η «καραμέλα» κάποτε λιώνει. Σε ό,τι αφορά το τέλος του μνημονίου, ας αναρωτηθούμε τι αντάλλαγμα έχει αυτό το τέλος. Πόσο βαρύ είναι το αντάλλαγμα για τους Έλληνες Το αφήγημα περί εξόδου στις αγορές δεν με αγγίζει καθόλου. Δεν πρόκειται καν περί… αφηγήματος. Τι πάει να πει ότι θα δανειζόμαστε από τις αγορές; Ότι, δηλαδή, πάλι θα έχουμε ανάγκη από δανεικό χρήμα και ότι πάλι θα πληρώνουμε τόκους και επιτόκια. Αυτή είναι η επιτυχία μας;

Όχι, βέβαια. Η «επιτυχία» μας, εντός εισαγωγικών, είναι ότι θα ακούσουμε από το ευρω-ιερατείο καλά λόγια. Ότι θα διαλαλήσουν πως η Ελλάδα πέρασε το καθαρτήριο και πλέον μπορεί να περιλαμβάνεται και πάλι στην ομάδα των οικονομικά «ενάρετων». Μικρή, καχεκτική, που πωλείται σε τιμή ευκαιρίας, αλλά… «ενάρετη». Αυτή είναι λοιπόν οι επιτυχία μας;

Και νομίζουμε, εμείς οι θλιβεροί και αδαείς, αλλά και οι περισπούδαστοι και ικανοί ηγήτορες της… «ευρωπαϊκής αυτοκρατορίας» ότι με αυτό τον τρόπο θα… τσιμπήσουν οι αγορές; Μα και αυτές… μαγαζιά είναι! Και όταν τα συμφέροντά τους δεν συμβαδίζουν με τα συμφέροντα των Βρυξελλών, τότε τα πιστοποιητικά που μοιράζουν οι Βρυξέλλες τα γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους. Και έπειτα, το ζήτημα για τον ελληνικό λαό είναι από ποιόν θα… δανείζεται η χώρα ή αν αυτή η χώρα αναπτύσσεται, δημιουργεί θέσεις εργασίας και παράγει πλούτο; Δεν χρειάζεται πολύ ανάλυση, λοιπόν. Έχουμε μπροστά μας ένα νομοθέτημα, τοξικό και απαράδεκτο.

Με μία ακόμα πρόβλεψη εγγύησης ύψους 25 δις σε κρατική περιουσία. Με τη δυνατότητα των τραπεζών να ξεπουλάνε ακόμα περισσότερα δάνεια σε funds, με το νέο «ψαλίδι» σε συντάξεις, με τους φόρους να παραμένουν σε δυσθεώρητα ύψη για να καλύπτονται τα τεράστια υπερ-πλεονάσματα και φυσικά, με τους μισθούς να παραμένουν καθηλωμένοι, με τον ΕΝΦΙΑ να παραμένει και όλα αυτά τα περιοριστικά μέτρα που επί οκτώ χρόνια τώρα, μέρα τη μέρα και χρόνο τον χρόνο φορτώνονταν στις πλάτες του ελληνικού λαού.

Ένα νομοθέτημα που δεν απαντάει στο απλό, απλοϊκό, ερώτημα: Αφού βγαίνουμε από τα μνημόνια, γιατί δεν καταργούνται οι ανίεροι φόροι; Γιατί δεν χαμηλώνει η τιμή της βενζίνης; Γιατί δεν μειώνεται το ΦΠΑ; Γιατί δεν αυξάνεται ο βασικός μισθός;

Με τον ίδιο τρόπο που προβλέπονται πλεονάσματα 3,5% μέχρι το 2022 γιατί δεν προβλέπεται και η αύξηση των μισθών μέχρι τότε; Γιατί περιγράφονται με ακρίβεια όσα θα δώσουμε και όσα θα κοπούν, αλλά και όσα θα πάρουν εργαζόμενοι και συνταξιούχοι;

Γιατί τα πλεονάσματα που περιγράφονται δεν βγαίνουν από ανάπτυξη, αλλά από…φτώχεια!

Ωστόσο, και η ΝΔ ας μην έρχεται εδώ μόνο για να καταγγέλλει και να μιλάει αβασάνιστα για μειώσεις φόρων και θέσεις εργασίας; Που θα τις βρει τις θέσεις εργασίας; Θα τους προσλάβει ο Κυριάκος Μητσοτάκης στο γραφείο του; Και πως θα μειωθούν φόροι; Θα πληρώνει τη διαφορά ο Κυριάκος;

Σας παρακαλώ, μην υποτιμάτε τόσο πολύ τη νοημοσύνη του κόσμου, ιδίως μετά από οκτώ χρόνια.

Η ΝΔ ας πει μόνο αυτό: Συμφωνεί ή όχι, δεσμεύεται η χώρα από τα πλεονάσματα που έχουν συμφωνηθεί; Αν ναι, τότε τελειώνει η συζήτηση. Καμία ουσιαστική αλλαγή δεν μπορεί να κάνει ούτε η Νέα Δημοκρατία, ούτε κάποιος άλλος. Εκτός και αν η ΝΔ υποστηρίξει πως δεν δεσμεύεται από τη συμφωνία με τους δανειστές και ότι θα την καταργήσει εφόσον γίνει κυβέρνηση… Μπορεί να το κάνει;

Κλείνοντας θα επαναλάβω κάτι που το έχω ξαναπεί: Και μόνο το γεγονός πως υπήρξα και παραμένω ο μόνος που παραιτήθηκε από υπουργική θέση αρνούμενος τις μνημονιακές απαιτήσεις, δείχνει πολλά. Δεν είναι εγωιστικό. Δεν το λέω για να περηφανευτώ, αλλά για καταδείξω ότι όσοι υπηρέτησαν όλα αυτά τα χρόνια σε υπουργεία και κυβερνητικά αξιώματα, άλλα έλεγαν προεκλογικά και άλλα έκαναν μετεκλογικά και ότι, τελικά, όλοι υπηρέτησαν ηθελημένα ή άθελά τους, ένα σχέδιο συρρίκνωσης της Ελλάδας.

Μόνο που στο τέλος, είμαι βέβαιος πως ο καθείς εξ ημών κρίνεται για αυτά που κάνει και για το εάν συμφωνούν με αυτά που λέει. Πρώτα από τη συνείδησή του και μετά από τον λαό.

Και εγώ, επειδή δεν θέλω απέναντί μου, ούτε τη συνείδηση, ούτε τον λαό θα ψηφίσω και πάλι αρνητικά στο πολυνομοσχέδιο. Ένα ακόμα «όχι». Γιατί εδώ μέσα είμαι εντολοδόχος των Ελλήνων και όχι του κ. Ρέκλινγκ.

Ευχαριστώ.

Πολιτικό Γραφείο Πάτρα:
Διεύθυνση: Μιαούλη 48, Πάτρα
Τηλέφωνο: 2610344700 και 2610344702
 
Επίσημη Ιστοσελίδα Κόμματος:

Ακολουθείστε μας στα Social Media


@ninikolopoulos

© Copyright 2009 - 2024 Νίκος Ι. Νικολόπουλος