Δελτία Τύπου έως 2011

«Από τη μια πλευρά οι ελλείψεις στα Δημόσια Νοσοκομεία, σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, αλλά ακόμη και σε στοιχειώδες υγειονομικό υλικό και από την άλλη πλευρά, οι καθυστερήσεις υπογραφής των δεκαπέντε συμβάσεων με τους εμπλεκόμενους στο χώρο της Υγείας, όπως και οι καθυστερήσεις καταβολής των οφειλών των Ασφαλιστικών Ταμείων στους Φαρμακοποιούς, αποδεικνύουν με τον πλέον σαφή τρόπο, την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει σήμερα ο χώρος της υγείας».

Τα παραπάνω επεσήμανε ο βουλευτής Αχαΐας και Τομεάρχης Εργασίας της Ν.Δ. Νίκος Νικολόπουλος, κατά τη συνάντηση που είχε προχθές με την Ιατρική κοινότητα της πόλης.

Η κατάσταση αυτή, που λίγο απέχει από το να χαρακτηριστεί ζοφερή, προσέθεσε ο κ. Νικολόπουλος, είναι απότοκη της ακολουθούμενης οικονομικής πολιτικής, η οποία δεν είναι μέρος της λύσης, αλλά μέρος του προβλήματος που αντιμετωπίζει η χώρα.

Ειδικά για την οικονομική κατάσταση της χώρας ο κ. Νικολόπουλος μεταξύ άλλων επεσήμανε χαρακτηριστικά τα εξής:

«Όλοι μας γνωρίζουμε ότι τα τελευταία δύο χρόνια, κάθε τρεις, τέσσερις μήνες, οι ηγέτες των Ευρωπαίων προτείνουν μία καινούρια λύση στο πρόβλημα της Ευρωζώνης, μια πολύπλοκη λύση, που σε μερικές ημέρες και μερικές εβδομάδες αποδεικνύεται ότι δεν αποτελεί λύση.

Η απόφαση της 26^ης Οκτωβρίου για την Ελλάδα, προβλέπει 106 δισεκατομμύρια από επανακεφαλαίωση των τραπεζών, η κα Λαγκάρντ λέει 200 δισεκατομμύρια και οι αγορές λένε ότι χρειάζονται πάνω από 400 δισεκατομμύρια. Όταν το EFSF έχει στη διάθεσή του 250 εκατομμύρια για να λύσει ένα πρόβλημα 3 τρισεκατομμυρίων.

Η Ελλάδα βρέθηκε και εξακολουθεί να βρίσκεται, σε κατάσταση χρεοστασίου, αφού αδυνατεί να εξυπηρετήσει τον υψηλό δανεισμό της, που μαζί με τον δανεισμό του ευρύτερου Δημόσιου Τομέα, τις οφειλές του χρηματοπιστωτικού συστήματος, το αναλογιστικό έλλειμμα των Ασφαλιστικών Ταμείων και τις εγγυήσεις, ξεπερνούν κατά πολύ τα 610 δισ. ευρώ.

Όλα τα παραπάνω δεν αποτελούν μια εύκολη άσκηση. Απαιτούν πολιτικό θάρρος και αποφασιστικότητα. Απαιτούν συγκρούσεις με κατεστημένα συμφέροντα και κατεστημένες νοοτροπίες».

Στην ειδική αναφορά του στα προβλήματα του χώρου της υγείας, επέμεινε χαρακτηριστικά στα εξής:

«Με ρυθμούς χελώνας και σοβαρές καθυστερήσεις, αλλά και με εν κρυπτώ αλλαγές στην υπογραφή των νέων συμβάσεων, προχωράει ο Εθνικός Οργανισμός Παροχής Υπηρεσιών Υγείας (ΕΟΠΥΥ), από τις υπηρεσίες του οποίου εξαρτάται η ποιότητα και το κόστος της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας για το 92%  των ασφαλισμένων της χώρας.

Μια άλλη σημαντικότερη καθυστέρηση του Υπουργείου Υγείας είναι αυτή της υπογραφής των 15 συμβάσεων με τους εμπλεκομένους στο χώρο της Υγείας.

Η ηγεσία του Υπουργείου Εργασίας είναι εκτεθειμένη από αυτή την καθυστέρηση».

Ιδιαίτερη αναφορά έκανε ο κ. Νικολόπουλος στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα νοσηλευτικά ιδρύματα της Πάτρας και της περιοχής, με άξονα τις συνολικά δεκαοκτώ ερωτήσεις που έχει καταθέσει το τελευταίο διάστημα στη Βουλή, όπως αυτές για την ενίσχυση των δύο μεγάλων Νοσοκομείων της πόλης με Ιατρικό και Νοσηλευτικό Προσωπικό, την αποπεράτωση των εργασιών ανακατασκευής του Γενικού Νοσοκομείου «Ο Άγιος Ανδρέας», την ενίσχυση του Κέντρου Μεταμοσχεύσεων του Π.Γ.Ν.Π., την ίδρυση Μονάδας ΕΚΑΒ στα Καλάβρυτα και την αναβάθμιση των Κέντρων Υγείας της Δυτικής Αχαΐας.

Τέλος, για το θέμα του ενιαίου φορέα Παροχής Υπηρεσιών Υγείας ο Αχαιός πολιτικός τόνισε: «Είναι πολύ σημαντικό και θα έπρεπε να αντιμετωπιστεί με πολύ καλό συνδυασμό, μελέτη και προετοιμασία. Σήμερα όμως έχει ήδη μετατεθεί δύο φορές η ημερομηνία έναρξης λειτουργίας του οργανισμού, έχει τοποθετηθεί διοίκηση αλλά δεν υπάρχει προσωπικό,  ούτε καν γραφείο έχουν διατεθεί και βέβαια μία σειρά από πολύ σοβαρά ζητήματα δεν έχουν αντιμετωπιστεί 9περιουσία εντασσόμενων ταμείων, αριθμός προσωπικού, εργασιακές σχέσεις, ακριβές πλαίσιο παροχών υγείας). Αν αυτό δεν είναι προτεραιότητα τότε τι είναι;

Η Ν.Δ. πιστεύει στην οργάνωση και λειτουργία ενός ενιαίου φορέα παροχής υπηρεσιών υγείας. Προτεραιότητα της στην πρωτοβουλία αυτή θα είναι η ολοκληρωμένη μορφή του νέου οργανισμού, η σύγχρονη και αποδοτική λειτουργία του, η διασφάλιση των αρχών της ελεύθερης επιλογής γιατρού και θεραπευτηρίου, όπως και ο σεβασμός στο λειτούργημα του γιατρού και η αξιοπρέπεια όχι μόνο στο ύψος αλλά και στην διαδικασία της αμοιβής του».