Ερωτήσεις 2014

Αρ. πρ. 4048/29-10-2014

ΕΡΩΤΗΣΗ

ΠΡΟΣ ΤΟΝ υπουργο ΥΓΕΙΑΣ

Διαπιστώνουμε στο Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα Ελλάδος ότι είναι, πλέον, κοινός τόπος και καθημερινό επώδυνο βίωμα για τη συντριπτική πλειονότητα των πασχόντων από ψυχικές νόσους, ότι ένα από τα πρώτα θύματα της μνημονιακής «δημοσιονομικής προσαρμογής» είναι η απεξάρθρωση των δημόσιων υπηρεσιών Υγείας και Ψυχικής Υγείας και η προϊούσα εμπορευματοποίηση τους.

Και είναι, μερικές φορές, η ανάδειξη συγκεκριμένων περιπτώσεων και μορφών που παίρνει αυτή η σκόπιμη και ενορχηστρωμένη απεξάρθρωση των υπηρεσιών, που μιλάει για το όλον και για το πώς οι εντεταλμένοι από την ξένη Τρόικα «θεληματάρηδες» Υπουργοί διοικούντες εφαρμόζουν προειλημμένες αποφάσεις.

Το Κέντρο Ψυχικής Υγείας (ΚΨΥ) Αγίων Αναργύρων λειτουργεί, από τον Νοέμβριο του 2006, ως αποκεντρωμένη μονάδα του ΨΝΑ, σε τομεοποιημένη βάση, καλύπτοντας το πλήρες φάσμα των αναγκών ψυχικής υγείας μιας ορισμένης περιοχής (Αγ. Ανάργυροι/Καματερό, Νέα Φιλαδέλφεια/ Ν. Χαλκηδόνα, Μεταμόρφωση), καθώς και τις ανάγκες της μετανοσοκομειακής φροντίδας ασθενών από μια πολύ ευρύτερη περιοχή. Είναι διασυνδεδεμένο με μια μονάδα νοσηλείας στο ΨΝΑ (9ο ΨΤΕ) έτσι ώστε, όλοι όσοι νοσηλεύονται σε αυτήν (κάτοικοι περί των ως άνω περιοχών), ν’ αναλαμβάνονται και να στηρίζονται με επισκέψεις στο ΚΨΥ, με επισκέψεις κατ’ οίκον και με προγράμματα στο Κέντρο Ημέρας του ΚΨΥ. Οι ετήσιες επισκέψεις στο ΚΨΥ έφτασαν, το 2013, τις 9.000 περίπου, ενώ, την ίδια περίοδο, οι κατ’ οίκον επισκέψεις έφτασαν τις 2.500.

Η λογική, στη βάση της οποίας λειτουργεί το ΚΨΥ, είναι αυτή που υποτίθεται ότι θα έπρεπε να διέπει το δίκτυο των ολοκληρωμένων κοινοτικών υπηρεσιών, δημόσιων και δωρεάν, που όμως, δεν υπάρχουν και που η ύπαρξή τους θα ήταν η εκ των ων ουκ άνευ προϋπόθεση (από κοινού μ’ ένα ενδυναμωμένο κράτος πρόνοιας) για το ξεπέρασμα του ψυχιατρείου. Οι διαδοχικοί υπουργοί Υγείας, σε εφαρμογή του συμφώνου Λυκουρέντζου-Αντόρ, έχουν βαλθεί να κλείσουν, όπως-όπως, τα εναπομείναντα (άκρως υποστελεχωμένα και καταρρέοντα) ψυχιατρεία χωρίς καμιά από τις οφειλόμενες προϋποθέσεις: να τα κλείσουν με την έννοια της κατάργησης και όχι της υπέρβασης, της ολοκληρωμένης, δηλαδή, αντικατάστασής τους από εναλλακτικές υπηρεσίες – πράγμα που θα σήμαινε την ίδρυση δεκάδων άλλων ΚΨΥ σαν αυτό των Αγ. Αναργύρων.

Επειδή, όχι μόνο δεν γίνονται τα ως άνω οφειλόμενα, αλλά έχουν βαλθεί να κλείσουν και αυτό το ΚΨΥ, των Αγ. Αναργύρων, αφήνοντάς το χωρίς ειδικευμένους ψυχιάτρους.

Επειδή στο τέλος του χρόνου θα υπάρχει μόνο ένας ψυχίατρος και αυτός, όχι για όλες τις ημέρες της εβδομάδας, έτσι ώστε εκατοντάδες ασθενείς αναμένεται ότι θα μείνουν κυριολεκτικά «στον αέρα» (όπως δεκάδες άλλοι έμειναν, επίσης, «στον αέρα» όταν πέρσι συνταξιοδοτήθηκε ένας άλλος ψυχίατρος).

Επειδή, αντίστοιχα, ένας μόνο ψυχίατρος υπάρχει στο 9ο ΨΤΕ του ΨΝΑ, ένα τμήμα εισαγωγής «οξέων περιστατικών», με κατά μέσον όρο 30 νοσηλευόμενους.

Επειδή ο τωρινός διοικητής φαίνεται έχει πλήρως αδιαφορήσει από τότε που ανέλαβε (εδώ και κάποιους μήνες) για την κατάσταση στο ΚΨΥ και επίσης φαίνεται ότι έχει πεισματικά αρνηθεί να συναντήσει τον επιστημονικό του υπεύθυνο για να ενημερωθεί επίσημα, παρά τα επανειλημμένα αιτήματα του τελευταίου.

Επειδή, λένε στα λόγια ότι θα ιδρύσουν ΚΨΥ, αλλά το πόσο ψέματα λένε, φαίνεται και από το γεγονός ότι κλείνουν και αυτά που υπάρχουν, δημιουργώντας, στην καλύτερη περίπτωση ομοιώματα ΚΨΥ

Επειδή το ΚΨΥ Αγ. Αναργύρων, παρ’ όλες τις δυσκολίες του, θα μπορούσε ίσως να “επιβιώσει”, αν αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της έλλειψης γιατρών (αν και δεν είναι το μόνο).

Επειδή ο διοικητής του ΨΝΑ, όμως, φαίνεται ότι έχει αποφασίσει να το κλείσει, εκφράζοντας το ασυμβίβαστο της νεοφιλελεύθερης πολιτικής με ένα κοινοτικά βασισμένο σύστημα ψυχικής υγείας και μια πραγματική ψυχιατρική μεταρρύθμιση.

Επειδή η πολιτική που εφαρμόζεται, οδηγεί εγνωσμένα στο πέταγμα των ψυχικά πασχόντων στους δρόμους, σε συνδυασμό με την προετοιμασία δομών «υψίστης ασφαλείας» για τη διαχείριση της «επικινδυνότητας» –αυτής που η συγκεκριμένη πολιτική παράγει και κατασκευάζει.

Επειδή το κλείσιμο του ΚΨΥ Αγίων Αναργύρων θα είναι, αν επιτραπεί να γίνει, ένα «έγκλημα εκ προμελέτης».

Κατόπιν των άνω δεδομένων, ερωτάσθε, κε Υπουργέ:

1. Η παροχή βοήθειας σε ψυχικά ασθενείς θεωρείτε ότι σταμάτησε να είναι πλέον υποχρέωση της Πολιτείας, λόγω μνημονιακών υποχρεώσεων που έχει αναλάβει η κυβέρνησή σας;

2. Η ανάγκη να προστατευθεί η Δημόσια Υγεία, βάσει του Συντάγματος, κρίνετε ότι δεν περιλαμβάνει και την προσπάθεια περιφρούρησης των δομών της Ψυχικής Υγείας, όπου και όταν αυτές  λειτουργούν αποτελεσματικά;

3. Η διαδικασία αποδόμησης ενός Κέντρου που παρέχει υπηρεσίες ψυχικής υγείας, δεν θα έπρεπε να έπεται της σύστασης ενός εναλλακτικού χώρου παροχής των υπηρεσιών αυτών, ώστε να μην μείνουν στο δρόμο οι ωφελούμενοι;

4. Όσον αφορά στα της πρόκλησης ζημιάς στους ψυχικά ασθενείς, προσωπικά, τι πιστεύετε στα αλήθεια; Δεν καθίσταται η υπό τις παραπάνω συνθήκες περιγραφόμενη κατάσταση ένα απάνθρωπο έγκλημα, όταν στις περισσότερες των περιπτώσεων, οι εν λόγω ασθενείς που μένουν στο δρόμο, δεν έχουν ούτε τη δυνατότητα μια ιδιωτικής νοσηλείας ή έστω μιας στοιχειώδους δικαστικής άμυνας, προκειμένου να περισώσουν το θεραπευτικό ίδρυμα που τους βοηθάει;

Ο ερωτών βουλευτής

Νίκος Ι. Νικολόπουλος

Πρόεδρος του

Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Ανατροπής