Δελτία Τύπου έως 2011

Η ιστορία κριτής για τους λίγους που αποφασίζουν για την μοίρα των πολλών

Μέσα σε πανηγυρική ατμόσφαιρα πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση απότισης φόρου τιμής για την πενηντάχρονη παρουσία του Γιάννη Βαρβιτσιώτη στα δημόσια πράγματα. Με θερμά και συγκινητικά λόγια μίλησαν πολιτικοί της γενιάς του - Δημήτρης Σιούφας, Πέτρος Μολυβιάτης, Α. Φούσας, Λ Κύρκος - που συνεργάστηκαν μαζί του και νέοι κοινοβουλευτικοί - Γ. Αλογοσκούφης, Ν. Λαμπρινίδης που παρουσίασαν ως υπόδειγμα του κλασσικού πολιτικού άνδρα που διέθετε τα βασικά γνωρίσματα της Ελληνικής πολιτικής παράδοσης που είναι κυρίως το ζεύγμα πολιτικής και ηθικής.

Την πρωτοβουλία της εκδήλωσης και την ευθύνη της διοργάνωσης ανέλαβε η ομάδα πρωτοβουλίας των είκοσι επτά Βουλευτών που συνυπέγραψαν το πολιτικό μανιφέστο για την υπόδειξη να αναλάβει την ηγεσία της φιλελεύθερης παράταξης ο Κώστας Καραμανλής σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Δημοκρατίας «Κωνσταντίνος Καραμανλής».

Το πολιτικό περιεχόμενο παρουσίασε ο δυναμικός Αχαιός πολιτικός Νίκος Νικολόπουλος με μία πολυσήμαντη ομιλία, ο εκ των πρωταγωνιστών της λύσης Καραμανλή και βασικών συντελεστών της ενθουσιώδους νέας γενιάς των πολιτικών, που ήθελε και θέλει, τομές και ρήξεις στο πολιτικό και στη κομματική αριστοκρατία.

Ας σημειωθεί ότι η παρουσία υψηλών προσκεκλημένων όπως του Προκόπη Παυλόπουλου, της Ντόρας Μπακογιάννη, της Φάνης Πετραλιά, του Αντώνη Σαμαρά, του Δημήτρη Αβραμόπουλου, του Ευρυπίδη Στυλιανίδη, του Κώστα Χατζηδάκη και σχεδόν το σύνολο του Υπουργικού Συμβουλίου και της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Νέας Δημοκρατίας. Εντύπωση θετική προκάλεσε ο μεγάλος αριθμός πρώην Υπουργών των Κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και άλλων προβεβλημένων υψηλόβαθμων πολιτικών παραγόντων από όλο το ιδεολογικό φάσμα καθώς και του επιχειρηματικού και οικονομικού κατεστημένου της χώρας.

Απευθυνόμενος σε ένα τέτοιο ξεχωριστό ακροατήριο με αυτό το ειδικό πολιτικό βάρος ο κ. Νικολόπουλος τόνισε μεταξύ άλλων με νόημα «Στο σαρωτικό κύμα μετάπλασης η Ελληνική πολιτική παράδοση, μέχρι πρόσφατα, είχε την δύναμη να αντιστέκεται αντιτάσσοντας το πρότυπο του ηθικά αυτοδεσμευμένου στην εξυπηρέτηση του κοινού συμφέροντος πολιτικού και του ιδεολογικά προσανατολισμένου και κριτικά αυτοτοποθετούμενου διανοούμενου. Ο δρόμος προς μία τέτοια κατεύθυνση είναι ανάντης. Ευτυχώς όμως για όποιον θέλει να τον βαδίσει, δεν είναι αναροτροίωτος. Τον έχουν ήδη διανοίξει.

Πολιτικοί που από τα ερείπια έχασαν. Που έβαζαν πάνω από όλα την πατρίδα, γιατί θεωρούσαν την ενασχόληση με τα κοινά όχι πεδίο ατομικής επίδειξης ή άντλησης προσωπικών προνομίων».

Ο κ. Νικολόπουλος ένιωσε την ανάγκη να κάνει εκτενή αναφορά στην μεγάλη πολιτική σχολή «του ρεαλιστικού οραματισμού και της πραγματοποιού ευθύνης του Κώστα Καραμανλή. Μία σχολή» που όπως είπε «ανέδειξε πολιτικούς ξεκάθαρα ιδεολογικά και πολιτικά τοποθετημένους αλλά ποτέ δογματικά εξαρτημένους, που δεν δίστασαν όταν χρειάστηκε να εναντιοδρομήσουν προς το ρεύμα. Σε αυτή την «σχολή» των πολιτικών, φοίτησε και διακρίθηκε ο σημερινός τιμώμενος Γιάννης Βαρβιτσιώτης»

Και ο Αχαιός πολιτικός κατέληξε: Η απόφαση μας σήμερα, να οργανώσουμε αυτή την εκδήλωση τιμής και σεβασμού στον Γιάννη Βαρβιτσιώτη, πέρα από την εκπλήρωση ενός οφειλόμενου ηθικού χρέους, είναι και μια εκδήλωση - ευκαιρία να του πούμε, εκ μέρους της παράταξης που όλοι μαζί υπηρετούμε, ένα μεγάλο ευχαριστώ για τη προσφορά του σε αυτήν και ένα μεγάλο ευχαριστώ για τη συμβολή του, τη στήριξή του και την περιβολή με το δεδομένο ηθικό κύρος του, της προσπάθειας μιας ομάδας νέων τότε πολιτικών, να υποστηρίξουμε την υποψηφιότητα του σημερινού Πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή για την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, σε μια εποχή που το κόμμα κλυδωνιζόταν από εσωτερικές έριδες και αδιέξοδες αμφισβητήσεις. Μια προσπάθεια, που χωρίς τη στήριξη του Γιάννη Βαρβιτσιώτη ίσως να μην είχε το αποτέλεσμα που είχε.

Μια προσπάθεια, που όχι μόνο δικαιώθηκε, αλλά επέτρεψε στη παράταξη μας να αποκτήσει έναν ηγέτη μακράς πνοής και στη χώρα να αποκτήσει έναν Πρωθυπουργό που με τις κορυφαίες επιλογές του για μια νέα στρατηγική παρουσίας της Ελλάδας στον ρόλο που της αξίζει στο παγκόσμιο γίγνεσθαι».

Το κομμάτι της ομιλίας όμως που καταχειροκροτήθηκε και σχολιάστηκε από τους πολιτικούς αναλυτές και φιλοξενείται ιδιαιτέρως στις πολιτικές στήλες των Αθηναικών μέσων ενημέρωσης είναι το παρακάτω που παραθέτουμε αυτούσιο :

«Η ιστορία είναι αμείλικτος κριτής των πράξεων και των παραλείψεων των λίγων που έχουν το δυσβάστακτο δικαίωμα να αποφασίζουν για την μοίρα των πολλών. Μόνη αδυναμία της Ιστορίας είναι ότι, για να εξελιχθεί χρειάζεται ρήξεις. Εμείς την ημέρα εκείνη, καταχρώμενοι της φιλοξενίας του Νέστορα της Παράταξης Ιωάννη Βαρβιτσιώτη, αποφασίσαμε την τομή και την ρήξη. Κάναμε πράξη την Υπέρβαση.

Βγάλαμε το τραίνο από το προκαθορισμένο, συνήθη και ενίοτε ράθυμο δρομολόγιο του.

Ανατρέψαμε προδιαγεγραμμένες πορείες και -ίσως- αποφάσεις, από τα συνήθη κέντρα, που αρέσκονται να αποφασίζουν πριν από εμάς για εμάς. Και βρέθηκαν τότε προ εκπλήξεων. Για μια φορά ακόμα αποδείξαμε ότι κάποιοι μας διαστασιολογούν λάθος. Εμείς παραμένουμε απρόβλεπτοι και αποτελεσματικοί.

Προσφέραμε μια ακόμα ρήξη μια ακόμα υπέρβαση μια ώθηση και το πρόσφορο

έδαφος για μία Νέα Δημιουργία. Η συγκεκριμένη μας πράξη είναι βέβαιο ότι θα

υποστεί και την αμείλικτη κριτική της Ιστορίας. Ασφαλώς εκείνη είναι που θα

αποφασίσει, αν θα μας δικαιώσει.

Όμως κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει τρία- τουλάχιστον- δεδομένα, που

συνοδεύουν την πρωτοβουλία εκείνης της Ημέρας, που γεννήθηκε στην φιλόξενη

κατοικία του Γιάννη Βαρβιτσιώτη:

1. Ότι συνεχίζει 12 χρόνια μετά να γράφει ιστορία.

2. Ότι επιβεβαιώθηκε με την ψήφο του υπέρτατου κριτή, του Έλληνα Πολίτη, τουλάχιστον δύο φορές και πάει για τρίτη και

3. Ότι τα κίνητρα μας, υπήρξαν απόλυτα ανιδιοτελή, δεν αποσκοπούσαν στην προσωπική μας ανέλιξη και στην πολιτική μας αποκατάσταση.

Από την ηθική και πολιτική παρακαταθήκη του Γιάννη Βαρβιτσιώτη έχουμε, όλοι ιδίως εμείς οι νεώτεροι, πολλά να διδαχθούμε.

Το διαρκή αγώνα για τη βελτίωση της δημοκρατίας, την ασίγαστη μέριμνα για την αξιοποίηση της ευρωπαϊκής παρουσίας της χώρας μας, τη γνήσια και ανύστακτη, αγωνία για την ενότητα της παράταξης, την ενεργό συμμετοχή στους ιδεολογικούς αγώνες των καιρών μας με θαρραλέα μα πάντα νηφάλια φωνή, τη διαρκή, αδιαμεσολάβητη και απροσποίητη σχέση με τον πολίτη.

Σεβαστέ μου Πρόεδρε Γιάννη Βαρβιτσιώτη, σε ευχαριστούμε για όλα.

Και είμαι βέβαιος ότι και στο μέλλον έχουμε πολλά να ωφεληθούμε από εσένα.

Από την εμπειρία σου. Το ήθος σου. Την έντιμη και σώφρονα φωνή σου».