Ερωτήσεις 2014

Αρ. πρ. 2646/17-9-2014

ΕΡΩΤΗΣΗ

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ

Διά της μεθόδου των αναπληρωματικών και διαθέσιμων παντός καιρού κομματικών υπαλλήλων βο(υ)λευτών, κατάφερε να δικαιώσει ο Πρωθυπουργός εκείνες και εκείνους που πιστεύουν ότι το «βουλευτιλίκι» και το «υπουργιλίκι» εξασφαλίζουν άκοπα ένα ουχί ευκαταφρόνητο εισόδημα.

Η αγωνία της προσωπικής επιβίωσης σε βάρος του κοινωνικού συνόλου σαφώς υπερτερεί σε κάποιους... Ο φόβος «να μη μας στείλει ο λαός σπίτι μας» αναδεικνύεται σε μείζον όχι πολιτικό αλλά προσωπικό ζήτημα.

Το αποτέλεσμα είναι η Δημοκρατία να υποτάσσεται στον στενό ιδιωτικό βίο.

Η κοινωνία, όμως, μπορεί μεν να αργεί, αλλά πολιτικά εκδικείται.

Οι «αναπληρωματικοί» των βασικών που επιτέλεσαν το κομματικό τους καθήκον σε βάρος του κοινωνικού, είναι σαφές ότι δεν είναι «αθώοι του αίματος».

Η λογική: «Τα λέγαμε από πριν και άρα, είμαστε μαζί σας, οπότε, τώρα να είστε κι εσείς μαζί μας…» είναι μια αφελής προσέγγιση που αποδεικνύει την κουτοπονηριά όσων πιστεύουν ότι μπορούν να κοροϊδεύουν τους πάντες για πάντα, χωρίς να ντρέπονται και χωρίς να τιμωρούνται.

Ο Πρωθυπουργός που ζήτησε να αντιμετωπίζουν το λειτούργημά τους οι κυβερνητικοί βουλευτές ως «δουλειά» σε μια κυνική Δημοκρατία, ξεχνά, ότι όποτε η Δημοκρατία υπηρετήθηκε από υπαλλήλους, «ξύπνησε βιασμένη».

Κατόπιν των ανωτέρω, ερωτάσθε:

1. Μήπως ο λόγος αντικατάστασης αριθμού βουλευτών από το Γ’ θερινό τμήμα της Βουλής με επιστολή-εντολή Πρωθυπουργού προς τον Πρόεδρο της Βουλής για την εξασφάλιση της ψήφισης του νομοσχεδίου περί ΕΝΦΙΑ, σχετίζεται με το διαχωρισμό των βουλευτών της συγκυβέρνησης σε αναλώσιμους και μη, ενόψει επερχόμενης εκλογικής πανωλεθρίας;

2. Κύριε Πρωθυπουργέ, ποιοι βουλευτές της συγκυβέρνησης μπορούμε να θεωρούμε ότι εκφράζουν το λαϊκό αίσθημα την τρέχουσα περίοδο; Εκείνοι που τους αποτραβήξατε ή εκείνοι που τους αντικαταστήσατε;

3. Ποια, άραγε, είναι η προτεραιότητα της κυβέρνησης την ώρα που ενδεχομένως -όπως προκύπτει- ταξινομεί τους βουλευτές της σε αναλώσιμους και μη; Στα πλαίσια της ύψιστης οφειλόμενης προτεραιότητας αυτής, αποτελεί, άραγε, υπέρτατο καθήκον η προώθηση νομοθετικών πρωτοβουλιών με προοπτική επιτυχίας για τη διάσωση και ανάπτυξη της χώρας ή η σκέτη ικανοποίηση εντολών προερχόμενων από τους γνωστούς δυνάστες-δανειστές, ανεξαρτήτως ποιότητας αποτελέσματος;

Ο ερωτών βουλευτής

Νίκος Ι. Νικολόπουλος

Πρόεδρος του

Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Ανατροπής