Άρθρα

του Νίκου Νικολόπουλου

Προέδρου του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Ελλάδος

Ανεξάρτητου Βουλευτή Αχαΐας

Τα μνημόνια, η εγκληματικότητα, η υπερφορολόγηση, η διαφθορά και πολλά άλλα σύγχρονα προβλήματα ασφαλώς και είναι κορυφαίας σημασίας θέματα. Με έναν όρο όμως: να υπάρχουν Έλληνες και Ελληνικό κράτος. Αν οι κάτοικοι αυτής της χώρας συρρικνωθούν σε βαθμό εξαφάνισης, τι νόημα θα έχει η αντιμετώπιση όλων των παραπάνω;

Η πατρίδα μας αργοπεθαίνει και αλλοιώνεται με ραγδαίο ρυθμό κι εμείς «των οικιών ημών εμπιπραμένων υμείς άδετε… » και εξ’ αιτίας της κυβερνητικής αδιαφορίας συντελείται ένα εθνικό έγκλημα.

Προ ημερών στη Βουλή οργανώθηκε ειδική συνεδρίαση για το δημογραφικό και παρουσιάστηκαν έρευνες που σοκάρουν! Αλήθεια ασχολείται κανείς Υπουργός;

Επίσης στη συζήτηση με τίτλο «Δημογραφικό και Κοινωνικό Πορτραίτο της Ελλάδας 2016-2017: Τάσεις, προκλήσεις και πολιτικές» στη Διακομματική Κοινοβουλευτική Επιτροπή για το Δημογραφικό που συνεδρίασε μαζί με την Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων, παρουσία του προέδρου της Βουλής Νίκου Βούτση, ακούστηκαν φοβερά πράγματα που δεν αξίζει να περάσουν απαρατήρητα.

Μέλη του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών και καθηγητές του ΕΚΠΑ και του Χαροκόπειου Πανεπιστημίου είπαν ξεκάθαρα στους βουλευτές ότι η πατρίδα... τελειώνει! Σβήνει σταδιακά και οι συνέπειες είναι ήδη ορατές.

Τα τελευταία έξι χρόνια «χάθηκαν» 110.000 γεννήσεις, δηλαδή περισσότερες από τις συνολικές γεννήσεις ενός έτους.

Το ισοζύγιο γεννήσεων - θανάτων βαίνει μειούμενο από τη δεκαετία του 1990.

Οδεύουμε προς το τέλος της νεοελληνικής κοινωνίας, όπως την έχουμε γνωρίσει έως τώρα, σημείωσε ένας εκ των ομιλητών, επισημαίνοντας ότι, σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ, ο ελληνικός είναι ο έκτος πιο γερασμένος πληθυσμός στον κόσμο.

«Η ύφεση επιδείνωσε το πρόβλημα, αλλά το πρόβλημα δεν είναι σημερινό» ανέφερε η Αλεξάνδρα Τραγάκη, καθηγήτρια στο Τμήμα Γεωγραφίας του Χαροκόπειου Πανεπιστημίου. Οι αιτίες αυτής της αρνητικής εξέλιξης είναι πολλές, από την αύξηση του προσδόκιμου ζωής και τον έλεγχο της γονιμότητας έως το μοντέλο τού «λίγα παιδιά και πιο αργά», που ακολουθούν πολλά ζευγάρια στις σύγχρονες κοινωνίες.

Τον περασμένο χρόνο οι γεννήσεις ήταν 38.000 λιγότερες από τους θανάτους, υπογράμμισε ο μαιευτήρας Στέφανος Χανδακάς, σημειώνοντας ότι, εάν συνεχιστούν αυτοί οι ρυθμοί, ο πληθυσμός το 2050 θα έχει μειωθεί σε 6.500.000 με 8.000.000 άτομα.

Εύκολα μπορεί να υποθέσει κανείς όλες τις επιπτώσεις αυτής της κατάστασης.

Την ισοπέδωση του ασφαλιστικού συστήματος, την αδυναμία της χώρας να προστατεύσει τα σύνορά της, τη μειωμένη εθνική κυριαρχία και την κατάρρευση βασικών δομών της κοινωνίας. Αλήθεια, ακούει κανείς στο ΜΑΞΙΜΟΥ;

Πότε επιτέλους θα δράσουμε γι’ αυτά που έρχονται με μαθηματική ακρίβεια;

Τον τελευταίο καιρό ακούγεται μια απίστευτη ανοησία, ότι το πρόβλημα θα λύσει η... μετανάστευση. Καλά, το πρόβλημά μας είναι, πόσα εργατικά χέρια θα είναι διαθέσιμα; Ή αν θα υπάρχουμε ως έθνος; Αν θα διατηρήσουμε τα χαρακτηριστικά μας, την ταυτότητά μας, όλα αυτά που μας κάνουν Έλληνες; Ας σταματήσει λοιπόν το παραμύθι της «χρήσιμης μετανάστευσης», γιατί είναι επικίνδυνο και εξυπηρετεί αλλότρια συμφέροντα.

Θυμίζω ότι άμεσα αποτελέσματα απέφεραν οι έστω αποσπασματικές αποφάσεις της Κυβέρνησης Κώστα Καραμανλή (διορισμός εκπαιδευτικών κ.α.), καθώς επίσης και η συγκεκριμένη προσπάθεια αντιμετώπισης του προβλήματος, που έγινε από τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο που επιδοτούσε τη γέννηση κάθε τρίτου παιδιού στη Θράκη. Η Κροατία, η Σερβία και η Βουλγαρία τα τελευταία χρόνια έχουν θεσπίσει συγκεκριμένα μέτρα για να ανατρέψουν τη γήρανση του πληθυσμού τους.

Εμείς, αντιθέτως εξαλείψαμε ή «παγώσαμε» κάθε μέτρο, που ευνοούσε την δημογραφική ανάκαμψη. Ως έθνος έχουμε αυτοκτονικές τάσεις! Συντελείται ένα εθνικό έγκλημα και μένουμε απαθείς. Έως πότε;